DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

02 Ocak 2022

Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı

Sapkın İnanç ve Görüşler

c.ahmetakisik@gmail.com

Müctehid âlimler, Eshâb-ı kiram’dan aldıkları İslam mirasını, muhteva ve esaslarını değiştirmeden, büyük bir hassasiyet ve din gayreti içinde, özellikle Akâid ve Fıkıh konularını “bölüm”ler ve “bab”lar itibariyle tasnife tâbi tutarak kayda geçirmiş ve kitaplaştırmışlardır. Böylece Akâid ve Fıkıh alanları bir sisteme kavuşmuştur. Sonra bunları, diğer ilim dalları takip etmiştir. Bu ilmî çalışmalar, modernist İslamcıların iddia ettikleri gibi İslam’a yapılan bir ilâve veya din dışı bir çoğaltma değildir.

Şimdi her dinî alanda Hicrî 5. Asra kadar verilen fetvalar/ictihadlar ve yazılan kitaplar, İslam dünyasının, âlimlerin ve Müslümanların ilk referans/kaynak eserleri olmuştur. Bu eserler, İslam dinini çeşitli açılardan tahrip etmeye yeltenenlere, İslam düşmanlarına, Oryantalistlere ve İslamcı Modernistlere karşı etrafı surlarla/Müctehid fetvalarıyla çevrili bir kale hüviyetindedir. Hanefî, Mâlikî, Şâfiî ve Hanbelî mezheplerinin ortaya çıkışı, bu sebeple olmuştur. Bu, sağlam ve muhkem bir kaledir, adı da “Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat” kalesidir. Bu kaleye girmek ve sığınmak suretiyle dünya ve âhiret’te kurtuluşa ermek isteyen herkes - saldırı, tahrip, tahkir, tahrif ve tekzip eyleminde bulunmamak şartıyla – bu mübarek mekâna ve topluluğa davetlidir, kapısı da her an bütün cihana açıktır.

Ancak bu “nâciye” topluluğa katılmak yerine onu söz ve eylemleriyle tahrip, tezyif, tahkir ve tebdil etmek isteyenler vardır. Bizler, Müslüman kardeşlerimizi, özellikle gençlerimizi bu yıkıcı akımlardan korumak ve onları doğru bir şekilde bilgilendirmek maksadıyla elimizden geldiği kadar çalışıyor ve bu konuda uyarı görevimizi yerine getirmeye çalışıyoruz. Çünkü dinimize göre bir malı kazanma ve sarfetme sorumluluğu olduğu gibi, ilmin de kendine mahsus bir sorumluluğu bulunmaktadır. Yeter ki, bu görev, ihlâs ile ve Ehl-i Sünnet âlimlerinin açıkladıkları esaslar çerçevesinde yapılsın. Yazılarımızda “yanlış” başlığı altında verilen iddialar, ilgilinin kendi sözleri, “doğrusu”nda kullandığımız bütün açıklamalar da, Ehl-i Sünnet âlimlerinin kitaplarından alınan fetva ve hükümlerdir.

Yazımız, şu başlıklar altında ele alınmıştır:

ESHÂB-I KİRAM ARASINDA AYIRIM YAPMAK

İddia: Sahâbe, normal bizim gibi insanlardı. Onlara kutsiyet atfedilemez. İçlerinde cahil ve hırsız kimseler vardı. Makam ve mevki hırsı ile aralarında savaşlar olmuştur.

Cevap: Hayır, bizim gibi insanlar değillerdi. Resûlüllah’ın mübarek sohbetinde kemale ermiş, yüksek manevî derecelere kavuşmuşlardır. Vahye şahit olmuşlar, âyet ve hadislerle övülmüşlerdir. Hiçbir veli/evliya, sahâbe derecesine erememiştir. Hepsi sika/güvenilir ve âdil kimselerdi. Bu bakımdan herhangi bir sahâbîye yalan ve hırsızlık isnat edilemez. Bu iddialar, İslam düşmanı Misyoner Oryantalistler tarafından ortaya atılmıştır. Bazı İlahiyatçılar da bu İslam düşmanlarının etkisi altında kalmışlardır.

Eshâb-ı Kiram arasında vuku bulan Cemel ve Sıffîn karşılaşmaları, İslam âlimlerinin beyanına göre ictihad ayrılığından meydana gelmiştir. Her iki tarafta da cennetle müjdelenen sahâbîler vardı. Onun için biz Müslümanlara düşen, onları yargılamak değil, daima hürmet, muhabbet ve iyiliklerle onları yâd etmektir.

Eshâb-ı kiram’a söven, onlardan birine lânet okuyan ve Hazret-i Ebu Bekri, Ömer’i, Osman’ı, Aişe’yi ve Muâviye’yi – radıyallahü anhüm - sevmeyen (Şia gibi) bir kişi, Ehl-i Sünnet’ten ayrılmıştır. Hayrettin Karaman da, “ben Muaviye’yi sevmiyorum” diye açıklama yapmıştır.

“MEZHEP” KABUL ETMEMEK

İddia: Hazret-i Peygamber devrinde mezhepler yoktu. Mezhepler sonradan ortaya çıkmıştır. Her Müslüman, dinî bir zorlukla karşılaşınca müftüye veya bir din adamına sorarak problemini giderir. Bir mezhebe ya da bir Müctehide bağlanmak şart değildir. Hele ilim sahibi olanların bir mezhebe bağlı kalmaları akıl kârı değildir. Kaviller arasında tercihini yapar ve ona göre hareket eder.

Cevap: Hazret-i Peygamber devrinde, her Müslüman peygamber aleyhisselam’a tâbi olarak ibadet ve tâatte bulunuyordu. Tek merci, Resûlüllah idi. Resûlüllah’a ulaşamayanlar, en yakın sahâbîye danışarak müşkilini hallediyordu. Dört halife devrinde de durum aynı idi. Bütün Müslümanlar, halifenin talimat ve beyanları doğrultusunda hareket ediyorlardı. Eshâb-ı Kiram arasında zamanlarını tamamen ilim tahsiline adayanlar vardı. Onlar, ömürlerini Kur’an-ı Kerim’in ve hadis külliyatının doğru anlaşılmasına vermişlerdi. Hepsi içtihada ehil mübarek zatlardı. İbn Abbas hazretleri, Hazret-i Peygamber’in – ilim konusunda - duasına mazhar olmuştur.

Bu durumda, bu ortamda bir mezhebe ihtiyaç olur mu? Onlar, ilim ve marifeti, vahyin tecelli ettiği o Muhabbet kaynağından almışlardı. Onların kendi aralarındaki farklı açıklamaları, yüce Allah’ın onlara bahşettiği sonsuz nimetlerinin bir tecellisidir.

Dört Mezhebin ortaya çıkışı, İslam dinini yabancı tesir ve müdahalelerden korumak ve Eshab-ı Kiram’ın naklettiği temiz, saf ve duru şekliyle onu gelecek nesillere ulaştırma maksadına dayanmaktadır. Hedef ve gaye, budur!

Kendilerini Misyoner Oryantalistlerin ve şeytanlaşan nefislerinin telkinlerine aldanan bütün Modernist İlahiyatçılar, dört mezhebe ve mezhepli olmaya karşıdırlar.

“MÜCTEHİDLER”E KARŞI ORYANTALİSTLERİ TERCİH ETMEK

İddia: Devir değişmiştir. Göçebe hayatına göre tanzim edilen bir İslam, bizim uyacağımız bir din olamaz. İslam’ı çağdaşlaştırmamız gerekiyor. Geleneksel İslam’ı terkedip, Modern çağa göre düzenleyen Oryanyalistleri kaynak ve örnek almalıyız. Geleneksel İslam, artık miadını/kullanım süresini doldurmuştur. Bu konuda bütün İlahiyatçılara görev düşmektedir.

Cevap: İslam dini, belli bir topluluk ve devir için gelmemiştir. Onun ibadet, muamele, evlilik, miras, cihad konularında ve diğer alanlarda verdiği her bilgi ve ortaya koyduğu her hüküm doğrudur ve Kıyamet’e kadar bâkîdir, geçerlidir. Bir Müslüman’ın İslam’a inanması ve Mü’min olması da İslam’ın bu yapı ve esaslarını kabul etmesine bağlıdır. Bu konuda bir “istisna” olamaz. “Niçin” ve “acaba”, kavramlarıyla İslam, sorgulanamaz. İslam, “akıl”dan neş’et eden bir din değildir ki, o akıl ve mantıkla değerlendirilsin. O, her şeyi devirler itibariyle hakkıyla bilen yüce Allah’ın bildirdiği bir din ve nizamdır. Bu hüviyetiyle ona inanan Mü’min olur, inanmayan İslam’ın dışında kalır. İslam, dünya ve Ahiret umdeleriyle/esaslarıyla birlikte diğer din ve inanışlardan farklıdır ve tahrife uğramamış son ilâhî dindir.

Oryantalistler, İslam’a ve Resûlüllah’a inanmazlar. Yaptıkları çalışmalar, ilmî değil, ideolojiktir. İslam’ı geçersiz kılmak için kendi mantıklarına göre çelişki ve hata ararlar. Daha çok bid’at ve dalâlet fırkaları üzerinde çalışırlar ve onların fâsit mantıklarını ileri sürerler. İslâm’ı, temelinde dine inançsızlık olan sekürelizm/lâisizm ile karşılaştırarak, İslam’ın bedevî ve çöl dini olduğunu iddia ederler.

Medeniyeti giyim kuşama bağlayanlar, 15. Asır öncesinde kölesiyle birlikte yemek yiyen Müslümanları hatırlasınlar! Şu anda bile bazı resmî kurumlarda amirler ile memurlar, ayrı yerlerde yemek yiyiyorlar. İnsan haklarını ileri sürenler, savaş olmadan milyonlarca insanı “ne uğruna?” katlettiklerini bir düşünsünler? Haklarını iade etmek için mi, yoksa kendi menfaatleri için mi?

Oryantalistlerin tuzağa düşürdükleri İlâhiyatçılar, “Geleneksel İslam/Müctehidlerin Açıkladıkları İslam”dan nefret ederler. Onlar için dinde rehber, Müctehidler değil, “Peygambersiz ve ahkâmsız İslam”ı ileri süren ve çoğu misyoner olan Oryantalistlerdir.

Hayrettin Karaman, ömrü hayatında - nakil dışında - bir kere İmam-ı A’zam dememiştir. “Yüzyıllardır İmam-ı A’zam’ın gölgesine girmişiz. Miskin miskin uyuyoruz. Artık bu çemberi kırmalıyız (H. Karaman).”

Ali Bardakoğlu, “Din içi çoğulculuktan da korkmamak gerekir.” derken, acaba “sadece İslam değil, diğer dinler de haktır” anlamına gelen “Dinî Çoğulculuk”u mu kastetti? İlahiyatçı Mahmut Aydın’ın bu konuda bir kitabı vardır.

Dinî Çoğulculuk söylemini ilk sistemleştirenlerin başında Oryantalist John Hick ve Wilfred Cantwell Smith gelmektedir.

“ŞEFÂAT”İ İNKÂR ETMEK

İddia: Şefâat bir torpildir. Şefâat, müşriklerin inancıdır.  “Şefâat ya Resûlallah”, demek şirktir. “Allah’tan kaçacaksınız, Peygambere sığınacaksınız, Peygamber de sizi kurtaracak.” Bu fikir, saçmadır!

Cevap: Ehl-i Sünnet Müslümanlarının itikâdına göre, şefâat, haktır, yüce Allah’ın izniyle şefâat gerçekleşecektir. Bunun delilleri âyet ve hadislerle açıklanmaktadır:

O'nun (Allah'ın) izni olmadan Allah katında kim şefâat edebilir? (Bakara, 255)

O gün (Kıyamet’te), Rahman (olan Allah)’ın kendisine (şefâat konusunda) izin verdiği ve (lâ ilâhe illâllah) sözünden razı olduğu (Müslüman) kimseler, şefâat ederler (Tâhâ, 109).

(Kıyâmet günü) Resûlüllah halk arasında hüküm ve kaza olunması için şefaat eder, bunun için ilerler, nihayet hacet kapısının halkasını tutar. Allahü teâlâ, Resûlüne Makâm-ı Mahmûd'u (şefâat yetkisini vererek) ihsanda bulunur. (Bu lütuf ve ihsandan dolayı) mahşer halkının hepsi, Allah’a hamdeder “Buhârî, Zekât 53".)

Kıyamet günü üç (zümre) şefaat eder: Peygamberler, âlimler ve şehîdler (İbn Mâce, Zühd 37.)

Ehl-i Sünnet âlimlerine göre Allah katında yüksek dereceler elde eden salih kullar, İslam Şeriati’ne göre şefâat etmeye yetkili kılınacaktır. Bunlar, peygamberler, melekler, sahâbîler, âlimler, velîler, sıddîklar, sâlihler, şehidler ve müttaki mü’minlerdir. Bunların şefâat yetkisi, Allah katındaki mertebelerine göre farklıdır. Derecesi en yüksek olan Resûl-i Ekrem en büyük şefâat yetkisine sahip olacaktır. Zira mahşer gününde hesabın başlaması için bütün insanlara şefâat edecek, ardından ümmetinden birçok kişinin hesaba çekilmeden cennete girmesi, ayrıca günahları sebebiyle cehenneme girmesi gereken Mü’minlerle iyilik ve kötülükleri eşit olan Mü’minlerin doğrudan cennete alınması için şefâatte bulunacaktır (Buhârî, Tevhîd 24; Müslim, Îmân 302; Akâid Nesefî ve Şerhi; DİA, Şefâat mad.).  Kur’an-ı Kerim, şefâat edecektir.

Vahhâbîler/Selefîler, FETÖ yöneticileri ve Materyalist İlahiyatçılar, şefâate inanmazlar. Şi’a/Şiîler, şefâate inanırlar. Ancak onların özellikle Sahâbe-i kiram ile ilgili sapkın inanışları vardır.

Vahhâbîler, Kur’an’da Kıyamet günü “kâfirler bir yardımcı ve şefâatçı bulamayacaklardır” (Rûm, 13-29; Ahzâb, 17-65) meâlindeki âyetleri, Mü’minlere de hamlederek, şefâati reddederler.

Kaynak:

http://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/622184.aspx