a, A 1. Türk alfabesinin ilk harfi, ses bilimi bakımından kalın ünlülerin düz ve geniş olanını gösterir. 2. müz. Nota işaretlerini harflerle gösterme yönteminde la sesini bildirir, a'dan z'ye kadar baştan aşağı, tamamen, tamamıyla, bütünüyle; Kuruluş a'dan z'ye kadar değiştiriliyor.
a ünl 1- Geniş, zaman kipinden sonra gelerek anlama belirsizlik, olasılık anlamı katan bir söz: "Olur a!: Ağası belki sılaya gitmiştir, yerine tabam yarık biri gelmiştin ona da mektubu emniyet edememiştir," -S. M. Alus. 2. (a:-) Şaşma, hatırlama, sevinme, acuna, üzülme, kızma vb. duyguları güçlendiren, cümlenin başında veya sonunda kullanılan bir söz: A, ne güzel! A, sen burada mıydın?
a / e ünl Dilek kipinden sonra gelerek anlamı pekiştiren bir ses: Şu kalemi alsana! Bugün okula gelsenel
-a / -e (I) Yönelme durumu eki: dağ-a, ev-e, oda-y-a, tepe-y-e vb.
-a / -e (II) Zarf-fiil eki: düş-e kalk-a, gül-e oyna-ya, koş-a koş-a, yaz-a yaz-a vb.
-a- / -e- (III) İsimden fiil türeten ek: ben(î)z-e-mek, boş-a-mak, kan-a-mak, tün-e-mek vb.