51

 Ey îman edenler! Yahûdileri ve Hristiyanları onlarla arkadaşlık yaptığınız, sevdiğiniz, dostlar tutmayınız. Küfür hususunda bir oldukları için onların bazıları bazılarının dostudur. Ve sizden her kim onları dost edinirse muhakkak onlardandır, onların cümlesindendir. Şüphe yok ki, Allahü teâlâ kâfirlerle dostluk yapmaları sebebiyle zâlimler olan kavme hidâyet etmez.

52

 İmdi kalplerinde bir maraz, itikad zayıflığı olan kimseleri -Abdullah b. Übeyyil Münafık gibi kişileri- görürsün ki, onların içinde onlarla dostluk içinde koşar dururlar, onlarla dostluk yapmaktan dolayı özür beyan eder oldukları hâlde de zamanın bizim üzerimize kıtlıktan ya da küffarın galebesinden olan bir felaketin bize isabet etmesinden korkarız. ki, Muhammed (sallalahü aleyhi ve sellem)'in de işi henüz tamam olmadı -yardım olunmadı- ki, yoksa bu kâfirler bize yiyecek namına bir şey vermezler. Allahü teâlâ da buyurdu ki: Artık umulur ki, Allahü teâlâ bir feth, dininin izharı için peygamberine bir yardım ve o münafıkların örtüsünün yırtılıp rezil olmalarıyla olan nezdi ilâhiyyesinden bir emir vücuda getirir de onlar kendi nefislerinde gizledikleri o şekten ve kâfirlerle dostluktan dolayı pişman olurlar.

53

Îman edenler o münafıkların örtüsü yırtıldığı zaman şaşkınlıklarından dolayı bazı kardeşlerine diyecekler ki, Din işinde sizinle beraber olduklarına dair yeminlerinin en nihai derecesiyle, yeminlerindeki en son gayretleriyle Allahü teâlâ'ya kasem eden kimseler şunlar mıdır?

Yekûlu fiili cümlei istinâfiye olmak üzere refle; hem vavla hem de vavsız olarak okundu. Ayrıca bir önceki âyetteki ”ye'tiye “ fiilinin üzerine atfolunarak nasbla da okundu.

Allahü teâlâ da buyurdu ki: Onların sâlih amelleri habt oldu, bâtıl oldu ve rezil olmaları sebebiyle dünyaları, azâb edilmek sûretiyle de âhiretleri ziyana uğramış kimseler oldular.

54

Ey îman edenler! Sizden her kim dininden küfre irtidad ederse (küfre) dönerse (Bu cümle Allahü teâlâ'nın olacağını bildiği şeyi önceden haber vermesidir. Ve gerçekten de Hazret-i Peygamberin vefatından sonra bir grup insan tekrar kâfir olmuşlardır). Muhakkak Allahü teâlâ onların yerine bir kavmi getirir ki, onları sever, onlar da onu sever. Rasûlüllah (sallalahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: O kavim şu adamın kavmidir (Ve kendisi o sırada Ebû Mûsa el-Eş'ari'ye işaret ediyordu.) Hakim bunu Sahih’inde rivâyet etti. Mü'minlere karşı zelil, mütevâzi olurlar kâfirlere karşı da izzet sâhibi, sert olurlar. Allah yolunda savaşa atılırlar. Ve bu hususta aynı münafıkların kâfirlerin kınamasından korktukları gibi kınayanın kınamasından da korkmazlar. İşte zikrolunan şu özellikler Allahü teâlâ'nın fazlıdır. Onu dilediğine verir. Ve Allahü teâlâ vâsidir, lutfu çoktur, o lutfa lâyık olanı da bi-hakkın bilicidir.

“yertedde “ fiili idgamla okundu. Ayrıca idgam olmaksızın“yertedid“ diye de okundu.

55

Bu âyet-i kerîme, Abdullah b. Selâm'ın“ya Rasûlallah! Gerçekten kavmimiz bizi terk etti “ demesi üzerine nâzil olmuştur.

Sizin veliniz ancak Allahü teâlâ'dır. Ve O’nun Peygamberidir ve îman etmiş olanlardır. O îman edenler ki, namazı dosdoğru kılarlar ve zekâtı verirler ve onlar rukûya varanlardır, huşu içinde olanlardır. Ya da tetavvu (nafile) namaz kılanlardır.

56

 Ve her kim Allahü teâlâ'yı ve O’nun Rasûlü'nü ve îman edenleri veli edinirse, onları destekleyip yardım ederse şüphe yok ki, Allah'ın fırkası, Allahü teâlâ onlara yardım ettiği için gâlip olanların ta kendileridir. Âyette, Allahü teâlâ “feinnehüm“yerine, o kişilerin O’nun hizbinden olduğunu O'na tâbi olanlardan olduğunu beyân etmek için“ hizballah”lafızlarını kullandı.

57

 Ey îman edenler! Sizden evvel kendilerine kitap verilmiş olanlardan dininizi eğlence, kendisiyle eğlenilen ve oyuncak edinenleri ve kâfirleri, müşrikleri dostlar edinmeyiniz. Ve onlarla dostluğu keserek Allahü teâlâ'dan korkunuz. Eğer mü'minler iseniz, îmanınızda sadıklar iseniz.

“küffâr” lâfzı cerle ve nasbla okundu.