DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

08 Ekim 2022

RAHMET PEYGAMBERİNİN EMSALSİZ SOYU,

ÇOCUKLUK VE GENÇLİĞİNDEN BİR IŞIK DEMETİ

c.ahmetakisik@gmail.com

Toplum, tefessüh etmiş, ahlâken çökmüş, içki, kumar, zina, fâiz yaygınlaşmış, itibarları zedelenmesin diye kız çocuklarını diri diri toprağa gömen vicdansızlar türemiş, Ka’be puthaneye çevrilmiş ve “atalarımızın dini” diyerek Lât ve Uzza başta olmak üzere sayısız putlar, ilâh kabul edilmiştir.

Böyle bir toplumda ileride âlemlere rahmet olarak gönderilecek son peygamber Muhammed aleyhisselâm doğmuştur.

DOĞUMU

Peygamberimiz aleyhisselâm, Fil yılında, 12 Rebiülevvel/Milâdî 20 Nisan 571’de Pazartesi günü, tanyeri ağarırken, Mekke’de evlerinde o rahmet güneşi doğdu.

Annesi Hazret-i Âmine, Peygamber Efendimizi üç/yedi gün emzirdi. Sonra Süveybe Hatun, oğlu Mesruh ile birlikte, Server-i âlem’i günlerce emzirdi. Süveybe Hatun, Ebû Leheb'in câriyesi idi. Hazret-i Hadîce onu kölelikten kurtarmak için Ebû Leheb'den satın almak istediyse de, Ebû Leheb buna râzı olmadı.

Peygamberimiz aleyhisselâm’ın doğumunun yedinci günü, dedesi Abdulmuttalib develer, davarlar kestirerek, Mekke halkına üç defa yemek yedirdi.

Sütannesi: Peygamber aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm efendimiz, Süveybe Hatun’dan sonra, Benî Sa'd b. Bekr kabilesinden Halîme Hatun’a teslim edildi. Halîme Hatun, iki yıl emzirdi. Fakat Efendimiz, sütannenin yanında kalmaya devam etti. Bu, sözleşmeye dayalı bir sütannelik olduğu için, Halîme Hatun, tek sütannesi gibi yayıldı ve bilindi.

Halîme Hatun, Beni Sa'd Yurdu’nda ikamet ediyordu. Bu yurd, Tâif’e 75, Mekke’ye 180 km. mesafede 1850 metre râkımlı ve havası, son derece hoş, güzel bir plato üzerindeydi.

Halîme Hatun, Peygamber Efendimiz beş yaşında iken onu dedesi Abdulmuttalib'e teslim etti.

Künyesi: Peygamber aleyhisselâm’ın ilk hanımı, Hazret-i Hadîcetü’l-Kübra’dır. Hadîce vâlidemizin ilk çocuğu Kâsım idi. Bundan dolayı Peygamber efendimiz, Ebu’l-Kâsım olarak künyelendi. Hadis-i Şerif’te:

Benim ismimi çocuklarınıza isim verebilirsiniz, fakat künyemle künyelenmeyiniz, buyruldu (Buhârî, Edeb 106).

İSM-İ ŞERİFLERİ

İsm-i Şerifleri iki başlık altında ele alınabilir:

1) Kur’an-ı Kerim’de geçen bazı ism-i şerifleri:

Muhammed, Ahmed, Emin, Beşir, Nezîr, Burhân, Hâtem, Dâî, Resûlü’r-Rahme, Sirâc, Münîr, Sırât-ı Müstakîm, Tâhâ, Yâsîn, Hâmîm, Abdullah, Urvetü’l-Vüskâ, Kademu’s-Sıdk, Müddessir, Müzzemmil, Mustafa, Müctebâ, Nimetullah, Nebiyyu’l-Ümmî ve Hâdî sallallahü aleyhi ve sellem.

İsm-i şeriflerinden Muhammed, Kur’an-ı Kerim’de dört yerde (Âl-i İmrân,144; Ahzâb,40; Muhammed,2; Fetih,29) ve Ahmed, bir yerde (Saff,6) geçmektedir.

İbn Fâris (ö.395/1004), Esmâü Resûlillah ve Meânîhâ adlı risâlesinde 20 adet ismini konu eder ve manalarını verir.

İmâm-ı Kastalanî (ö.923/1517), Mevâhib-i Ledünniyye kitabında 400’e yakın ism-i şerifinin olduğunu kaydeder.

2) Hadis-i şeriflerde geçen bazı ism-i şerifleri:

Ahmed, Ahyed, Emîn, İmâmü’l-Muttakîn, Hâşir, Habîbullah, Rakîbu’l-Burâk, Resûlü’r-Rahme, Resûlü’r-Râhe, Resûlü’l-Melâhim, Seyyidü’l-Mürselîn, Seyyidü’l-Veled-i Âdem, Sâbık, Şefî’, Şâfi’, Müşeffâ, Sahibu’l-Hâtem, Tâhâ, Zâhir, Âkıb, Abdullah, Kâidu’l-Gurri’l-Muhaccelûn, Kusem, Mâhî, Muhammed, Müddessir, Müzzemmil, Muktefî, Mukaffâ, Nebiyyu’t-Tevbe, Nebiyyu’r-Rahme, Nebiyyu’l-Melhame, Yâsîn’dir sallallahü aleyhi ve sellem.

Ben Muhammed'im, ben Ahmed'im, ben Mâhî’yim ki, Allah, benim (peygamberliğim)le küfrü mahvedecektir. Ben Hâşir’im ki, (Kıyâmet gününde) insanlar beni takip ederek toplanacaklardır. Ben Âkıb'ım ki, peygamberlerin sonuncusuyum (Buhârî, Menâkıb 17).

PAK SOYU

Hadis-i şeriflerde Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem’in temiz, pak nesebi, şöyle açıklanıyor:

1) Allah, İbrahim oğullarından İsmail’i seçti. İsmail oğullarından Kinâne oğullarını seçti. Kinâne oğullarından da Kureyş’i seçti. Kureyş’den de Benî Hâşim’i seçti. Beni de Benî Hâşim’den seçti (Tirmizî, Menâkıb 1; Müslim, Fedâil 1).

2) Abbâs b. Abdulmuttalib radıyallahü anh’den nakledildi:

“Ey Allah’ın Resûlü! Kureyş oturup kendi aralarında neseblerini görüşüp konuştular ve seni de kendiliğinden yetişen değersiz bir hurma ağacına benzettiler.” dedim.

Bunun üzerine Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

Allah, mahlûkatı yarattı, beni de onların en hayırlılarından ve iki fırkanın (Arap ve Acem’in) de en hayırlısından kıldı. Sonra kabileleri yarattı. Beni de kabilelerin en hayırlısından eyledi. Sonra hayırlı aileleri yarattı, beni de hayırlı aile Benî Hâşim’den kıldı. Ben şahıs olarak onların en hayırlısı, aile olarak da en hayırlısıyım (Tirmizî, Menâkıb 1).

3) Kıyamet gününde Peygamberlerin imamı, hatibi ve şefâatin sahibiyim, fakat (bunları açıklamakla) övünmüyorum (yüce Allah’ın bana verdiği nimeti açıklıyorum). (Tirmizî, Menâkıb 1).

Annesi: Âmine Hatun’dur. Hazret-i Âmine, Mekke’de hayatını sürdürüyordu. Fakat her yıl Medine’de bulunan zevcinin/kocasının kabrini ziyaret ediyordu. Oğlu Muhammed “aleyhisselâm” 6 yaşında iken Benî Adiyy b. Neccarlardan olan dayılarını ziyarete gitti. Bu ziyarette Peygamberimizin dadısı Ümmü Eymen de vardı. Mekke’ye dönüşte yolda Ebva köyünde Hazret-i Âmine hastalandı ve vefat etti. Oraya da gömüldü. Vefat ettiğinde Hazret-i Âmine, 30 yaşında idi.

Ebva, Mekke ile Medine arasında - o günün şartlarına göre - Medine'ye beş günlük (180 km.) uzaklıkta bir yerdir.

Babası: Abdullah b. Abdulmuttalib’dir. Hazret-i Abdullah, Hazret-i Âmine ile evlendikten kısa bir müddet sonra, Kureyşlilerin ticaret kafilelerinden birine katılarak Şam'a, Gazze'ye gitti. Dönüşünde yolda hastalandı. Yesrib’e/Medine'ye gelince, arkadaşlarına:

“Ben, burada dayılarım Adiyy b. Neccar oğullarının yanında biraz kalayım." dedi ve hasta olarak onların yanında bir ay kaldı. Hazret-i Abdullah, Vefât ettiği zaman 25 yaşında idi.

Peygamberimiz aleyhisselam daha doğmamıştı. Hazret-i Abdullah, Adiyy b. Neccarlardan Nâbiga'nın evine gömüldü. Mübarek kabri, buradadır.

Peygamber efendimizin mübarek ana babaları, Âmine Hatun ve Hazret-i Abdullah, Hazret-i İbrahim’in dini üzerinde haniflerdendi. Hanif, Allah’ı bir bilen ve puta tapmayan demektir (Nisâ,125).

Dedesi: Abdulmuttalib b. Hâşim’dir. Abdülmuttalib, üstün karakterli, inançlı, iyi kalpli bir insan, âdil bir reis idi. Kureyşlilerin hâkimlerindendi. Puta tapmayı, içkiyi, zinayı, Kâbe’yi çıplak tavaf etmeyi yasaklamıştı. Allah’ın varlığına, ceza ve mükâfat yeri olarak Âhiret’in mevcudiyetine inanırdı.

Torunu Muhammed “aleyhisselâm”, babasını daha doğmadan, annesini de 6 yaşlarında iken kaybettiğinden, dedesine teslim edilmişti. Torununu korumak ve kollamak, onun âileden de gelen en büyük örfî ve insanî özelliklerindendi.

Abdulmuttalib, Fil Vak'ası’ndan sekiz yıl sonra ölüm döşeğine düştü. O zaman 82 yaşındaydı. Peygamberimiz aleyhisselâm da 8 yaşında bulunuyordu.

Amcası: Ebû Tâlib’tir. Dedesi Abdulmuttalib vefat etmeden önce 8 yaşındaki torunu Muhammed “aleyhisselâm”ın bakım ve gözetimini, oğullarından Ebû Tâlib’e emanet etti.

Amcası Ebû Tâlib’in hanımı Fâtıma binti Esed, Peygamber Efendimize aynı evlâdı gibi baktı, büyüttü ve onu çocuklarından - Tâlib, Akîl, Ca‘fer, Ali, Ümmü Hânî ve Cümâne - hiç ayırmadı. Onun için Peygamberimiz onun hakkında “annemden sonra annemdir” demiştir. Fâtıma Hatun, kocası Ebû Tâlib’in ölümünden hemen sonra ve hicretten yaklaşık iki yıl önce İslâmiyet’i kabul etmiş ve Medine’ye ilk hicret eden kadın sahâbîlerden olmuştur.  Fâtıma binti Esed, hicretin ilk yıllarında veya dördüncü yılında Medine’de vefat etti. Onun ölümünü duyan Peygamberimiz, “bugün annem vefat etti” diyerek göz yaşı döktü, sırtındaki gömleği çıkarıp ona kefen yaptı, cenaze namazını kıldırdı ve kabre rahatça yerleştirilmesini sağladı (M. Asım Köksal, İslam Tarihi).

Amcası Ebû Tâlib, bi’setin/nübüvvetin 10. yılında, Peygamberimiz aleyhisselâm’ın Medine'ye hicretinden üç yıl önce, Şevval ayının ortasında vefât etti. O zaman yaşı, 80’i aşmıştı (87 veya 90).

Mekke müşrikleri, Ebû Tâlib’e defalarca gelerek, putların aleyhinde konuşan yeğenini kendilerine teslim etmesini istediler. Fakat amcası Ebû Tâlib, hiçbir zaman yeğeninin karşısına çıkmadı, kırıcı bir söz söylemedi, daima onun doğruluk üzerinde olduğuna inandı ve onu himaya etti.

Buna rağmen Ebû Tâlib, açıktan İslam’ı kabul ettiğini söylemedi, çeşitli sebeplere binaen söyleyemedi. Ehl-i sünnet uleması, ihtiyatlı davranarak, edebi gözeterek ve ömrü boyunca Resûlüllah’a sahip çıktığını dikkate alarak - şehadet kelimesini söylemediğini bildikleri hâlde - onun küfrünü telâffuz etmekten kaçınmışlardır.

ÇOCUKLUĞU

Peygamber Efendimiz çocukluk döneminde, babasını hiç görmedi, annesini de 6 yaşlarında kaybetmiş bir yetimdi. Fakat ona kol kanat geren çok şefkatli bir dedesi Abdülmuttalib ve her türlü tehlikeye karşı koruyan ve kollayan bir amcası Ebû Tâlib vardı.

Muhammed aleyhisselâm, 12 yaşlarındaydı. Amcası Ebû Tâlib, ticaret için Şam’a gidecekti. Yeğeni Mekke’de yalnız kalıp üzülmesin diye onu da yanında götürdü. Şam topraklarında Busra’da konakladılar.

Tirmizî’de bildiriliyor:

O sırada bir Rahib Bahîra çıka-geldi. Kervanda bulunan kimselerin arasında dolaşmaya başladı. Peygamber “sallallahü aleyhi ve sellem”in yanına gelince, O’nun elini tutarak:

“Bu âlemlerin efendisidir. Bu âlemlerin efendisidir. Allah, bunu âlemlere rahmet olarak gönderecektir.” dedi. Kervandaki Kureyş’in ileri gelenleri “nereden biliyorsun?” dediler.

Rahib şu karşılığı verdi. Siz tepeyi aştığınız zaman secdeye kapanmadık ne bir ağaç, ne de bir taş kaldı, hepsi secde ettiler. Bunlar, ancak peygamber olacak kimselere secde ederler. Onun iki kürek kemiği arasındaki peygamberlik mührünü de gördüm. Sonra bir bulut da devamlı onu takip ediyor ve gölgeliyor, dedi.

Rahib, kafilede bulunanlara yemek verdi. Onlara dedi ki, sakın Rum diyarına gitmeyiniz. Çünkü Rumlar, onu tanırlarsa, öldürebilirler (Tirmizî, Menâkıb 3). Başka bir rivayette, dikkat edin onu Yahudiler’den koruyunuz, dedi (M. Asım Köksal, İslam Tarihi).

GENÇLİĞİ

Müstesna gençliğinden bir ışık demetini şu başlıklar altında sunabiliriz:

1) Koyun Gütmesi: Peygamberimizin gençlik yıllarında, Araplar koyu bir câhiliyet devri yaşıyorlardı. Puta tapmak, içki, kumar, zina, fâiz ve daha birçok çirkin işler aralarında yaygınlaşmıştı. Kız çocukları diri diri toprağa gömülüyordu.

Muhammed aleyhisselâm onların bu bozuk hâllerinden son derece nefret eder, her kötülüklerinden dâimâ uzak dururdu. Bütün Mekke halkı, O'nun bu hâlini bilirler ve hayret ederlerdi. Putlardan şiddetle nefret ettiği için asla yanlarına yaklaşmazdı. Putlar için kesilen kurbanların etlerinden hiç yemedi. Çocukluğunda ve gençliğinde kendine âit koyunları, Ciyad Dağı ve civarında güder, geçimini böyle sağlardı. Bu şekilde pek çok bozulmuş olan toplumdan, uzak dururdu.

Bir defasında Eshâb-ı Kirâm’a; “Koyun gütmeyen hiçbir peygamber yoktur.” demişti. “Ya Resûlallah! Sen de güttün mü?” dediklerinde; “Evet ben de güttüm.” buyurdu (Buhârî, İcâre 2; İbn Mâce, Ticaret 5).

Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâm, 16 yaşlarında bulunduğu sırada, amcası Zübeyr b. Abdulmuttalib ile birlikte, Kureyşlilerin ticaret kervanına katılarak Yemen'e gitti (M. Asım Köksal, İslam Tarihi).

2) Ticaret yapması: Mekke’nin zengin, asil ve itibarlı hanımlarından Hadîce Hatun adına ve onun vekili olarak Şam ve Yemen’e ticaret kervanı götürdü ve gerekli malları alıp Mekke’ye döndü.

3) Muhammedü’l-emîn: Muhammed aleyhisselâm, Cenâb-ı Hakk’ın himayesi sebebiyle Câhiliye devrinin yaygın kötülüklerinden hiçbirine bulaşmadan tertemiz büyüdü. Çevresinde en mert, en iyi huylu, en asil, komşuluk haklarını en iyi gözeten, en uysal, en doğru sözlü ve en güvenilir kimse olarak tanındı. Allahü teâlâ bütün bu iyi sıfatları onda bir arada topladığı için “el-emîn” lâkabı ile meşhur oldu.

4) Kavgayı Önlemesi: Bunun delili şudur: Peygamber Efendimiz’in gençlik yıllarına rastlayan Kâbe’nin tamiri ve Hacerü’l-esved’in yerine konulması olayındaki teklifinin kabül görmesidir. Her kabilenin bu şerefli işte pay sahibi olmayı istemesi üzerine kabileler arasında ihtilâf çıktı, problemin çözümünü ertesi gün Kâbe’nin önünde görülecek ilk şahsa bırakıldı. Yolu beklenen bu zatın Hazret-i Muhammed olduğu görülünce, herkes, “el-Emîn geliyor” diye memnuniyetini belirtti. Gelince bir kumaş istetti, üzerine Hacerü’l-esved konuldu. Kabile reisleri kumaştan tutarak Hacerü’l-esved yerine konuldu (A. İbn Hanbel, Müsned, H. No.15504).

EVLİLİĞİ

Peygamber aleyhisselâm; kabileler arasında akrabalık bağları kurup İslam dininin daha hızlı yayılmasını sağlamak, işkence gören kadınları kurtarmak, toplum tarafından alt statüde görülen cariyelere itibar kazandırmak gibi siyasî, sosyal, insanî ve dinî sebep ve hikmetlere bağlı olarak evlilikler yapmıştır.

1) Zevceleri. Peygamber efendimizin mübarek ve mutahhar/temiz zevceleri, Mü’minlerin anneleridir (Ahzâb,6).

a. Hadîce binti Hüveylid. Mahammed aleyhisselâm, Hadîcetü’l-Kübra ile evlendiğinde 25, Hazret-i Hadîce de 40 yaşlarında asil, şerefli, itibarlı ve dul bir hatun idi. Nikâhı, hanif itikadına sahip Varaka b. Nevfel kıydı. Kureyş kabîlesinin ileri gelenleri de nikâh şâhidi olarak bulundular.

Hadîce vâlidemiz, evlilik hayatı boyunca, Muhammed aleyhisselâm’a dâimâ hizmet edip yardımcısı oldu. Hazret-i Peygamber bu evliliği, onun vefatına kadar on beş senesi peygamberlikten önce, on senesi de Peygamberlikten sonra olmak üzere, yirmi beş sene sürdü. Hazret-i Peygamber, ilk zevcesi Hazret-i Hadîce hayattayken başkası ile evlenmedi.

Hadis-i Şerifte buyrudu:

(Ey Eshâbım!) Sizin asrınızdaki en hayırlı kadın, Hüveylid kızı Hadîce’dir. Zamanındaki dünya kadınlarının en hayırlısı da Imran kızı Meryem’dir (Buhârî, Menâkıb-ı Ensâr 20; Tirmizî, Menâkıb 62; Müslim, Fedâilü’s Sahâbe 12).

b. Âişe-i Sıddîka. Resûl-i ekrem efendimiz, elli beş yaşında iken, Hazret-i Ebû Bekr’in kızı Âişe radıyallahü anhâ ile evlendi. Bunu, Hadîcetü’l-Kübrâ’nın vefatından bir yıl sonra, Allahü teâlânın emri ile nikâh eyledi. Ölünceye kadar, sekiz sene onunla kaldı.

Eshâb-ı Kiram arasında çok sayıda fetva vermesiyle meşhur olan yedi fukâha kişiden biri de Hazret-i Âişe'dir. Birçok fıkhî mesele yanında usûl-i fıkıh, hikmet-i teşrî ve bilhassa ferâiz konularında derin bir bilgi ve anlayışa sahipti.

Rivayet ettiği hadislerin sayısı 2.210'dur. Bunlardan Buhârî ve Müslim'in Sahîhlerinde Hazret-i Âişe’den rivayet edilen 297 hadisin 174’ü her iki eserde; 54’ü yalnız Buhârî'de, 69’u da yalnız Müslim'de yer almaktadır. Hadis ilminde Müksirûn’dan/çok hadis rivayet edenlerdendir.

c) Câriyeler. Cüveyriyye binti Hâris, Safiyye binti Huyey, Mısırlı Mâriye Hatun.

Cüveyriyye, Mustalik oğulları reisinin kızı idi. Savaşta esirler arasındaydı. Hazret-i Peygamber, fidyesini ödeyerek onu hürriyetine kavuşturdu ve nikâhına aldı. Bunu duyan Eshâb-ı Kiram, o kabileye âit ellerindeki bütün câriyeleri âzad ettiler. Böylece yüzlerce câriye kölelikten kurtulmuş oldu.

d. Diğerleri. Zeyneb binti Cahş, Hafsa binti Ömer, Zeyneb binti Huzeyme, Ümm-i Seleme, Sevde binti Zem'a, Ümm-i Habîbe binti Ebû Süfyan; Meymûne binti Hâris,   “radıyallahü anhünne”.

Habeşistan’a giden ilk Müslümanlar arasında bulunan Habîbe’nin kocası Ubeydullah b. Cahş, eski dini Hristiyanlığa dönerek mürted oldu, karısı Habîbe’nin de dininden dönmesi için ona çok eziyet yaptı, sonunda boşadı. Açlık ve sefalete terkedilen bu hatunun durumu Peygamberimize bildirilince, o da Müslüman Necaşî’ye bir mektup yazdı, para gönderdi ve o hatunu kendisine/Peygambere istemesi, razı olduğu takdirde nikâhı kıyması için onu vekil tayin etti. Böylece Habîbe, Peygamberimizin nikâhı altına alınmış, sefaletten kurtulmuş ve büyük bir kabile olan Ümeyye oğulları/Emevîlerle yakınlık sağlanmış oldu.

2) Çocukları. Muhammed aleyhisselâm’ın Hazret-i Hadîce’den ikisi erkek, dördü kız olmak üzere - Kâsım, Zeyneb, Rukayye, Ümmü Gülsüm, Fâtıma ve Abdullah/Tayyib adlarında - altı çocuğu oldu. Peygamberliği sırasında evlendiği Hazret-i Mâriye’den de İbrâhim adlı bir oğlu oldu. Diğer zevcelerinden çocuğu olmadı.

Ne mutlu Peygamberini tanıyana, ona iman edene ve onun tebliğ ettiği dine uyarak mü’min bir kul olana!

Kaynak:

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/kose-yazilari/dr-c-ahmet-akisik/rahmet-peygamberinin-emsalsiz-soyu-cocukluk-ve-gencliginden-bir-isik-demeti-633531