DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

07 Aralık 2019

Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik

c.ahmetakisik@gmail.com

ŞÂFİÎ MEZHEBİ

İmâmı, Ebû Abdullah Muhammed b. İdrîs eş-Şâfiî’dir (150-204H / 767-819M). Suriye’de Gazze’de doğdu. Mısır’da vefat etti. Medine’de İmam Malik’ten ve Bağdat’ta İmam Muhammed Şeybânî’den okudu. Yemen’e gitti. 199’da Mısır’a göçtü.

İmam Şafiî, Hadis fıkhı ile Re’y fıkhı arasında bir çalışma yapmıştır. Onun için Hanefi fıkhı ile Hicaz fıkhı arasında bir köprüdür. Bununla beraber Hadis taraftarı fukahâdan sayılır.

Fıkıhta esas aldığı deliller

1. Kitap, 2. Sünnet, 3. Kıyas ve 4. İcma’dır.

Sünnetin her çeşidini delil olarak kullanır. Hanefîlerde olduğu gibi sıkı şart koşmaz. Mürsel hadisleri almaz. Hanefîler alır. Haber-i vâhidi çok müdafaa eder.

İstishan’ı almadığı gibi Hanefî ve Malikîlerin bunu kullanmalarını şiddetle tenkit eder.

Mesâlih-i Mürsele’yi almaz. Medinelilerin ameli (örf ve âdeti)’ni de kullanmaz.

Sahâbe kavillerini delil kabul etmez. Bunları ictihad kabul eder, içtihadın da hataya ihtimali olduğunu söyler.

İmam Şafiî’nin eserleri

1.el-Hücce. Irak’taki ictihadlarını bu eserde topladı.

2. el-Ümm. Mısır’da yeni hadiselerle karşılaşınca, çevrenin gereklerine göre yeni ictihadlarda bulunmuştur. Bunları da bu eserinde bir araya getirdi.

Bu durumda İmam Şafiî’nin ictihadları, iki devreye bölünmüştür. Birincilere mezheb-i kadîm, ikincilere de mezheb-i cedîd denildi.

3. er-Risale. Usûl-i Fıkh’a dairdir.

Talebeleri

a. Mekke’deki talebeleri

1. Ebû Bekr Humeydi (ö.219/834). Mekke’den hocası ile birlikte Mısır’a geldi. Hocası vefat edince tekrar Mekke’ye döndü.

2. Ebû İshak İbrahim b. Muhabbet Abbas (ö.237/851).

3. Ebû Muhammed b. İdrîs.

4. Ebû Velîd Mûsa b. Ebû el-Cârûd.

b. Bağdat’taki talebeleri

5. Ebû Hasan Sabbâh Za’ferânî (ö.260/873).

6. Ebû Ali Hüseyin b. Ali Kerâbisî (ö.256/869).

7. Ebû Sevr Kelbî (ö.240/854).

8. Ebû Abdurrahman Ahmed b. Muhammed Eş’arî (ö.238/852). Bağdat’ta Şafiî taraftarlarını müdafaa ederdi. Irak’ta Şafiî’nin mezhebini ve usulünü müdafaa hususunda Şafiî’nin yerine geçen ilk odur. Hadis hafızlarındandır. İmam Şafiî’nin kitaplarını yazdı. Bununla beraber Ebû Sevr gibi o da (Şafiî ağırlıklı) müstakıl mezhep sahibi sayılır.

c. Diğer talebeleri

9. Harmele b. Yahya (ö.243/857). Mısır’daki talebesidir. Kitâbu’ş-Şurût ve Kitâbü Sünen kitapları meşhurdur. Bunlardan başka kitapları da vardır.

10. Ebû Ya’kûb Yusuf b. Yahya Buveytî (ö.231/845). Fakîh ve zâhid bir kişiydi. Şafiî’nin talebesindendir. Zamanında Mu’tezile’nin ileri sürdüğü Halk-ı Kur’an (Kur’an’ın mahluk olduğu) inancı/ideolojisi yaygındı. Ehl-i sünnet uleması bu görüşü asla kabul etmedi. Buveytî de kabul etmemiş ve Mısır’dan Bağdat’a getirilerek hapsedilmiştir. Ömrünü orada tamamlamıştır. İmam Şafiî’nin sözlerini özetleyen Muhtasar adlı eseri vardır.

11. Ebû İbrâhîm İsmâîl b. Yahya Müzenî (ö.264/877). Şafiî’nin talebesidir. İbn Hacer onun hakkında şöyle der: Şafiî fıkıh ilmine dair Mebsût (Mutasar-ı Kebîr) ve Muhtasar (-ı Sagîr) isimlerinde kitaplar yazdı.

Muhtasar’ın bir çok şerhleri vardır. Ebû İshak Mervezî ve Ebû Abbâs b. Süreyh’in şerhleri bunlardandır.

12. Rabi’ b. Süleyman b. Dâvud Cizî (ö.257/870). Âzatlı idi.

13. Rabi’ b. Süleyman Murâdî (ö.270/884). Âzatlı idi. Kahire’de müezzindi. İlk defa minareye çıkıp ezan okuyanlardandır. Şafiî’den çok ilim aldı. Rabi’ denilince bu kastedilir. Beyhakî onun hakkında şöyle der: Rabi’ Murâdî, Şafiî’nin yeni kitaplarını en mükemmel ve en doğru şekilde rivayet eden kişidir. Murâdî’ye Şafiî’nin rivayetçisi denir.

Şafiî Fukahâsı

a. Bağdat Fukahâsı

Yukarıda isimleri kaydedilenler, Şafiî’nin Mezheb-i Kadîm’ini yaydılar.

b. Mısır Fukahâsı

Yukarıda isimleri kaydedilenler, Şafiî’nin Mezheb-i Cedîd’ini yaydılar.

14. Ebu’l-Hasan el-Eş’arî (ö.303/935). Ehl-i Sünnet Müslümanlarının Akâid imamlarındandır.

c. Diğer Fukahâsı

15. Kaffâl-i Kebîr Şâşî (ö.365/975). Şafiî Mezhebini Horasan’da yayanlardandır.

16. Ebû Hamîd İsferâyînî (ö.407/1017). Şafiî Mezhebini Irak’da yayanlardandır.

17. İmâmü’l-Haremeyn Cüveynî (ö.478/1095). Akâid ve fıkıh âlimidir.

18. Ebû Hâmid İmam Gazâlî et-Tûsî (ö.505/1111). Akâid, Fıkıh ve Tasavvuf âlimidir. Akâid, Fıkıh ve Ahlak konularının işlendiği İhya isimli kitabı çok meşhur ve kıymetlidir. Munkız ve Tehâfütü’l-Felâsife kitaplarıyla Felsefecileri tenkit ederek Ehl-i sünnet Akâidini müdafaa etmiştir. Bundan dolayı Müsteşriklerin, Batıcıların ve İslam’da Modernistlerin hücumuna uğramıştır. Batı fikriyatlı hiçbir ilahiyatçı Gazâlî’yi sevmez. Bu durumda bir ilahiyatçının Modernist olup olmadığını anlamak için sadece Gazâlî’yi sormak yeterlidir. Verdiği cevaba dikkat etmelidir. Onun için o, bir nevi bir miyar/ölçü gibidir. Ülkemizde Gazâlî’nin hemen hemen bütün kitapları tercüme edilmiştir.

19. Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî en-Nevevî (ö. 676/1277). Bir çok kitapları vardır. Minhâcü’t-Tâlibîn fıkıh kitabı meşhurdur. Bu kitap, Abdülkerîm er-Râfiî’nin (ö.623/1226)) el-Muharrer adlı kitabının muhtasarıdır. Muharrer de büyük oranda Gazâlî’nin el-Vecîz’inin ihtisarı/kısaltılması mahiyetindedir. Minhâc, Şafiî medreselerinde ders kitabı olarak okutulmuştur. Önemli şerhlerinden biri, Ahmed b. Hacer Heysemî’nin (ö.974/1565) Tuhfetü’l-Muhtâç’ıdır.

20. Takıyyüddîn Ali Sübkî (ö.756/1355). 150 kadar eseri vardır.

21. Tâcüddîn b. Ali Sübkî (ö.771/1369). Cem’u’l-Cevâmi’, Fıkıh usulüne dairdir.

22. Ahmed b. Hacer Askalânî (ö.852/1448). Çok kitabı vardır. Bulûgu’l-Merâm, ahkâm hadislerini toplayan bir eseridir.

Mezhebin Yayılışı

Şafiî mezhebi, Mısır’da, Güney Arabistan’da, Doğu Afrika’da, Azerbaycan’da, Doğu Anadolu’da, kısmen Hindistan’da, Seylan’da, Endonezya’da, Cava’da, Filipin’de, Malaya’da, kısmen Maveraünnehir’de ve Horasan’da yayılmıştır.

HANBELÎ MEZHEBİ

İmâmı, Ahmed b. Hanbel’dir (164-248H / 780-854M).Bağdat’ta doğdu. Kûfe, Basra, Mekke, Medine, Şam, Yemen gibi İslam ilim merkezlerini dolaştı. İmam Şâfiî’den ders aldı. Hanefî İmam Muhammed ile görüştü. Hadis fıkhının bayraktarıdır.

Halife Me’mûn’un ortaya attığı ve Mu’tasım’ın devam ettirdiği Kur’an’ın Mahlûk olduğu meselesini kabul etmedi. Bu yüzden baskı, şiddet ve işkence gördü. Sonunda zındana atıldı ve orada 18 ay kaldı.

Ehl-i hadistendir. Nasların zahirini alır. Yed, vech, istiva gibi kavramları te’vil etmez. Ancak bu tabirlerle ilgili olarak, “hakikatı malum, keyfiyeti meçhul” der, başka bir açıklama yapmazdı.

İbn Hanbel’in Fıkıhta esas aldığı deliller

Başlıca delilleri: 1. Kitap, 2. Sünnet, 3. Ashâbın icmâ’ı ve 4. Kıyas.

Kıyası az kullanır, zaruret halinde alır. İctihâda gitmez. Sünnet varken başka bir şeye bakmaz. Sünnetin her çeşidini delil olarak alır.

İstihsan, Mesâlih-i Mürsele, Örf ve Âdet’i hiç kullanmaz. Ancak muâmelâtta serbest mukavele taraftarıdır.

Talebeleri

1. İshak Temîmî Ebû Ya’kûb Kevsec Mervezî (ö.251/865). Merv’de doğdu. Irak, Hicaz ve Şam’da ilim tahsil etti. Bağdat’ta A. İbn Hanbel’den okudu. Nişâbur’a yerleşti.

2. Muhammed b. Abdullah (ö.272/885). İmam Ahmed’den ders aldı.

3. Ebû Bekr Esrem Ahmed. İmam Ahmed’den ders aldı. Fıkıh meselelerini bablara böldü. Hafızası çok kuvvetliydi.

4. Ebû’l-Kasım Ömer Hüseyin Hırakî (ö.334/945). Çok eser yazdı. Muhtasar isimli eserinde fıkıhla ilgili 2300 mesele vardır. Muvaffakuddîn ibn Kudâme (ö. 620/1223) onu şerh ederek el-Mugnî adını vermiştir. Mugnî, Hanbelîlerin fıkıhta temel kitabı olmuştur.

5. Ebû Bekr Ahmed Hallâl (ö.313/). Fıkha, Sünnete ve Ahlaka dair eserler yazdı. el-Câmi’ adlı eseri meşhurdur.

Mezhebin Yayılışı

Hanbelîlik, Bağdat, Suriye, Hicaz ve Filistin’de yayıldı. Fâtımîler ve Eyyûbîler zamanında da Mısır’da taraftar buldu. Hulâgu vak’asından sonra bağlıları çok azaldı. Halk arasında Hanbelîlik soğuk karşılandı. Çünkü muhaliflerine karşı şiddet kullanıyorlardı. Bundan dolayı fazla yaygınlık gösterememiştir. Ancak Hanbelî Mezhebi’ni tarih boyunca istismar eden ve sapkın bir ideolojiye dönüştürenler olmuştur.

İbn Teymiyye’nin Hanbelîliği Tahrifi

Takıyyüddin İbn Teymiyye (ö.728/1328), Harran’da doğdu. Şam’a göç etti. Ailece Hanbelî muhitinde yetişti. Çok hocadan ders aldı. Ders vermeye başladı. Ancak Cumhûr’a aykırı görüşlerinden dolayı şikayet edildi ve hapsedildi. Sonra Kahire’ye gönderildi. Orada da zindana atıldı. Çünkü İbn Teymiyye, Allahü teâlâ’nın sıfatlarını insanlardaki gibi düşünüyordu. Tecsîm’e (maddîleştirme’ye) inanıyordu. (Bk. DİA) Tecsim de Ehl-i sünnet’e göre küfürdür.

İbn Teymiyye, yed, vech, ayn, cenb, fevk gibi âyetlerde geçen yüce Allah’ın müteşâbih sıfatlarını te’vil etmeden maddi şekilde açıklamıştır. “İstiva” ile ilgili olarak “benim sandalyede oturduğum gibi Allah, Arşı istiva etmektedir”, diyerek yüce Allah’a mekan isnat etmiştir. Bundan dolayı Ehl-i sünnetten ayrılmıştır. Allah’a zaman ve mekan isnat etmek, O’na cisim vermek, şüphesiz çok açık küfürdür.

19. ve 20. Yüzyıllarda Oryantalistler ve Vatikan’a bağlı Misyonerler, yaklaşık 5 asır İslam dünyasında kitaplarda ve tedrisatta ismi pek kullanılmayan İbn Teymiyye’yi gündeme getirerek, batıl ve fasit ideolojileri için referans kaynağı yapmışlardır. Ülkemizde ve diğer İslam ülkelerinde Ehl-i sünnet karşıtlığı, kökü dışarıda olan ve islâh ismi altında İslam’ı Bozma Projesi’nin uygulamaya konulmasıyla ortaya çıkmıştır. Mısırda bu Proje’yi yürütenlerin başında mason fikriyatlı Afgânî-Abdüh-R.Rıza üçlüsü bulunmaktadır. R. Rıza, özellikle İbn Teymiyye ideolojisinin yayılması konusunda çalışmalar yapmıştır. Türkiye’de de bu sapkın mezhebin fanatik baş savunucusu Hayrettin Karaman olmuştur. Karaman, bu ideolojiye bağlılığını “İbn Teymiyye'nin birbirinden müstesna bir güzelliği bulunan eserleri içinde en şâheseri Minhâcü's-sünne'sidir” sözüyle göstermiştir. Karaman, grubuyla birlikte FETÖ kurumlarında senelerce çalışmıştır. FETÖ’nün sapık dini fikirleriyle İbn Teymiyyecilik tamamen örtüşmektedir.

Vahhâbîlerin Hanbelîliği Vahhâbîliğe Dönüştürmesi

Son zamanlarda Hanbelîlik Mezhebi’ni, Arabistan’daki Vahhâbîler, batıl itikadlarına alet etmişler ve Sünnî İslam’ı değiştirme yönünde kullanmışlardır. Ülkemizde Vahhâbîlik, Yüksek İslam Enstitüleri ve İlâhiyat Fakülteleri kanalıyla Diyanet’te ve Din Görevlileri üzerinde çok etkili olmuştur. Mevlit okutma, Mübarek gecelerde ibadet, Kabir ziyaretleri, Mevtalara Kur’an okunması, Şefâat gibi konularda senelerce müftü, vaiz ve imamlar, aleyhte konuşmalar yaparak Vahhâbîliğin fahrî temsilciliğini yapmışlardır. Bilerek veya bilmeyerek 40 sene FETÖ ile birlikte çalışılmıştır. Dini kurumlarda hakimiyet sağlamışlardır. Ancak ecdadımız Selçuklu ve Osmanlı’nın uyguladığı Ehl-i Sünnet itikadını ortadan kaldıramamışlardır. Her ne kadar bu sapkın din anlayışına karşı çıkan Müslümanlara, Cumhuriyet düşmanı, tarikatçı ve ayrılıkçı gibi damgalama, iftira atma veya hapse gönderme olmuşsa da Allahü teâlâ, İslam düşmanlarına karşı dinini korumayı va’d buyurmuştur.

Sonuç

Eshâb-ı kiram’ın naklettiği İslam’ı olduğu gibi, fakat sistemleştirerek geniş halk kitlelerine ulaştırmak, Müslümanların iman ve amel bütünlüğünü sağlamak, dolayısıyla Müslümanların “tefrika”ya düşmelerini önlemek gerekiyordu. İşte bu görevi, Müctehid Dört Mezhep İmâm’ı ve onlara uyan âlimler yerine getirmişlerdir. Ehl-i Sünnet olarak nitelenen bu âlimler, Müslümanların dini birlik ve bütünlüğünü sağlamışlardır. İtikad, amel ve ahlak bakımından bu çerçevenin dışında kalanlar, genelde bid’at, dalâlet ve zındıklık yollarından birine düşmekten kendilerini kurtaramamışlardır.

Bütün enbiyanın vârisleri âlimler için “rahmetüllahi aleyhim ecmaîn”.

Hanefî ve Mâlikî Mezhepleri için: Bk. https://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/610901.aspx

Kaynak: islamilimleri.com

07.12.2019 - Türkiye Gazetesi

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/genis-aci-fikir-ve-tartisma/611122.aspx

İmam Şafiî’nin Türbesi-Kahire/Mısır

İmam Şafiî’nin Türbesi-Kahire/Mısır