SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105

TR AR

17 Surenin Mânâsı

Taberi diyor ki: "Kur'anın her bir suresine denilmiştir. Sure keli­mesinin çoğulu dür. Misallerinde oldu­ğu gibi sure kelimesi bu şekliyle hemzesiz olarak okunduğunda asıl mânâsı "Yükselme seviyelerinden belli derecede yükselme" dir. Şehrin çevresini kuşa­tan duvarlara "Sur" denilmesi de bu kabildendir.

Sur kelimesinin, "Belli bir se­viyedeki yükseklik mânâsına geldiğini Nâbiğa'nın şu şiiri de göstennektedir.

"Görmez misin ki Allah sana öyle bir sur verdi ki, her Kralın, onun altında de­belendiğini görürsün."

İşte buradaki Sur'dan maksat, yüksek seviyedeki bir şe­reftir. "Sur" kelimesi bazı âlimler tarafından şeklinde hemze ile de okunmuştur. Buna göre "Sur" kelimesinin mânâsı "Bölüm" demektir. Kur'an-ı Kerimin surelerine hu ismin verilişi, onlardan her birinin Kur'anın bir bölümü olmaMndandır. Çünkü kelimesinin asıl mânâsı "Arta kalan" veya "Ar­tık" demektir. Nitekim, A'şâ isimli şair, kendisinden ayrılan ve kalbinde sevgisi­ni bırakan bir kadına hitaben şöyle demektedir: "O, benden uzaklaştı. Kalbimde ise, uzaklaşmasından meydana gelen devamlı bir acı bıraktı." Bu şiirde "Bırak­tı" diye tercüme edilen kelimesi kökünden gelmektedir.