Geri

   

 

 

 

İleri

 

16- Cumanın (ilk) vakti, güneşin (semanın ortasından) zail olduğu zamandır bâbı

Omer'den, Alî'den, Nu'mân ibn Beşîr'den ve Amr ibn Hureys'den de böyle rivayet olunuyor -Allah onlardan razı olsun-.

911 Bize Yahya ibn Saîd haber verdi ki, kendisi Abdurrahmân kızı Amre'ye Cuma günündeki yıkanmanın mâhiyetinden suâl sormuş. Amre de şöyle demiştir: Âişe (r.anha) şöyle dedi: (Peygamber zamanında) insanlar kendi işlerinin hizmetçileri idiler (yani kendi işlerini kendileri yapan takımdan idiler). Cumaya gittikleri vakit (iş zamanlarındaki hey'etleri ne ise) o hâl ve hey'etleri ile giderlerdi. Bundan dolayı kendilerine "Keşki yıkansanız!" buyuruldu.

912 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Cuma namazını, güneş (tam ortadan batıya) meylettiği zamanda kıldırır idi.

913 Enes (radıyallahü anh): Vaktiyle biz sahâbîler, Cuma namazını erken kılar, gündüz uykusunu da Cumadan sonraya bırakırdık, demiştir