DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

18 Haziran 2022

Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı

İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu

c.ahmetakisik@gmail.com

“Vatandaş İçin Medeni Bilgiler” kitabı, 1931 yılında iki cilt halinde yayımlanmıştır. Kitabın ikinci cildi CHP Genel Sekreteri Recep Peker tarafından hazırlanmıştır.

Kitapla ilgili Prof. Dr. Hasan Ünder şöyle der: “Vatandaş İçin Medeni Bilgiler” kitabında dönemin aydınlarının bizzat yazdığı kısımlar bulunmaktadır. Bunlar, “Türkiye’de Cumhuriyet Nasıl Oldu?” başlıklı bir bölümde Tevfik Bıyıklıoğlu; “Askerlik Vazifesi” adlı bölümde İsmet İnönü ile Fevzi Çakmak’ın bazı cümle veya paragrafların sahibi olduğuna ilişkindir. Kitapta İsmet İnönü, Fevzi Çakmak, Bakan Cemal Hüsnü Taray’ın askerlikle ilgili görüşleri de yer almıştır. Afet İnan’ın kaynaklar arasında adını belirtmediği, bir ansiklopediden ve “Vatandaş İçin Medeni Bilgiler”den önce ortaokullarda hemen hemen tek ders kitabı olarak okutulan Mehmet Emin Erişirgil’in Yurt Bilgisi adlı kitabından yararlanılmıştır. Goltz’un Milleti Müsellaha adlı kitabı, Vatandaş İçin Medeni Bilgiler’in başka bir kaynağını oluşturmaktadır (Hasan Ünder, “Milleti Müsellaha ve Medeni Bilgiler”, Tarih ve Toplum, Sayı 192, Aralık 1999, Ankara s. 49-56.).

Kitabın yazarı Afet İnan’dır. Kitap, 1969, 1988 ve 1998 yıllarında Medeni Bilgiler adıyla basılmıştır. Maarif Vekaleti bu kitabı, 1933’de basmıştır.

“Vatandaş İçin Medeni Bilgiler” kitabı, şu başlıklar altında ele alınarak değerlendirilebilir:

1. İnsanı “Tabiat” Yarattı

Doğanın (tabiatın), her şeyden büyük ve her şey olduğu anlaşıldıkça doğanın çocuğu olan insan kendinin de büyüklüğünü ve onurunu anlamaya başladı.

İşte, insanlar, bu anlayış derecesine yükseldikten sonradır ki “doğanın (tabiatın), insanda yarattığı bütün yetenekler, çalışmalarını serbest olarak yapmayı ve serbest olarak geliştirmeyi gerekli kılar; bu gereklilik doğaldır; doğanın verdiği haktır”, düşüncesine ulaştılar (Medeni Bilgiler, Liseler için, 1931, s. 80-81).

Yukarıdaki ifadeler, yüce Allah için kullanılan “ekber/en büyük” karşılığında “tabiat” için kullanılmıştır:

İnsan da tabiatın çocuğudur. O, yaratmıştır. Aynı şekilde bütün yeteneklerini yaratan da tabiat olmuştur.

Bu görüş, Materyalizm, Pozitivizm ve “Aydınlanma” çağının dine ve evrendeki olaylara bakışına dayanmaktadır: Allah yok, din yok, maneviyat yok ve her şey, maddeden, görünenden ibarettir. Onun adı da “Tabiat”tır. Yaratan “tabiat”tır.

2. “Toplum” da Yaratıcıdır

Ahlak, kutsaldır; çünkü en büyük ahlaki gerçeklik sahibi bir “yapan”a dayanır. O yapan, yalnız ve ancak “toplum”dur. Ondan başka bir yapan (yaratıcı) yoktur. Allah dışında düşünce sahibi olanlar için, örnek bir şekilde düşünülmüş toplum dahi, sadece bilinçte vardır. Çünkü vicdanlarımız üzerinde etkili olan ruhsal hayat, toplumun bireyleri arasındaki eylem ve tepkilerden oluşur. Gerçekte “toplum”, yoğun bir düşünce ve ahlaki çalışma odağıdır (Medeni Bilgiler, s.43-44).

Burada ahlâk, dinî kaynaklardan (âyet ve hadislerden) koparılarak dünyevileştirilir, daha sonra ise millîleştirilir. Söz konusu millîleştirme işleminde ahlâk, “seküler bir kutsallık”la buluşturulur. Başka bir anlatımla “millî his”, “dinî his”in yerine geçen bir “karşı kutsallık” alanı oluşturur (Doç. Dr. Fatma Gürses “Kemalizm’in Model Ders Kitabı: Vatandaş İçin Medeni Bilgiler”, s. 9/Akademik Bakış - C.4, S.7, Kış 2010).

“Toplum” kavramı da “ondan başka bir yapan (yaratıcı) yoktur” denilerek, “yaratıcı Allah” yerinde kullanılır.

3. Muhammed’in Kurduğu Din

Muhammed’in kurduğu dinin gayesi, milliyetlerin fevkinde (üstünde) şamil bir Arap milliyeti siyasetine müncer oluyordu (sürüklüyordu). Açık ifadeyle:

Muhammed’in kurduğu dinin gayesi, milliyetlerin üstünde kapsamlı bir Arap milliyeti siyasetine götürüyordu (Medeni Bilgiler, s. 364-365).

Cümle temelde yanlış kurulmuştur. Peygamberler din kurucuları değildirler. Hazret-i Muhammed “aleyhisselâm” da din kurmamış, yüce Allah tarafından peygamber seçilmiş ve kendisine indirilen âyetleri, İslam dinini insanlara tebliğ etmiştir. Peygamberlerin bir görevi de tebliğdir. Tebliğ, gelen vahyi, insanlara bildirmektir.

İslam’ın gayesi, “Arap milliyetçiliğine götürmesidir” ifadesi, İslam’ı hiç bilmeyenlerin veya ancak İslam düşmanlarının ortaya atabilecekleri bir yalan ve iftiradır. Hangi âyet ve hadiste bu bildirilmiştir? Aksine dine aykırı bir kavmiyetçilik, yerilmiş, kötülenmiştir. İslam’da kardeşlik ve takva esas alınmıştır (Hucurat, 13). İslam’ın temel kaynaklarında olmayan bir şeyin, dine mâl edilmesi kadar kötü ve âdi bir isnad olabilir mi?

4. Arapların Dini

Türk’ler, Arap'ların dinini (İslam’ı) kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi. Arap dinini kabul ettikten sonra, bu din, ne Arapların, ne aynı dinde bulunan Acemlerin ve ne de Mısırlıların vesairenin Türk'lerle birleşip bir millet teşkil etmelerine hiçbir şekilde tesir etmedi. Bilâkis, Türk milletinin milli rabıta (bağ)larını gevşetti, milli hislerini, milli heyecanını uyuşturdu (Medeni Bilgiler, s. 364).

“İslam” karşılığında kullanılan “Arap'ların dini” kavramı, “bilim”e de, halk arasında kullanım şekline de tamamen aykırıdır. İslam, Arapların dini değildir. O dönemde Arapların dini, putperestlik idi. Peygamber efendimiz elbette o toplumdandır ve putperestliğe karşı savaş açmıştır.

Hazret-i Peygamber’in İslam da’vetine icabet eden Araplar, İslam potasında eriyerek birbirlerini kardeş bilen Eshâb-ı Kiram olmuşlardır. Artık toplum hayatında, insan ilişkilerinde, iman, ibadet ve ahlâk konularında dinin koyduğu ölçüler ön plandadır. Zaman zaman kavmiyetçilik fikrini andıran davranışlar ortaya çıkınca, Resûlüllah, Mü’minleri en şiddetli şekilde ikazda bulunmuş, uyarmıştır.

Türkler de toplum hayatında, insan ilişkilerinde ve dini yaşayışta, aynen Eshâb-ı Kiram’ı örnek alarak davranışta bulunmuşlardır.

Türkler, Müslüman olduktan sonra Arap, Acem ve Mısırlılar ile ırk esasına dayanan bir millet olmak için gayret sarfetmemişlerdir. Çünkü İslam dininin böyle bir hedef ve gayesi yoktur. Müslümanlar, Türkistan illerinde, Acem topraklarında ve Afrika kıtasında ilerlerken, hiçbir zaman halkı Arap yapmak için ırklarını öne sürmemişlerdir.

Aynı şekilde Alparslan Anadolu diyarına girerken ve Fatih İstanbul’u fethederken, halkı Türkleştirmek için değil, insanlara dünya ve Ahiret saadetini, adaleti, temizliği, çalışkanlığı, gerçek manada insanlığı sunan İslam’ı duyurmak ve onlara tanıtmak için gelmişlerdir. İddia edildiği gibi İslam:

“Türk milletinin milli rabıta (bağ)larını gevşetti, milli hislerini, milli heyecanını uyuşturdu.” suçlaması, tarihî gerçeklere tamamen aykırıdır.

Bugün bile ırkçılık, bütün dünyada yasaklanmıştır. Irkçılık ile İslam çerçevesindeki milî his ve ruhu, ecdada saygı ve hürmeti, aile ve akraba önceliğini birbirine karıştırmamak lâzımdır.

İslam’ı anlamayanlar ya da İslam’a inanmayanlar, hiçbir zaman Müslüman’ı ve İslam’daki fetih ruhunu kavrayamamışlardır.

5. “Ümmet” Kavramına Tepki

Bu Arap fikri, “ümmet” kelimesi ile ifade olundu (Medeni Bilgiler, s. 365).

Ümmet kavramının Arap fikriyle hiçbir ilgisi yoktur. Herhâlde bu, İslam’a ve Müslümanlara duyulan tepkiden ileri gelmektedir. Ümmet mefhumu, âyet ve hadislerde geçmektedir.

Hak dine de (Enbiyâ, 92), bâtıl dine de inananlara (Zuhruf, 22) ümmet denilmiştir. İnsanlar başlangıçta bir tek ümmet idi, yani tevhid dini üzere idiler. Sonradan ihtilâfa düşerek şirk ve küfre karışmışlardır (Yûnus, 19). Yüce Allah, isteseydi insanlar tek bir ümmet, yani tek din, tevhid dini İslâm üzere olurlardı. Fakat onlara irade hürriyeti vererek, iman ve küfrü seçmede, onları serbest bırakmıştır (Hûd, 118; İnsan, 3).

Anlam olarak ümmet, bir peygambere inananlar ve semâvî dinlere mensup kavimler topluluğu; Kur'ân-ı Kerim’de de, genel olarak din, müddet, zaman (Hûd, 8), rehber (Nahl, 120) ve topluluk (Kasas, 23) anlamlarında kullanıldığı görülmektedir.

6. Müslümanlarla İlgili Doğru Tespit

Muhammed'in dinini kabul eden (Mü’min)ler, kendilerini unutmağa, hayatlarını Allah kelimesinin her yerde yükseltilmesine (i’lâ-i kelimetüllah’a) hasr etmeğe (adamaya) mecburdular (Medeni Bilgiler, s. 365).

Bu cümle ve tespit, çok doğrudur. Keşke her Mü’min bu düşüncede ve idealde olsa, bu durumda dünyamız daha güzel, ma’mur ve insanlar, daha müreffeh olurlar.

Ecdadımız Selçuklu ve Osmanlılar, i’lâ-i kelimetüllah’a (“hakk”ı duyurmaya) inanmasalar ve bu uğurda çalışmasalardı, şimdi bizim millet olarak Müslüman varlığımız, söz konusu olamazdı.

7. İbadetler, Türkçe Yapılmalı

Bununla beraber, Allah'a kendi lisanında (Türkçe) değil, Allah'ın Arap kavmine gönderdiği Arapça kitap (Kur’an)la ibadet ve münacatta bulunacaktı. Arapça öğrenmedikçe Allah'a ne dediğini bilmeyecekti (Medeni Bilgiler, s. 365).

Bu, son derece yanlış bir itikat ve düşüncedir. Çünkü din, insan ürünü ve yapısı bir kurum değildir ki, ona istenilen şekil verilebilsin. Din, yüce Allah’ın peygamber vasıtasıyla insanlara gönderdiği emir, yasak, kasas, diğer dünya ve âhiret bilgilerini içinde bulunduran ilâhî bir düsturdur. Din, nasıl emredilmişse, o şekilde uygulanır. Dini değiştirmeye, peygamber de yetkili değildir. Kur’an-ı Kerim, Arapça indirilmiştir. Namaz, Ezan, Oruç, Zekât, nasıl bildirilmişse, o şekilde inanılacak ve tatbik edilecektir. Mutlak kudret ve irade sahibi, hâkim Allah’tır. O, böyle dilemiştir. İnsanın burada fikir ve kanaat belirtmesi, söz konusu değildir. Zaten dinde zorlama da yoktur. Allah’a ve gönderdiği kitaba inanan, Mü’mindir. İslam’a göre inanmayan kâfirdir. Konu bu kadar basittir. Fakat milyarlarca Müslüman’ın inandığı bir din, değiştirilmeye kalkılırsa, elbette imanlarının gereği Müslümanlar, buna itiraz edecekler ve tepki göstereceklerdir. Bugünkü seküler hukuk ve kanunlarımız da bunu onaylamaktadır. Kimse, başkasının dinini, inancını tahkir, tezyif ve tebdile yeltenme hakkına sahip değildir.

8. Beyni Sulanmış Hafızlar

Türk Milleti asırlarca ne yaptığını ve ne yapacağını bilmeden âdeta bir kelimesinin manasını bilmediği hâlde, Kur’an'ı ezberlemekten beyni sulanmış hafızlara döndüler (365-366).

Ecdadımız, ne yaptığını ve ne yapacağını çok iyi bilmiştir. Allah’a ve onun gönderdiği mübarek ve mukaddes Kitab’ına can-ı gönülden inanmış ve İslam’ın iman nûrunu taşıyan Mü’minler olmuşlardır. Hepsi, gökteki yıldızlar misali, yeryüzünü aydınlatmıştır. Bir Mü’min’in iman “nûr”u, güneşi ve ayı sönük hâle getirmiştir. Hele onu ezberleyen hâfızlar, “beyni sulanmış” değil, beyni, kalbi ve bütün hücreleri nurlanmıştır.

Fakat bazıları, “nûr”u, zulmet/karanlık olarak görebilirler. Nitekim Ebû Cehil ve Ebû Leheb de “nûr”u zulmet olarak görmüşler ve ömürlerinin sonuna kadar İslam’a düşman kesilmişlerdir.

9. Artık Türk, cennet’e inanmıyor

Artık türk, cenneti değil, eski, hakiki büyük türk (şaman) cedlerinin mukaddes miraslarının, son Türk ellerinin müdafaa ve muhafazasını düşünüyor (Medeni Bilgiler, s.369).

Çok yanlış bir tespit. İslam’ı din olarak seçen bir Türk, Şamanizm ve Totemizm’de olduğu gibi ağaca, taşa, toprağa, yıldıza, aya ve güneşe tapmayı reddetmiş, bunları ve her şeyi yaratan, eşi, benzeri, ortağı olmayan ve yüceler yücesi kudret sahibi Allah’ın gönderdiği İslam’a iman etmiştir. Onun için onun Ahiret’te gideceği yer, sonsuz cennettir. Kâfirlerin gidecekleri yer de sonsuz cehennem ateşidir.

10. Hak, göklerde değil, yeryüzünde

Bireysel haklar görüşü, tabii hak düşüncesi, Allahlık sıfatı düşüncesi temelinden gökyüzünden koparılarak yeryüzüne indirildikten sonra, meydana çıkabilmiştir (Medeni Bilgiler, s. 81).

“Gökyüzünden koparılma”, Allah’a, Peygamber’e ve vahye inançsızlığın bir ifadesidir. “Allahlık sıfatı”, çok çirkin bir tanımlamadır. Bu cümlede yüce Allah’a başkaldırı, isyan ve meydan okuma görülmektedir. Adeta “sen yaratıcı olduğunu bildiriyorsun, ama ben seni tanımıyorum, güç ve kuvvet bendedir” şeklinde bir karşı koyma vardır.

Ancak insan, etrafına bakmıyor mu, insanlar yaşlanıyor, ne kadar güçlü, itibarlı, zengin, idareci ve makam sahibi olursa olsunlar, zamanı gelince, kendilerine verilen güç ve süre dolunca ölüyorlar. Doktorların elinde ölüyorlar. Doktorlar, Krallar, Nemrutlar ve Firavunlar da ölüyor. Kimse mani olamıyor. Dünyayı titretenler, “ben yarattım” diyenler de ölüyorlar. İnanmadıkları o asıl Yaratıcı, Azîz ve Kahhâr olan Allah, güçlerini ve itibarlarını sıfırlayınca, “ölüm” gerçeğiyle karşılaşınca bir itirazları olamıyor ve teslim olmak mecburiyetinde kalıyorlar. Bütün bu gerçekler karşısında yine de insan, birçok insan, düşünmüyor, düşünmedikleri için de halâ Allah’a isyana devam ediyor, yaratıcılık ve ilâhlık iddiasında bulunuyor.

***

Vatandaş İçin Medeni Bilgiler, 1930’dan 1939’a kadar ortaokullarda yurttaşlıkla ilgili tek ders kitabı olarak okutulmuş, ancak Atatürk’ün ölümünden sonra uzun süre ders kitabı olmadığı hâlde yeni basımları yapılıp genel okuyucu kitlesine de ulaştırılmamış, sadece bir kuşağın siyasal eğitiminin temel dayanağı olmuştur (Doç. Dr. Fatma Gürses “Kemalizm’in Model Ders Kitabı: Vatandaş İçin Medeni Bilgiler”, s. 16/Akademik Bakış - C.4, S.7, Kış 2010).

Sonuç

Vatandaş İçin Medeni Bilgiler ders kitabı’nda:

1. Batılı eğitim sistemine entegre olabilmek için Türklerin Müslüman Osmanlı kimliği arka plana alınarak, Türklerin Asyalı kökleri övülmektedir.

2. İslamî esas ve değerler, açık olarak inkâr edilmekte ve aşağılanmaktadır.

3. Eğitim sisteminde fertlerin/bireylerin farklı özellikleri dikkate alınmadan tek tip – inanç ve duygu bakımından – vatandaş yetiştirme hedeflenmektedir. Bu durumda bilim değil, ideoloji esas alınmaktadır.

4. Kitap içeriği, bugünkü mer’î hukuka ve insan haklarına aykırıdır.

5. Kitap içeriği, bugünkü demokrasi anlayışı ve uygulamasını yürürlükten kaldırmaktadır.

Kaynak:

http://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/628572.aspx