-lı / -li, -lu / -lü İsimden isim türeten ek: bi- ber-li, görgü-lü, su-lu, tuz-lu, yaş-lı vb.
lığ is. Alüvyon.
lığlama is. Lığlamak işi.
lığlamak (nsz) hlk. Sel, akarsu, ince çamur, birikinti getirip yığmak.
lığlanma is. Lığlanmak işi.
lığlanmak (nsz) Üstünde lığ birikmek.
lığlı sf.jeol. Lığdan oluşmuş veya üzerinde lığ birikmiş: Lığlı katman.
-lık / -lik, -luk / -lük İsimden isim türeten ek: biber-lik, koyu-luk, kötü-lük, saman-lık vb.
lıkır is. Sıvıların bir kaptan akarken çıkardığı ses.
→ lıkır lıkır
lıkırdama is. Lıkırdamak işi.
lıkırdamak (nsz) Kaptaki sıvı akarken "lık lık" diye ses çıkarmak.
lıkır lıkır zf. "Lık lık" diye ses çıkararak: "Kız, herkesten önce çeşmenin musluksuz oluğuna ağzını dayayıp lıkır lıkır ve kana kana suyunu içti." -O. C. Kaygılı.