DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

26 Şubat 2022

“Sünnî İslam”a Yönelik

Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma

c.ahmetakisik@gmail.com

Batı’da Oryantalizm merkezleri, İslam coğrafyası’ndaki İslamî faaliyetlerle ilgili, belli bir plan ve proje çerçevesinde hareket etme konusunda ortak karara varmışlardır. Bu karara göre:

“Müslümanların akâid, fıkıh ve ahlâk birliğini sağlayan Ehl-i Sünnet yapısı hedef alınacak ve bu yapının dışında kalan, hatta karşıtı olan başta Mu’tezile olmak üzere bütün bid’at ve dalâlet fırkaları desteklenecektir. Üniversitelerde yapılacak akademik çalışmalar, Ehl-i Sünnet’in yıpratılması ve aşağılanmasına dönük olacaktır. Bir itiraz söz konusu olduğunda, bu bir bilimsel çalışma, denilecektir. Esas amaç ise, Ülkelerde Devlet’in dinî kurumlarına bu ideolojiye inanan kişiler atanacak ve bunlar vasıtasıyla Selçuklu ve Osmanlı’nın temsil ettiği Ehl-i Sünnet karşıtı kitap, makale ve fetvalar yayınlanacak, karşı çıkıldığında da, karşı çıkanlar, “devlet ve diyanet düşmanı” ilan edilecektir.

DÜNYADA ORYANTALİST KUŞATMA

İslam dünyasında ve Müslümanların yoğun olarak bulundukları toplumlarda Ehl-i Sünnet muârızlığı, yaklaşık eş zamanlı olarak ortaya çıkmıştır.

Mısır’da C. Efganî (ö.1897) – M. Abdüh (ö. 1905) - R. Rıza (ö. 1935),

Rusya’da Musa Carullah (ö. 1949),

Hindistan’da Seyyid Ahmed Han (ö. 1898),

Pakistan’da Mirza Gulam Ahmed (ö. 1908),

İran’da Mirza Ali Muhammed (ö.1850) ve Mirza Hüseyin Ali (ö. 1892),

Arabistan’da M. İbn Abdülvahhab (ö. 1792) hareketleri birbirine bağlı ve tek merkezli hareketlerdir.

Hepsi, 1500 yıllık “cumhûr”un İslam Akâid ve Fıkıh sistemine karşıdır. Hepsi, Cumhûr-i ulema ve Osmanlı aleytarıdır. Hepsi, Oryantalist/Müsteşrik tabanlıdır.

Çoğu, Paris (M. Hamidullah “ö. 2002”), Londra (Fazlurrahman “ö. 1988”) ve Almanya’da (Ebu Zeyd “ö. 2010”) bulunan Müsteşriklerin fikir ve projeleriyle yetişmiştir.

Oryantalist merkezleri, İslam coğrafyasına çeşitli “dâî/vahyî İslam karşıtı” ajanlar göndererek, Selçuklu ve Osmanlı’nın temsil ettiği – Kur’an, Sünnet, İcma ve İctihad temelli - İslam Şeriatı’nı aşağılama ve değiştirme ortamını oluşturacak çalışmalar yapmışlardır. Bunlar arasında “Oryantalistlerin emir eri” durumunda olan ajanları bulunmaktadır:

1. Mûsa Cârullah (ö. 1949):

Rusya doğumludur. Oryantalist fikirler doğrultusunda mücadele vermiş ve aldığı talimat gereği, Japonya, Hindistan, Kahire, İstanbul gibi ülke ve şehirlerde bulunmuştur.

İddiaları:

1) Cârullah, Osmanlı akâid ve fıkhı’na dayanan Medrese Öğretimi’ni, “taklid”in yaygınlaşmasını, hadislere güven duyulmasını ve ulema baskısıyla “ictihad” serbestliğinin olmamasını eleştirmiştir.

2) Rahmet-i İlâhiyye Bürhanları adlı eserinde “âhirette dâimî azabın ilâhî rahmete uygun olmayacağını ve Allah’ın mağfiretinin herkesi kapsadığını söylemiştir (DİA, M. Cârullah mad.)”.

Hâlbuki âyet-i kerimelerde “kâfirler, sonsuz azap göreceklerdir (A’râf, 36; Tevbe, 68)” denilmesine rağmen böyle söyleyebilmiştir. Bununla açıkça Kur’an-ı Kerim’e yönelik bir muhalefet sergilemiştir. Diğer iddialarına gelince, bunlar, Modernist İslamcıların ortak görüşleridir ki, yeri geldikçe bunlara cevap verilmektedir.

Mûsa Cârullah’ın ülkemizdeki temsilcisi, “biz 40 sene FETÖ’yü anlamadık” diyen ve Diyanet’te yaklaşık 15 sene başkan ve başkan yardımcılığı yapan Mehmet Görmez’dir. Ayıca Görmez, Buhârî, Müslim, Tirmizî, Ebû Dâvud ve İbn Mâce’de, “fiten/fitneler” konusunda özel kitablar/bölümler hâlinde yer alan hadislere “sorunlu” diyerek, bunlara inanmadığını bildirmiştir. Kaldı ki, bu hadislerde açıklanan bazı olay ve gerçekler - ye’cûc ve me’cûc (Kehf, 94), duhan (Duhan, 11), dâbbetü’l-arz (Neml, 82), güneş ve ayın yörüngelerinden çıkışı (Kıyame, 9) gibi - âyetlerle beyan edilmiştir.

Buna benzer bir iddia da Hayrettin Karaman ve arkadaşlarından gelmiştir:

“Allahü teâlâ –Ehl-i kitap gibi– müşrik olmayan inkârcıları (kâfirleri) bağışlayabilecektir (DİB Tefsir, Nisa, 48. âyetin tefsiri).”

Hâlbuki onların kâfir oldukları çeşitli âyetlerde (Mâide, 17,72,73) beyan edilmektedir. Hak teâlâ’nın hidayet ve rahmeti, küfrü terkeden ve “Hakk”a yönelen Mü’minlerin üzerinedir. Kâfirler, yüce Allah’ı peygamberlerin bildirdiği şekilde tanımadıklarından ve O’na iman etmediklerinden O’nun düşmanı olmaktadırlar. Nasıl bir terörist, silahını bırakıp, pişman ve teslim olmadığı müddetçe, vatanına bağlı bir asker muamelesi görmezse, kâfir de hiçbir zaman mü’min muamelesi görmez ve rahmete kavuşmaz.

Oryantalist bağımlıları, İslam Şeriatı’nda açıklanmayan bir şeyi, âyetlere muhalif olarak açıklıyorlar. Bu da İslam’a göre kendileri için büyük bir vebal olmaktadır.

2. Seyyid Ahmed Han (ö. 1898):

Hindistan Delhi doğumludur. Aile, kendilerine “seyyid” unvanını vermiştir.

İddiaları:

1) Ahmed Han, ülkesinde İngilizlerden yana bir politika izledi ve “sör” unvanıyla taltif edildi.

2) İslam felsefesi doğrultusunda aklı ve determinizm’i esas aldı, mu’cize ve kerametleri inkâr etti.

3) Silahlı cihad’a karşı çıktı.

4) Peygamberin “vahy”i melek vasıtasıyla değil, üstün istidadıyla aldığını, dolayısıyla “nübüvvet”in de tamamen materyalist bir yapı içinde oluştuğunu iddia etti.

5) Kur’an’ın esas alınmasını ve hadislere güvenilemeyeceğini söyledi. Kur’an’daki bazı bilgi ve kıssaların akıl ve mantığa aykırı olduğu zehabına kapılarak, İslam’a aykırı açıklamalar yaptı. Mevcut “Tefsir, Hadis ve Fıkıh ilimleri, doğru kabul edilemez”, dedi (DİA, Ahmed Han mad.).

Ahmed Han, görüldüğü gibi, İslam’ı değiştirme, tahkir ve tezyif konusunda İngilizlerin öne sürdükleri bir proje militanı ve ajanı olmuştur. Daha o zaman tekfir edilmiş, kâfir olduğu Müslümanlara bildirilmiştir. Aleyhinde yurt içinde ve yurt dışında reddiyeler yazılmıştır (Aynı eser, aynı yer).

3. Mirza Gulam Ahmed Kadiyanî (ö. 1908):

Hindistan Pencap Kadiyan doğumludur.

İddiaları:

1) Silahlı cihad’a karşı çıktı. Allah’tan vahiy aldığını, mesih ve mehdi olduğunu söyledi.

2) Bir cemâat oluşturarak, adına Ahmediyye dedi.

3) İngiliz hükümetine bağlılığını açıkça ilan ederek, kraliçeye dua ettiğini bildirdi.

4) Taraftarlarının kendisine nebi ve resül demesine önceleri ses çıkarmadı, sonra bazı itirazlar gelince, mesih ve mehdi denilmesine razı oldu.

5) Cemaat üyeleri, zekat ismi altında düzenli âidata bağlandı. Cemaatin ismi değiştirilerek Kadiyanilik yapıldı.

6) Kur’an, akılcı/materyalist bir yaklaşımla İngilizce’ye çevrildi.

7) Kadiyanîler, ülkede önemli ve etkili mevkilere getirildi. Fakat Pakistan Parlamentosu, bu yapılanmanın dış kaynaklı ve çok tehlikeli olduğunu fark edince, 1974’de İslam dışı bir yapılanma olduğunu tescil etti ve takibe aldı. Bu durumda faaliyetler, daha çok Avrupa, Asya, Pasifik, Amerika ve kısmen Afrika misyonlarına kaydırıldı (DİA, Kadıyanilik mad.).

Gulam Ahmed ve Ahmediyye/Kadiyanî mensupları, Müslümanlar tarafından kâfir ilan edildi. Kadiyanîlik tehlikesine karşı, ülkenin birçok yerinde isyanlar baş gösterdi. Ehl-i Sünnet uleması tarafından, İslam ismi altında ortaya çıkan ve İslam’ı değiştirmeyi hedef alan bu bâtınî küfür harekâtıyla ilgili çok sayıda reddiyeler yazıldı (Aynı eser, aynı yer).

Gulam Ahmet yapılanması, Türkiye’deki FETÖ yapılanmasıyla aynı karakterdedir. Ülkemizdeki Modernistler arasında en yaygın sapkınlık cereyanı, M. İbn Abdülvahhab’ın başını çektiği ve Oryantalistlerin destek verdiği Vahhabîlıktir.

4. Mirza Hüseyin Ali (ö. 1892):

İran doğumludur. Oğlu Abdülbahâ Abbas’tır. Mirza Hüseyin Ali, “Bahâîlik” akımının kurucusudur. Bahâîliğin tarihi, İsnâaşeriyye/Şiî fırkası içinde doğan ve gelişen Bâbîlik ile başlar. Bâbîliğin kurucusu İranlı Mirza Ali Muhammed’dir (ö.1850).

Ali Muhammed’in “Bâbîlik” İddiaları:

1) Önce kendisinin “bâb/dinî önder”, sonra da mehdî olduğunu ilan etti.

2) Hazret-i Muhammed’in nübüvveti’nin son bulduğunu ve mukaddes kitabının “Beyan” olduğunu ileri sürdü.

3) Kur’an’ın neshedildiği, emir ve yasakların kaldırıldığı ve her türlü ahlaksızlığın mubah olduğu ilan edildi.

4) Hacc merkezinin Şiraz olduğu, cenaze dışında Cemaatle namazın yasaklandığı ve 19 rakamının mukaddes olduğu açıklandı (DİA, Bahâhîlik mad.).

Ali Muhammed, 1850’de kâfir olduğu gerekçesi ve Şah’ın emriyle Tebriz’de kurşuna dizildi. Ortaya attığı iddiaların çoğunun küfür ve İslam esaslarına aykırı olduğu çok açıktır.

Bâbîlik, Mirza Hüseyin Ali ve oğlu Abdülbahâ Abbas (ö. 1921) tarafından aynı bâtıl çerçevede ve Bahâhîlik ismi altında – Bağdat, Edirne, Kıbrıs gibi – çeşitli sürgün yerlerinde devam ettirildi. Hüseyin Ali, bâtıl te’viller içeren çok kitap yazdı.

Mirza Hüseyin Ali’nin “Bahâhîlik” iddiaları:

1) İlk kitabı, Îkan, bâtıl te’villerle doludur. “Bu kitaba iman gereklidir”, dedi.

2) Kitabu’l-Akdes, hareketin temel kitabıdır. Semavî irade ile geldiğini ve bütün semavî kitapları neshettiğini ileri sürdü.

3) Peygamberlerin iki vasfı/sıfatı vardır. Birincisi beşerîdir, diğeri ilâhîdir. Bu sıfatla o bir anlamda, ilâhtır. Hazret-i Âdem’den bu yana gelip geçmiş bütün nebîler ve resûller, sadece “İlâh’ın zuhuru” olan Bahâ’yı müjdelemek için gönderilmişlerdir.

4) Ölen herkesin kıyameti, ölümüyle birlikte kopar. Cennet ve cehennem sadece birer semboldür. İddia edildiği gibi âhiret hayatı yoktur (DİA, Bahâhîlik mad.).

Mirza Hüseyin Ali, İslam dinine alternatif bir “din” getirdiğini ileri sürdü. Kendisini peygamber ve ilâh’ın bir parçası olduğunu iddia etti. İslam dinine göre bütün bu iddiaların küfür olduğu ortadadır. Osmanlı’nın üç kıtaya yayıldığı ve hakim olduğu bir dönemde bu küfür hareketi - Bâtınî/iki yüzlü davranılarak – İsrail, Mısır, Avrupa ve Amerika’da taraftar bulabilmiştir. Bahâhiler de İngiliz siyasetinin yanında yer almış, hatta onlardan “şövalyelik” rütbesi kazananlar olmuştur.

5. Efganî-Abdüh-R.Rıza:

C. Efganî (ö.1897), İran topraklarında doğan ve Şiî kültürüyle yetişen bir Modernisttir.

1) İstanbul’da (1870) Darulfunun’da verdiği bir konferansta “Nübüvvet, sanatlardan bir sanattır.” dediği, dolayısıyla Peygamberliğin vahye dayanmadığını söylediği, itirazlara ve karışıklığa sebep olduğu için sınırdışı edildi.

2) 1871’de Mısır’da İskoç mason locasına girdi, bir müddet sonra kendisi French Grand Orient’a bağlı ayrı bir mason locası kurarak bir çok arkadaşını ve tanıdığını bu locaya kaydettirdi.

3) 1884’de Müsteşriklerin merkezlerinden biri olan Paris’te talebesi Abdüh (ö. 1905) ile birlikte Sünnî İslam’a karşı gizli ve yeminli bir cemiyet/kadro kurdu ve el-Urvetül’-vüska isimli gazeteyi çıkardı (DİA, Afganî mad.).

R. Rıza (ö. 1935):

Reşid Rıza. Menar Tefsiri’nde Baraka 2’nci ayetinin “muttekîn” lafzının tefsirinde açıkça “burada murad, sadece Mü’minler değil, buna Yahudi ve Hristiyanlar da dahildir” demektedir. Bakara 62’nci ayetin tefsirinde bu ayete atıfta bulunur. Bu tefsiri, üstadları olan C. Afganî ve M. Abdüh’ün yaptığını kaydeder. R. Rıza’nın Fıkıh âlimlerine, mezheplere ve Osmanlıya hakaretlerle dolu meşhur mezhepsizlik kitabı “Telfîk”, önce Türkçe’ye çevrilmiş, sonra Hayrettin Karaman tarafından sadeleştirilerek Ülkemizde DİB’nca 1974’de basılmıştır.

6. Hamidullah, Tancî ve Fazlurrahman:

M. Hamidullah (ö. 2002):

Hindistan doğumludur. Almanya’ya gitti. San‘a, Mekke, Medine, Beyrut, Şam ve Kahire’de bulundu. 1932 yılında İstanbul’a geldi. Burada Alman Müsteşrik Hellmut Ritter ile tanıştı. Doktora sürecinde Alman Müsteşrik Paul Ernst Kahle ve Alman Asıllı İngiliz Müsteşrik Fritz Krenkow ile yakın ilişki kurdu. İslam’ı Müsteşrik/Oryantalist hocalarından öğrendi.

1951’de İstanbul’da düzenlenen 12. Milletlerarası Müsteşrikler Kongresi’ne katıldı. 1952 yılından itibaren 23 yıl boyunca belli aralıklarla İstanbul, Ankara ve Erzurum Atatürk Üniversitelerinde ders ve konferanslar verdi.

Mi’raç ruhîdir dedi, âyet ve hadislerle sabit olan Mescid-i Aksa’yı göklerde gösterdi, böylece kıblenin tahvili ile ilgili âyetleri (Bakara, 144-145) inkâr etmiş oldu. Uzak doğudaki bazı filozofların Peygamber olduğunu ileri sürdü ve ismet sıfatına sahip Peygamber efendimize: “Peygamber, gençliğinde puta kurban kesmiştir.” dedi (İslam Peygamberi, Ankara 2003 )

Muhammed b. Tavît et-Tancî (ö. 1974):

Fas doğumludur. Mısıra gitti. Orada müsteşrik Brockelmann’ı, kendine rehber edinen Modernist hadis münkiri Ahmed Emîn (ö. 1954) ve Kur’ân’ı eleştiren Tâhâ Hüseyin (ö. 1973) ile tanıştı. Onların İslâm’ı değiştirme çalışmalarına destek verdi. Sonra 1951’de İstanbul’da düzenlenen 12. Milletlerarası Müsteşrikler Kongresi’ne katıldı. Burada müsteşrik Hellmut Ritter’le görüştü.

Tancî, 1953’te Türkiye’ye geldi. Ankara İlâhiyat Fakültesi’nde dersler verdi. Bu fikri ortamda kaderi inkâr eden Hüseyin Atay ve Kur’ân’da tarihselliğin temellerini atan Mehmet Hatipoğlu yetişti.

Fazlurrahman (ö. 1988):

Pakistan doğumludur. İngiltere’de müsteşrik hocası Simon Van den Bergh’in yanında yetişti. İslam Felsefesi alanında çalışma yaptı. Kur’an’ın Kitap olmadığını ve hükümlerinin o devre ait olduğunu “Kur’an’da Tarihsellik” çalışmalarıyla açıkladı. Vahiy, Kur’an, Şeri’at ve Nübüvvet hakkında bâtıl görüşleri sebebiyle ülkesinde Ehl-i Sünnet câmiası tarafından katline hüküm verildi, o da Batı’ya kaçtı.

ÜLKEMİZDE ORYANTALİST KUŞATMA

Küresel Oryantalizm, dinde ıslahat ve modernizm ismi altında 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarında yaklaşık eş zamanlı olarak bütün İslam ülke ve topluluklarında Selçuklu ve Osmanlı’nın temsil ettiği İslam dini esaslarına yönelik tebdil/değiştirme, tahkir ve tezyif çalışmaları başlatarak saldırıya geçmiştir. Bu saldırı, Ülkemizde özellikle İlahiyat, İslam İlimleri, Diyanet, Diyanet Vakfı ve bazı Yayınevleri çevrelerinde yoğunlaşmıştır. Bu fikrî saldırı, dışardan değil, Müsteşriklerinin batıl, yıkıcı ve ecdat düşmanlığı propagandalarının etkisinde kalan, ecdadımızın uyguladığı İslam’a yabancı kalan, hatta ona ihanet eden ve İslam’ı değiştirmeyi hedef alan yabancıların emir erliğini üstlenen yerli kripto etki ajanları tarafından yapılmaktadır.

Bu ihanet, şu konu başlıkları altında toplanmaktadır:

Kur’an-ı Hakîm’in hükümleri, indiği döneme âittir, kıssalar semboliktir ve âyetler arasına çelişki vardır; İslam dini yanında diğer dinler de haktır; Hadisler, şâibelidir, sahih bilinenlerle dahi hüküm verilemez; İctihad, zor bir şey değildir, her doktoralı bir Müctehittir; Dört Mezheb’e bağlılık şart değildir, hüküm istinbatı herkese açıktır; Mu’tezile, aklı esas aldığı için en doğru mezheptir, Sünnîlere karşı onu kullanmalıdır; Modernistler İslam Felsefesi alanını esas almışlardır, onun için ilmî çalışmalarda öncelikle felsefecilere müracaat edilmelidir; Kader’e imanı Mu’tezile gibi anlamalıdır - kader, insanın iradesidir, kul, fiilinin yaratıcısıdır - Sünnî kaderi inkâr etmelidir; Eshab-ı Kiram konusunda “Şia”nın yolu izlenmeli, Muaviye ve aynı durumda olanlar, aşağılanmalı ve sevilmemelidir; Mübarek gecelerin faziletine inanmamalıdır.

Sonuç: Müslümanın, Müslüman bir ülkede, Müslüman bir anne babadan dünyaya gelmesi, hatta dinî bir okulda okuması ve kariyer yapması, onun Mü’min olduğunu göstermez. Mü’min, Hazret-i Peygamber’in tebliğ ettiği dinin Müctehid âlimlerce nakledildiği ve açıklandığı şekilde kabul eden, inanan ve dili ile onu ikrar eden kişi, Mü’min ve Müslüman’dır. Resûlüllah’ı her görenin ve her Ka’be’yi tavaf edenin Mü’min olmadığı gibi, Müslüman ülkelerdeki her İlahiyatçı da – zarûriyyat-ı diniyyeye inanmadığı müddetçe - Mü’min olamaz. İslam, Müctehid din âlimlerinden öğrenilir, Oryantalist Misyonerlerden değil! Bal şerbeti, tuvalet kabıyla içilmez!

Kaynak:

http://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/623757.aspx