öge is. 1. Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman. 2. Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur. 3. dbl Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri. 4. man. Bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri: "O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretlendir." -N. Cumalı.
→ inorganik öge, organik öge
öglena is. (ögle'na) Fr. euglene zool. Tatlı sularda yaşayan, kamçı biçimindeki uzantısı ile hareket eden mekik biçimindeki bir hücreli.
öglenagiller ç. is. zool. Örnek hayvanı öglena olan kamçılı bir hücreliler sınıfı.