mebhas i ma'rifet |
: |
|
fèls. *bilgi *"kuramı, fr. gnoséologie, épistemologie. |
mebhas-ı adalât |
: |
|
anat. *kasbilim. |
mebhas-i ahcâr |
: |
|
jeol. *taşbilim, litoloji. |
mebhas-i a'sâb |
: |
|
fels. sinirbilim, nevroloji, (bkz. : mebhas-ül-a'sâb). |
mebhas-i cümûdiyye |
: |
|
coğr. *buzul *bilimi, fr. glaciologie. |
mebhas-i enhâr |
: |
|
coğr. akarsu *bilimi, fr. pota-moloji. |
mebhas-i esbâb |
: |
|
fels. *nedenbilim, etioloji. |
mebhas-i esvât |
: |
|
gr. *sesbilgisi, fonetik. |
mebhas-i gayât |
: |
|
fels. 'erekbilim, teleoloji. |
mebhas-i hayvânât-ı nâime |
: |
|
zool. yumuşakçalar *bilimi. |
mebhas-i kuwet-i hava |
: |
|
fiz. aerodinamik. |
mebhas-i müstehâsât |
: |
|
*eskivarlık *bilimi, paleontoloji, (bkz. : mebhas-ül-müstehâsât). |
mebhas-i rüşeym |
: |
|
biy. embriyoloji. |
mebhas-i tasvîr-i cibâl |
: |
|
coğr. *dağbilgisi. |
mebhas-i tavsif-i maâdin |
: |
|
kim. metalografi. |
mebhas-i tufeylât |
: |
|
zool. *asalakbllimi. |
mebhas-i zıya |
: |
|
fiz. *ışıkbilgisi. |
mebhas-ül a'sâb |
: |
|
anat. *sinirbilimi, nevroloji, (bkz. : mebhas-i a'sâb). |
mebhas-ül-beşer |
: |
|
antropoloji. |
mebhas-ül-eşkâl |
: |
|
bot. morfoloji. |
mebhas-ül-ev'iye |
: |
|
anat. *damarbilimi. |
mebhas-ül-harekât |
: |
|
fiz. *devinbilimi, fr. dynamique. |
mebhas-ül-izâm |
: |
|
anat. *kemikbilimi. |
mebhas-ül-miyâh |
: |
|
hidroloji, |
mebhas-ül-müstehâsât |
: |
|
jeol. *eskivarlıkbilimi, paleontoloji, (bkz. : mebhas-i müstehâsât). , |
mebhas-ür-rüşeym |
: |
|
anat. embriyoloji. |
me'bızî |
: |
مأبضى |
(a. s.) : anat. dizkapağının arkasındaki çukurla *ilgili, dizardıya ait. |
mebiz |
: |
|
2) bot. yumurtalık, |
mebîz-i a'lâ |
: |
|
anat. yumurtalığı üstte, fr. ovaire supérieur. |
mebîz-i esfei |
: |
|
anat. yumurtalığı altta, fr. ovaire inférieur. |
meb'ûsiyyet |
: |
مبعوثيت |
(a. i.) : mebusluk,"milletvekilliği. |
mebzûlen |
: |
مبذولاً |
(a. zf.) : bol olarak, bolca, çokça, esirgenmeyerek. |
Mecalis-i Seb'a |
: |
|
(yedi meclis) : Hz. Mevlânâ' nın dînî, ahlâkî nasihatlarını hâvî bir eseri. |
mecâz-ı mürekkeb |
: |
|
ed. (bkz ; istiâre-i mürekkebe ). |
mecbûle |
: |
مجبوله |
(a. i.) : [mecbûl" ün müen.]. ( bkz. : mecbûl ). |
mecel |
: |
مجل |
(a. i.) : zool. ampul, kabarcık. |
meclis-i işret |
: |
|
(içki meclisi.) : tas. İlâhî ünsiy-/etteki lezzet. |
meclis-i mey |
: |
|
içki mec. isi. (bkz. : bezm-i mey). |
meclis-i müessisân |
: |
|
huk. "kurucu meclis. |
Mecma'-ül-Letâif |
: |
|
(latifeler mecmuası) : Bursalı Lâmiî'nin güldürücü ve öğütleyici küçük hikâyelerden meydana getirdiği mensur-manzum eseri. |
mecmûa-i hayvanât |
: |
|
biy. "direy, fr. faune. |
Mecmûa-i Muallim |
: |
|
Muallim Naci tarafından İstanbul'da haftalık olarak yayımlanmış bir dergi. |
mecmûa-i nebatat |
: |
|
bot. , biy. "bitey, fr. flore. |
mecmûa-i sath |
: |
|
geo. bütün, *yüzey. |
mecmuat-ül-letâif |
: |
|
(latifeler mecmuası) : ed. gülünç fıkra ve hikâyelerin bir araya toplandığı dergi. |
Mecmûat-ün-Nezâir |
: |
|
(nazireler mecmuası) : Omer Ibn Mezîd'in XIV. yüzyıl şairlerinin birbirlerine yazdıkları nazireleri toplayan mecmuası. |
mecmû-i cebrî |
: |
|
mat. *cebirsel "toplam. |
mecmûiyyet |
: |
|
2) sosy. ortaklaşma, fr. collectivisme. |
mecnûne |
: |
مجنونه |
(a. s.) : ["mecnûn" un müen.]. (bkz. : mecnûn). |
mecrâ-yi beyziyye |
: |
|
anat. yumurta kanalı, |
mecrâ-yi dem'î |
: |
|
anat'. gözyaşı yolu. |
mecrâ-yi sem'î |
: |
|
anat. *kulakyolu. |
mecrûf |
: |
مجروف |
(a. s. cerf'den) : süpürülmüş, kürekle atılmış. |
mecruha |
: |
مجروحه |
(a. s.) : ["mecruh" un müen.]. (bkz. : mecruh). |
mec'ûle |
: |
مجعوله |
(a. s.) : ["mec'ûl" ün mü' en], (bkz. : mec'ûl). |
meczûbe |
: |
مجذوبه |
(a. s.) : ["meczûb" un müen.]. (bkz. : meczûb). |
medâhik |
: |
مضاحك |
(o. s.) : (bkz. : mudhikât). |
medâr-ı iftihar |
: |
|
övünme sebebi, övünme vesilesi. |
medârî |
: |
مدارى |
(a. s.) : medara âit, medarla *ilgili, tropikal. |
medârî mıntaka |
: |
|
coğr. tropikal kuşak. |
medd-i basar-ı şeyhî |
: |
|
biy. yakın görmezlik,presbitlik. - |
medd-i ekmel |
: |
|
coğr. büyük "gelim, fr. viveseaux. |
medd-i nigâh |
: |
|
(bkz. : medd-i nazar). |
me'debe |
: |
مأدبه |
(a. i.) : düğün ziyafeti. |
me-debet-ül-hitân |
: |
|
sünnet düğününde verilen ziyafet. |
Medîne-i münevvere |
: |
|
Medîne şehri. |
medlule |
: |
مدلوله |
(a. s.) : ["medlul" ün müen.]. (bkz. : medlul). |
Meferr-ül-kelbiyye |
: |
|
bot. *zakkumgiller. |
mefhûmiyyet |
: |
مفهوميت |
(a. i.) : fels. (bkz. : mefhûmiyye). |
mefkûrevî |
: |
مفكوروى |
(o. s.) : fels. *ülküsel, fr. idéal. |
mefrûşe |
: |
مفروشه |
(o. i.) : câriye, odalık. |
mefrûza |
: |
مفروزه |
(a. s. farz'dan) : ["mef-rûz" un müen.]. (bkz. : mefrûz). |
mefşû' |
: |
مفشوء |
(a. s.) : ifşa edilmiş, . duyulmuş, yayılmış, *açıklanmış. |
meftûha |
: |
مفتوحه |
(a. s. feth'den) : ["meftun" un müen.]. (bkz. : meftûh). |
meftûhiyyet |
: |
مفتوحيت |
(a. ¡.) : fethedilme, açılmış olma. |
mef'ûle |
: |
مفعوله |
(a. s. fiTden) : ["mef-0I-" ün müen.]. (bkz. : mef'ûl ). |
mef'ûl-i minh |
: |
|
gr. -den hali, fr. ablatif. |
megak-çe |
: |
مغاكچه |
(f. b. i.) : ' (bkz. : ma-gakçe). |
megalib |
: |
مغالب |
("ga" uzun okunur, a. s. galebe'den) : galebe çalan, yenen; üstün gelmeye çalışan. |
mehârî |
: |
مهارى |
(a. i. mehrî'nin c.) : hecîn-develeri. |
mehâviş |
: |
مهاوش |
(a. mehveş'in c.) : karışık ve kalabalık yerler,. |
mehdûme |
: |
مهدومه |
(a. s. hedm'den) : ["mehdûm" un müen.]. (bkz.- mehdûm). |
mehlen |
: |
مهلاً |
(a. zf.) : mehil, vade, vakit vererek, acele etmeksizin. |
mehmâ |
: |
مهما |
(a. zf.) : olduğu kadar. |
meh-perestân |
: |
مهپرستان |
(f. b. s. mehperest'ín c.) : Ay'a tapanlar; mec. âşıklar. ı |
mehrî |
: |
مهرى |
(a. i. c.) : mehârî) : hecindevesi. |
me'hûze |
: |
مأخوذه |
(a. i.) : mat. yardımcı teorem. |
mehveş |
: |
|
(a. i. c.) : mehâviş) : 2) karışık ve kalabalık yer. |
meiâli'-i müstakime |
: |
|
astr. "yükselim, fr. ascension droite. |
mekân |
: |
|
3) fiz. *uzay |
Mekke-i mükerreme |
: |
|
Mekke şehri. |
meknî |
: |
مكنى |
(a. s.) : 1) gizli, saklı.2) fels. *gizil, fr. potentiel. |
meksûre |
: |
مكسوره |
(a. s.) : ["meksûr" un müen.]'. (bkz. : meksûr). |
mektebi |
: |
مكتبى |
(a. s.) : mektebe ait, mekteple *ilgili, *okula ait. |
mekteb-i mülkiyye |
: |
|
*Siyasal *B!lgiler *Okulu. |
mekteb-i sıbyân |
: |
|
* ilkokul. |
meled |
: |
ملد |
(a. i.) : 1) gençlik, tazelik. 2) taze, körpe fidanın sallanması. |
melek-zâd |
: |
|
(a. f. b. s.) : melekten doğmuş, melek gibi güzel. |
Melhame-i Şemsiyye |
: |
|
(güneşin kanlı savaşı) : Yazıcıoğlu Salâhattin'in 1408'de Farsçadan Türkçeye çevirdiği, meteorolojiye dair bir mesnevisidir. |
melûle |
: |
ملوله |
(a. s.) : ["melûl" ün müen.]. (bkz. : melûl ). |
memdûd sâit |
: |
|
gr. uzun sesli, |
memerr |
: |
|
2) astr. geçit, fr. passage. |
memlûke |
: |
مملوكه |
(a. s.) : ["memlûk" ün müen.]. (bkz. : memlûk). |
memnûne |
: |
ممنونه |
(a. s.) : 1) ["memnun" un müen.] : (bkz. : memnun). 2) i. kadın adı. |
memnû-ül-amel |
: |
|
yapılması yasak iş. |
me'mûne |
: |
مأمونه |
(a. s.) : ["me'mûn" un müen.]. (bkz. : me'mûn). |
memzûce |
: |
ممزوجه |
(a. s. meze'den) : ["mem-zûc" un müen.]. (bkz. : memzûc). |
men kuta |
: |
منقوطه |
("ku" uzun okunur, a. s. nokta'dan) : ["menkut" un müen.]. (bkz. : menkut). |
menâbi'-i taht-ez-zemîn |
: |
|
coğr. yeraltı Kaynakları. |
menâfi'-i âmme |
: |
|
*kamu *yararı. |
Menâkıb-ül-Arifîn |
: |
|
(ariflerin menkabeleri) : Ahmet Eflâkî Dede'nin, ariflerin hayat hikâyelerini anlattığı ünlü Arapça eseri. |
menazırı |
: |
مناظرى |
(a. s.) : peo. perspektif. |
Menâzır-ül-avâlim |
: |
|
(âlemlerin manzaraları) : XVI. yüzyıl tarihçi ve bilginlerinden Âşık Mehmet bin Hafız Ömer'in 1597'de yazdığı Anadolu ve Rumeli şehirlerine dair eseri. |
menâzır-üt-tasvîr |
: |
|
mat. stereografi. |
menâzır-üt-tasvîrî |
: |
|
mat. stereografik. |
menba'-ı hararet |
: |
|
fiz. *ısı kaynağı. |
menba'-ı ihtizaz |
: |
|
fiz. *titreşim kaynağı. |
menba'-ı sadâ |
: |
|
fiz. ,ses kaynağı. |
menba'-ı ziyâ |
: |
|
fiz. ışık kaynağı. |
mendûbât |
: |
مندوبات |
(a. s. mendûb'un c.) : (bkz. : mendûb). |
meneviyye |
: |
منويه |
(a. s.) : ["menevî" nin müen.]. (bkz. : menevî). |
menfaat-i umûmiyye |
: |
|
*kamu yararı. |
menfiyye |
: |
منفيه |
(a. s. nefy'den) : ["menfî" nin müen.]. (bkz. : menfî). |
menfûha |
: |
منفوخه |
(a. s. nefh'den) : ["men-fûh" un müen.]. (bkz. : menfûh). |
menfûre |
: |
منفوره |
(a. s. nefret'den) : ["menfur" un müen.]. (bkz. : menfur). |
menfûşe |
: |
منفوشه |
(a. s.) : ["menfûş" un müen.]. (bkz. : menfûş). |
menhar |
: |
منخر |
(a. i.) : burun deliği, (bkz. : menhir, minhir, munhur). |
menhiyye |
: |
منهيه |
(a. s.) : ["menhî" nin müen.]. (bkz. : menhî). |
menhûse |
: |
منحوسه |
(a. s. nahs. dan) : ["menhus" un müen.]. (bkz. : menhus). |
menşûr-î makta' |
: |
|
geo. *kesik *prîzma, fr. tronc de prisme. |
menşûr-i muntazam |
: |
|
geo. düzgün *prizma, fr. prisme droit et régulier. |
menşûr-i müsellesi |
: |
|
geo. *üçgen prizma, fr. prisme'triangulaire. |
menşûr-i mütesâvi-ladla' |
: |
|
geo. *paralelyüz. |
me'nûse |
: |
مأنوسه |
(a. s.) : ["me'nûs" uh müen.]. (bkz. : me'nûs). |
menûtiyyet |
: |
مروتيت |
(a. ¡.) : tâbi olma,*bağımlılık. |
menzil-i cân |
: |
|
1) tas. insanın vücudu. 2) ulvî âlem. |
merâret-engîz |
: |
مرارت انگيز |
(f. b. s.) : acılık koparan, acılık, tatsızlık yaratan. |
mercâniyye |
: |
مرجانيه |
(a. i.) : zool. mercanlar, *mercangiller. |
merci'-i âid |
: |
|
(bkz. : makam-ı âid). |
merci'-i hail |
: |
|
*çözüm yeri. |
merdân |
: |
|
2) bir çeşit ney. |
merd-i meydân |
: |
|
yiğit, tek kişi. |
merdûde |
: |
مردوده |
(a. s. redd'den) : ["mer-dûd" un müen.]. (bkz. : merdûd). |
merfûa |
: |
مرفوعه |
(a. s. ref'den) : ["merfû" un mi'en.]. (bkz. : merfû'). |
mer'iyyete vaz' |
: |
|
huk. "yürürlüğe konma. |
mer'iyy-ül icra |
: |
|
huk. * yürürlüğe girme. |
merkez-¡ hükümet |
: |
|
* başşehir, * başkent. |
merkez-i def |
: |
|
fiz. itme merkezi. |
merkez-i devlet |
: |
|
"başkent. |
merkez-i kazâ |
: |
|
*ilçe merkezi. |
merkez-i şems |
: |
|
astr. güneşin merkezi. |
merkez-i vilâyet |
: |
|
il merkezi. |
merkezî zaviye |
: |
|
mat. merkez, *özek *açısı> fi*, angla au centre. |
merkûbe |
: |
مركوبه |
(a. s. rükûb'dan) : ["mer kûb" un müen.]. (bkz. : merkûb). |
merkûze |
: |
مركوزه |
(a. s. rekz'den) : ["mer-kûz" un müen.]. (bkz. : merkûz). |
merreten |
: |
مرة |
(a. zf.) : defalarca. |
Merrih |
: |
مريح |
(a. h. i.) : ["aslı "Mirrih" dir], (bkz. : Mirrih). |
meryem-i gör |
: |
|
sonbaharda sararıp dökülen asma yaprağı. |
mesaha i sathiyye |
: |
|
bir yerin, bir toprağın yüzünün *ölçümü, *yüzölçümü. |
mesâha-i muhîtiyye |
: |
|
geo. taban çevresi. |
mesâmme |
: |
مسامه |
(a. i.) : anat. *gözenek, fr. stomate. |
mesâmme-i sagîre |
: |
|
anat. göz noktası, fr. stigmate. |
mesbûke |
: |
مسبوكه |
(a. s. sebk'den) : ["mesbûk" ün müen.]. (bkz. : mesbûk). |
mesdûde |
: |
مسدوده |
(a. s. sedd'den) : ["mes-dûd" un müen.]. (bkz. : mesdûd). |
mesel-âmîz |
: |
مثل آميز |
(a. f. b. s.) : meselle karışık, iç.ne bol bol darbımesel kaullanılmış gazel, şiir. |
mesel-gû |
: |
مثلگو |
(a. f. b. s.) : mesel söyleyen, şiirlerinde darbımesel kullanan şair. |
me'sem, me'seme |
: |
مأثم ، مأثمه |
(a. i.) : suç; günah. ¡ |
meskûna |
: |
مسكونه |
(a. s. sükûn'dan) : ["meskûn" un müen.]. (bkz. : meskûn). |
meskûte |
: |
مسكوته |
(a. s. sükût'dan) : ["meskût" ün müen.]. (bkz. : meskût). |
mesleki tecribiyyûn |
: |
|
fels. *deneyselcilik, fr. experimental isme. |
meslekiyye |
: |
مسلكيه |
(a. s.) : ["meslekî" rjin müen.]. (bkz. : meslekî). |
meslûk, meslûke |
: |
مسلوق ، مسلوقه |
(a. s.) : 1) kaynamış. 2) suda kaynamış et. |
mesned-i âsûdegân |
: |
|
mec. mezar, kabir. |
mesrû' |
: |
مسروع |
(a. s.) : sar'a hastalığına tutulmuş, sar'alı. |
mesrûka |
: |
مسروقه |
(a. s. sirkat'den) : ["mes-rûk" un müen.]. (bkz. : mesrûk). |
mesrûre |
: |
مسروره |
(a. s. sürûr'dan) : 1) ["mesrur" un müen.]. (bkz. : mesrur). 2) i. kadın adı. |
mestûr-ül-büzûr |
: |
|
bot. kapalı tohumlar. |
mes'ûde |
: |
مسعوده |
(a. s. sad'd'dan) : 1) ["mes'ûd" un müen.]. (bkz. : mes'ûd). 2) kadın adı. |
me'sûf |
: |
مأسوف |
(a. s. esef'den) : esefi i, gamlı, kederli. |
mes'ûle |
: |
مسؤله |
(a. s. suâl'den) : ["mes'-ûl" ün müen.]. (bkz. : mes'ûl). |
Mes'ûl-i Harâbâtî |
: |
|
Muallim Naci'nin, bazı gazellerinde kullandığı mahlası. |
meşâfir |
: |
مشافر |
(a. i. meşfer'ın c.) : sarkık hayvan dudakları.»ı |
meşâiyye |
: |
مشائيه |
(a. i.) : fels. *gezim-cilık, fr. péripatétisme. |
meşbu ka |
: |
مشبوقه |
(a. s. sebkat'den) : ["mesbuk" un müen.]. (bkz. : mesbûk). |
meşhûre |
: |
مشهوره |
(a. s. şöhret'den) : 1) ["meşhur" un müen.]. (bkz. : meşhur). 2) i. kadın adı. |
meşîmî |
: |
مشيمى |
(a. i.) : zool. etenliler, fr. placentaires. , • |
meşkûke |
: |
مشكوكه |
(a. s. şekk'derı) : ["meşkûk" ün müen.]. (bkz. : meşkûk). |
meşkûke |
: |
مشكوكه |
(a. s.) : ["meşkûk" ün müen.]. (bkz. : meşkûk). |
meşkûre |
: |
مشكوره |
(a. s. şükr'den) : ["meş kûr" ün müen.]. (bkz. : meşkûr). |
meşmûlât |
: |
مشمولات |
(a. i. c. şümûl'den) : bir şeyin içinde bulunan şeyler. |
meşrûten |
: |
مشروطا |
(a. zf.) : şartlı olarak, bir kayda bağlı olarak. |
meş'ûme |
: |
مشؤمه |
(a. s.) : ["meş'ûm" un müen.]. (bkz. : meş'ûm). |
metâbi'-i müstakime |
: |
|
astr. yıldızdan geçen meridyenin, ilkbahar noktasından geçen meridyene *açısal uzaklığı, bahar *açısı, fr. ascension droite. |
metâf |
: |
مطاف |
(a. i.) : tavak edilecek yer. |
meta'-ı sakîi |
: |
|
ağır mallar. |
mevâdd-ı gaita |
: |
|
biy. "dışkı. |
mevâdd-ı ıtrâhiyye |
: |
|
biy. *çıkartı, fr. excrément. |
mevâdd-ı mütehayyile |
: |
|
coğr. döküntü, "kayşat, fr. éboulis. |
Mevâhib ül-Hallak fî-Merâtib-il-Ahlâk |
: |
|
(ahlâkın mertebesinde Allah'ın ihsanları) : Kanunî'nin nişancısı Celâlzâde Mustafa Çelebinin 1556'da kaleme aldığı siyaset ve ahlâktan bahseden mensur eseri. |
mevfûre |
: |
موفوره |
(a. s.) : ["mevfûr" un müen.]. (bkz. : mevfûr). |
mev'id-i telâki |
: |
|
buluşma yeri, fr. "rendez-vous" yeri. |
mevki-i amûd |
: |
|
geo. "dikme ayağı. |
mevkûle |
: |
موكوله |
(a. s. vekâlet'den) : ["mev-kûl" ün müen.]. (bkz. : mevkûl). |
mevkute |
: |
|
2) *süreli *yayın. |
mevlevî-hâne |
: |
مولوسخانه |
(a. f. b. i.) : Mevlevi tekkesi. |
mevrûsât |
: |
موروثات |
(a. i. mevrutun c.) : miras kalmış şeyler, miras kalanlar, |
mevsimi |
: |
موسمى |
(a. s.) : astr. mevsimlik. |
mevsûfe |
: |
موصوفه |
(a. s. vekâlet'den) : ["Mev-sûf" un müen.]. (bkz. : mevsûf). |
mevsuka |
: |
موصوقه |
(a. s. vüsûk'dan) : ["mevsuk" un müen.]. (bkz. : mevsuk). |
mevsûle |
: |
موصوله |
(a. s. vusûl'den) : ["mev-sûl" ün müen.]. (bkz. : mevsûl). |
mevsûme |
: |
موصومه |
(a. s. vesm'den) : ["rrevsûm" un müen.]. (bkz. : mevsûm). |
mev'ûde |
: |
موعوده |
(a. s. va'd'den) : ["mev'ûd" uri müen.]; (bkz. : mev'ûd). |
mevzua |
: |
موضوعه |
(a. s. vaz'dan) : ["mevzu" un müen.]. (bkz. : mevzu'). |
meyelân |
: |
|
1) psik. "eğinim, fr. inclination; 3) "eğsinim, fr. penchant. |
mey-güsârî |
: |
ميگسارى |
(f. b. i.) : içki arkadaşlığı. |
mey-i hamrâ |
: |
|
kırmızı şarap. |
mey-i revak |
: |
|
süzülmüş, saf şarap. • |
mey-keşân |
: |
ميكشان |
(f. b. s. mey-keş'in c.) : şarap içenler. |
meyl-i a'zam hattı |
: |
|
geo. en küçük *eğimli nokta. |
meymûne |
: |
ميمونه |
(a. s.) : 1) ["mey-mûn" un müen.]. (bkz. : meymûn). 2) h. i. Hz. Muhammed'in zevcelerinden biri. |
mezher |
: |
مزهر |
(a. i.) : çiçeklik. |
mezrûa |
: |
مزروعه |
(a. s. zer'den) : ["mezru" un müen.]. (bkz. : mezru'). |
mezrûa |
: |
مذروعه |
(a. s.) : ["mezru" un müen.]. (bkz. : mezru'). |