DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

05 Aralık 2020

Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta

İsrâ ve Mi’râc Gerçeği

İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler

c.ahmetakisik@gmail.com

Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, Peygamber olarak yüce Allah’tan aldığı tek ilâha imanı öngören İslam’ı tebliğ ediyordu. Ancak toplum, Müşrik idi, çeşitli putlara tapıyordu. Önce 3 yıl ev ziyaretleri ve sohbetleri yoluyla da’vet, gizli oldu. Müslümanların adedi belli bir sayıya ulaşınca, Ömer b. Hattab ile da’vet, gizlilik sürecini tamamlayarak açıktan yapılmaya başlandı. Müslümanlar gittikçe çoğalıyorlardı. Buna karşı, putperestlerin itiraz ve dirençleri de artıyordu. Özellikle fakir ve kabile açısından güçsüz olanlar, maddi saldırı ve eziyetlere maruz kaldılar. Bu durum karşısında geçici bir çözüm olarak Müslümanlardan bir kafile Habeşistan’a gönderildi.

Mİ’RÂC’TAN ÖNCEKİ ORTAM

Puta tapanlar, tek ilâha imanı bir türlü kabul etmiyorlardı. Atalarının küfür olan inançlarını devam ettirmekte o kadar ısrar ediyorlardı ki, kendilerine dünya ve âhiret için kurtuluş iksiri sunan yüce Resûl’e eziyete başlamışlardı. Geçtiği yollara diken dahi döşüyorlardı. Fakat Müslümanların adedi de olağan üstü bir şekilde artmıştı. İleri gelen Mekke Müşrikleri, sonunda Peygamber’in büyük hâmisi amcası Ebû Tâlib’e başvurup yeğenine mani olmasını istediler. Fakat hikmet gereği Ebû Tâlib, iman etmemesine rağmen, doğruluk ve dürüstlüğüne inandığı ve güvendiği yeğeninin tarafında yer aldı ve ona arka çıkmaya devam etti.

“Bi’set”in (Peygamberliğin gelişinin) 10. Yılında Amcası Ebû Tâlib, vefat etti. Bir müddet sonra onu her bakımdan destekleyen, vefakâr ve sâdıka hanımı Hazret-i Hadice, dünyaya veda etti. İlk vahyin gelişinde onu müjdeli haberlerle ilk teselli eden ve ona ilk iman eden Mekke’nin asalet timsali o mübarek hatun, olmuştu. - Dünya, geçici barınma yeri, esas kalınacak mekân, elbette Ahiret yurdu! - İslam tarihinde bu yıla Hüzün Yılı denildi.

Mekkeli kâfirler, hakaret, baskı ve işkencelerini iyice artırmışlardı. Peygamber efendimiz, bütün bunlara göğüs geriyordu. Bir gün azatlı kölesi Zeyd b. Hârise’yi yanına alarak yaya olarak Bi’set’in 10. Yılı sonunda Tâif’e gitti. Orada bir ay İslam’ı tebliğ etti. Putlara değil, bir olan Allah’a iman etmelerini söyledi. Kendisinin Peygamber olduğunu duyurdu. Fakat Tâifliler, dinlemeleri şöyle dursun, yüce Peygamber’e hakaret ederek Zeyd ile birlikte onu taşa tuttular. Mübarek bacakları kan içinde kaldı. Cebrâil aleyhisselam geldi, ya Resûlallah, hepsini helâk edeyim mi, buyurdu. O âlemlere rahmet olarak gönderilen şefkat ve merhamet peygamberi, şu cevabı verdi: Hayır, ben onların helâk olmasını istemem. Belki içlerinden Müslüman nesiller gelir “Buhârî’den naklen: M.A.Köksal, İslam Tarihi”.

İbretlerle dolu bu Tâif yolculuğunun sonunda bir bağ kenarında oturup dinlenirlerken, bağın bekçisi Addâs isimli bir köle, onlara üzüm ikram etti. Rahmet Peygamberi aleyhisselâm, “besmele” çekerek yemeye başladı. Bunu duyan ve gören Hristiyan Addâs ile Peygamberimiz arasında sıcak bir sohbet başladı ve neticede Addâs Müslüman oldu.

ÜMM-İ HÂNÎ’NİN EVİ

İki sâdık dost, yaralı vaziyette Mekke’nin yolunu tuttular. Mekke nerde, Tâif nerede? Rabbinden istese neler olmazdı? Fakat mütevekkilâne karanlıkda şehre girdiler. Her taraf düşman idi. Gidecek bir yer yoktu. Birkaç ay, Mekke’de çok sıkıntılı günler geçirdi. Bir gece (Bi’set’in 12. Yılında Receb ayının yirmiyedinci gecesi) amcası Ebû Tâlib’in kızı Ümm-i Hânî’nin Ebû Tâlib mahallesinde bulunan evine geldi. Ümm-i Hânî, o zemân îmân etmemişti. “Kimdir o?” dedi.

Resûlullah: “Amcan oğlu Muhammedim (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem). Kabûl edersen, misâfir geldim.” buyurdu. Ümm-i Hânî, memnuniyetle dedi ve içeri aldı. Hemen bir hasır, leğen ve ibrik verdi. Gelen misâfire ikrâm etmek, onu düşmandan korumak, Araplar için en şerefli vazife sayılırdı. Bir evdeki misafire zarar gelmesi, ev sâhibi için büyük yüzkarası olurdu. Ümm-i Hânî düşündü. Bunun Mekke’de düşmanları çoktur. Hatta onu öldürmek isteyenler bile var. Şerefimi korumak için, sabaha kadar Onu gözeteyim, dedi. Babasının kılıncını alıp, evin etrafında dolaşmağa başladı.

Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” o gün çok incinmişti. Abdest alıp, Rabbine yalvarmağa, afv dilemeğe, kulların îmâna gelmesi, se’âdete kavuşmaları için düâya başladı. Çok yorgun, aç, üzüntülü idi. Hasır üzerine uzanıp uyuyuverdi.

O ânda, Allahü teâlâ, Cebrâîl aleyhisselâm’a: “Sevgili Peygamberim çok üzüldü. Mubârek bedeni ve nâzik kalbi çok incindi. Bu hâlde, yine bana yalvarıyor. Benden başka, hiçbirşey düşünmüyor. Git! Resûlümü getir! Cennetimi, Cehennemimi ona göster.” buyurdu. Ahiret şartları içinde (dünyadaki her türlü sebep, bağlantı, zaman ve mekân ortadan kaldırılarak) İsrâ ve Mi’râc başladı.

İSLAM DİNİNDE Mİ’RÂC

İsrâ ve Mi’râc, Peygamber efendimizin mu’cizelerindendir. “Bi’set”in 12. Yılında vukû bulmuştur. İsrâ, “abd/ruh ve beden kul”un gece yürüyüşü demektir. Mekke’den Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya gidişi âyetle sabittir (İsrâ’,1). Mi’râc ise merdiven ve semaya yükseliştir. Hadislerle açıklanmıştır. Bu konuda 32 Sahâbiden rivâyet bulunmaktadır (M.A.Köksal, İslam Tarihi, 12. Bi’set Yılı).

Akâid kitaplarında Mi’râc. Mi’râc haberi, haktır/gerçektir. Onu reddeden, itikâden sapık bir bid’atçıdır. (İmâm-ı A’zam “ö,150/767”, el-Fıkhu’l-Ekber)

Mi’râc haktır. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem, İsra ile (geceleyin) yürütülmüştür. Uyanıkken bedeni ile Mi’râc'la semavâta yükseltilmiştir. Daha sonra da yüce Allah'ın dilediği yüceliklere çıkartılmıştır. Allah, ona dilediği ikramlarda bulunmuş ve vahyettiği şeyleri vahyetmiştir. Kalp gördüğünü yalanlamadı “Necm,11”, dünyada da, âhirette de Yüce Allah'ın salât ve selâmı onun üzerine olsun. (Ebû Ca’fer Tahâvî, “ö.321/933”, Akâid-i Tahâvî)

Nasları (âyet ve hadisleri) reddetmek, küfürdür. (Necmeddin Ebû Hafs, “ö.537/1143”, Akâid-i Nesefî)

Mütevâtir ve meşhûr, haberlerle mensûstur. Mi’râc-ı Resûlillah, yalnız O’na mahsustur. (Sirâceddin, Evşî, “ö.575/1180”, Emâli Kasidesi)

Hadislerde Mi’râc. Bana Burak getirildi. Ona binip Mescid-i Aksa’ya geldim. Orada iki rek’at namaz kıldım (Muslim, İman 76).

Ben, Mekke'de iken evimin tavanı ansızın yarıldı. Cibril aleyhi's-selâm indi. Göğsümü yardıktan sonra onu zemzem suyu ile yıkadı. Sonra hikmet ve îmân ile dopdolu olan ahundan bir leğen getirdi de onu göğsümün içine boşalttı ve göğsümü kapattı. Sonra elimden tutup beni dünya semasına doğru çıkardı. Dünya semasına (yere en yakın olan gök’e) vardığımda Cibril, o semanın bekçisine:

- Aç, dedi. (Melek) Bekçi: - “Kimdir o?” dedi. - Cibril'dir, dedi. - Beraberinde kimse var mı? dedi. - Beraberimde Muhammed vardır, dedi. - O'na (gelsin diye) haber gönderildi mi? dedi. - Evet, dedi.

Kapı açılınca dünya semasının üst kısmına çıktık. Bir de gördüm ki, bir kimse oturmuş, sağ tarafında bir takım karaltılar, sol tarafında da bir takım karaltılar var. O kimse, sağ tarafına baktığında gülüyor, sol tarafına baktığında ağlıyor. O zât:

- Merhaba (hoş geldin) sâlih Peygamber, hoş geldin sâlih oğul, dedi. Ben Cibril'e: - Bu kim? diye sordum. - Bu, Âdem Peygamber'dir. Sağında, solunda olan bu karaltılar da çocuklarının ruhlarıdır. Sağında olanları cennetlikler, sol tarafında olan bu karaltılar da cehennemliklerdir. Sağına bakınca güler, sol tarafına bakınca ağlar, dedi.

Bu, çok uzun bir hadis-i şeriftir (Bk. Buhârî, Salât 1).

Hadiste İdrîs, Mûsâ, İsâ ve İbrâhîm’in – aleyhimü’s-selâm – bulunduğu katlara uğranılmıştır.

Bu yolculukta Cibril-i Emîn, belli bir yere kadar arkadaşlık etmiş, ondan sonra Peygamber aleyhisselam, şerefli ve emsalsiz yolculuğa yalnız başına devam etmiştir.

Melekler ve Peygamberler, “Sidretü'l-Müntehâ”ya kadar ulaşır ve orada dururlar. Ancak Hazret-i Peygamber, Mi’râc’da “Refref”le daha ileri makamlara çıkmış ve çeşitli ihsanlara kavuşmuştur. “Refref” bütün ufku kaplayan bir “Yaygı” ve yükseme aracıdır.

Cennet ve Cehennem gösterilmiştir.

Mü’minlerin Mi’râcı, beş vakit namaz farz kılınmıştır (Buhârî, Salât 1).

Bütün peygamberler, kendisine arz edilmiştir (Muslim, İman 76).

MEKKELİ KÂFİRLERİN İSRÂ VE Mİ’RÂC’A İTİRAZI

Peygamber Efendimiz, İsrâ ve Mi’râc hadisesini Mekkeli kâfirlere duyurmak için Ümm-i Hânî Hatun’un evinden çıktı. Mekkelilere: “Kudüs’e Mescid-i Aksa’ya gittiğini” söyledi. Mekkeliler şaşırdılar, - Hazret-i Peygamber için - aklını şaşırmış dediler. Bir aylık bir yol, bir gecede nasıl gidilir ve gelinir, dediler. Hayatında yalan söylediği duyulmamış sâdık bir Peygamberi âdeta soru yağmuruna tutarak, denemek istediler. Mescid-i Aksa ile ilgili çeşitli sorular sordular. Hepsine doğru cevap verince ve doğru bildikleri Ebû Bekir de Peygamberini tasdik edince, tamamen şaşırıp kaldılar. Ne yapacaklarını bilemediler. Sonunda “bu apaçık bir sihirdir” dediler ve iman etmediler.

(Konu, geniş şekilde anlatılmakta ve yüzlerce kaynak verilmektedir: Bk. M.A. Köksal, İslam Tarihi, 12. Bi’set Yılı )

MATERYALİST İLÂHİYATÇILARIN Mİ’RÂC’I REDDETMELERİ

Peygamber Efendimizin bir çok Mu’cizesi gibi İsrâ ve Mi’râc mu’cizesi de tamamen dünya hayatına mahsus her türlü sebep, bağlantı, zaman ve mekân gibi unsurlar kaldırılarak Ahiret şartları içinde gerçekleşmiştir. Ahiret hayatı, cennet ve cehennem ehli için saat, gün, ay ve sene gibi bir zaman dilimi yoktur. Sonsuzluk vardır. Cennet ehlinin bütün istek ve arzuları, çalışmadan ve zahmet çekmeden “sebebe yapışmadan” hemen karşılanmaktadır. Sebepleri yaratan da kaldıran da O’dur, yüce Allah’tır. Hazret-i Nuh, İbrâhim, Mûsa ve Muhammed aleyhimü’s-selam elinde görülen mu’cizeleri, o peygamberlerin kendileri mi yarattı? Kâfirler, öyle zannettikleri için iman etmediler. Onun için “sihirdir” dediler. “Kur’an’dan başka mu’cizesi yoktur” diyen Modernist ve Materyalist ilahiyatçılar da kâfirler gibi aynı şekilde düşünüyorlar. Yüce Allah’a ve sıfatlarına böyle mi, inanıyorlar? Bu iman, Müslümanların imanı değildir. Her şeyden önce batıl inançlarını formatlayıp “Allah’a Müslümanlar gibi inanmaları tavsiye edilir”. Bilsinler ki, peygamberlerin mu’cizelerini ortaya koyan, yaratan ancak ve ancak her şeyi yaratan Allahü teâlâdır.

Ana rahmindeki cenine/çocuğa, gözünü, kulağını, beynini, kan dolaşımını, sinir sistemini ve sonunda ruhunu veren annesi midir? Böyle mi, inanıyorlar? Sonra bir çiçeğin tomurcuğundan çıkışını o çiçeğe mi, bağlıyorlar? Bu nasıl Allah’a imandır? Bu inancın, dine ve Allah’a inanmayan materyalist “Aydınlanma” görüşünden ne farkı vardır?

Materyalist İlahiyatçılar, şu âyetleri de hiç görmediler mi?

İnsan, bizim kendisini nasıl bir nutfe (sperm) (sonra alâka ve mudga dönemlerin)den (geçirerek) yarattığımızı görmedi (bilmedi) mi ki, şimdi apaçık bir hasım (düşman) kesildi? (Yâsîn,77)

Halbuki (mutlak kudret sahibi Allah,) sizi ve amellerinizi/işlerinizi O yaratmaktadır (Saffât,96).

Allah’ın ilmi/bilgisi olmadan meyvelerden hiçbiri tomurcuklarından çıkmaz, hiçbir dişi, hamile kalmaz ve doğurmaz (Fussılet,47).

Hiçbir yaprak düşmez ki, Allah, onu bilmesin. Yerin karanlıklarında da hiç bir tane, hiç bir yaş, hiç bir kuru şey yoktur ki, apaçık bir kitapta (Allah'ın bilgisi dâhilinde, Levh-i Mahfuz'da) olmasın (En’âm,59).

Gökleri ve yeri yaratan (Allah), onlar gibisini yaratmaya kâdir olmaz mı? Elbette olur. Çünkü O, her şeyi yaratandır (ve) her şeyi hakkıyla bilendir (Yâsîn,81).

(Yüce Allah) bir şeyi dilediği zaman, O’nun emri sadece, o şeye “Ol” demektir. O da hemen oluverir (Yâsîn,82).

İsrafil Balcı ve Mustafa İslamoğlu. Mi’râc’ı inkâr konusunda videoları bulunmaktadır. Mi’râc mucizesini maça benzeterek âdete düet yapmaktadırlar. Hiç ilgisi olmayan âyetleri delil getirerek batıl görüşlerine dayanak aradıkları görülüyor. 1400 yıllık milyonlarca kaynaktan oluşan Tefsir ve Hadis Külliyatı bir tarafa bırakılarak, İslam düşmanı Misyoner Oryantalistlerin batıl görüşleri doğrultusunda kin ve buğuzlarını kusuyorlar. Fakat Necm suresindeki Mi’râc ile ilgili âyetler, o âyetlerle ilgili hadisler, İmam-ı Mücahid, Abdurrazzak ve Taberi’den Te’vilât-ı Mâturîdî, Beydâvî, Celâleyn ve Ebussuûd Efendi’ye varıncaya kadar meşhur yüzlerce Tefsir uleması ile yine başta Buharî ve Müslim olmak üzere meşhur yüzlerce Hadis imamı, Resûlüllah’ın İsra ve Mi’râc Mucizesini ikrar ve tasdik etmektedirler.

M. Hamidullah. İslam Peygamberi eserinde yüzlerce hata, yanlış ve iftira bulunmaktadır. Bunlardan biri de Mi’râc’tır. Mi’râc’ı gerçek değil, bir hâl/ruh hâli olarak nitelendirmektedir. Bu yanlış görüşüne temel teşkil edebilmek ve İsrâ ile ilgili âyet delilini devreden çıkarabilmek için âyette açıkça beyan buyrulan Mescid-i Aksa, Kudüs’te değil, göklerdedir, demiştir. Sonra o zamanlarda Kudüs’te Mescid-i Aksa yoktu, yalanına sığınmıştır. Fakat burada telâfisi mümkün olmayan bir hata yapmıştır. İlk zamanlar, Müslümanların kıblesi, Mescid-i Aksa idi. Bu âyetlerle sabittir (Bakara,144-145). Olmayan bir yer, kıble edinilir mi? Mescid-i Aksa’nın tarihine bakıldığında tâ önceki peygamberlerin zamanlarına dayandığı görülmektedir.

Hadis Münkirlerinin hiçbiri, Mi’râc’a inanmaz.

Kaynak:

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/616522.aspx