ca'd i şütür |
: |
|
(deve kıvırcığı) : mec. vücudu çok tüylü olan kimse. |
ca'd-ı gîrih-gîr |
: |
|
kıvırcık ve dolaşık saç; arapsaçı. |
ca'd-ı kalem |
: |
|
1) kalemde kalan mürekkep bulaşığı; 2) güzel söz; 3) yarım daire. |
ca'fer-i zü-l-cenâheyn |
: |
|
(bkz. : ca'fer 1) . ca'lî : 2) fels. yapma, fr. artifice. |
câliş-ger |
: |
جالشگر |
(f. b. i.) : 1) yalniz şehvet duyguları için yaşayan kimse. 2) naz ve gamze ile salınan güzel. |
ca'liyye |
: |
جليه |
(a. s.) : ["ca'lî" nin müen.]. (bkz. : ca'lî). |
câm i rûşen |
: |
|
parlak kadeh, |
câme-âlûd |
: |
جامه آلود |
(f. b. s.) : kirli elbise. |
câme-gâh |
: |
جامه گاه |
(f. b. i.) : çamaşır yeri, çamaşır odası, soyunup giyinilecek yer. |
câme-i ihram |
: |
|
hacıların giydiği dikişsiz elbise. |
câme-i mûyî |
: |
|
(kıllı elbise) : mec. kürk. |
câm-ı aşk |
: |
|
tas. (bkz. : câm"). |
câm-ı cihan bîn |
: |
|
(cihanı gösteren kadeh) : bkz. : câm-ı cihân-nümâ) |
câm-ı gurur |
: |
|
gurur veren içki kadehi, |
câm-ı leb-rîz |
: |
|
ağzına kadar dolu kadeh, |
câm-ı mevt |
: |
|
ölüm kadehi, (bkz. : câm-ı merg). |
câm-ı mey |
: |
|
şarap kadehi. |
câm-ı mînâ |
: |
|
açık mavi, gök renkli kadeh, |
câm-ı musaffa |
: |
|
parlak kadeh, |
câm-ı neşât |
: |
|
neş'e, sevinç veren kadeh, |
câm-ı sabûhî |
: |
|
sabah içkisi içilen kadeh, |
câm-ı sahbâ |
: |
|
kırmızı şarap içilen kadeh, |
câm-ı sîm |
: |
|
(gümüş kadeh) : mec. sevgilinin çenesi. |
câm-ı şarâb |
: |
|
şarap kadehi. |
camia |
: |
|
2) fiz. *toplaç, fr. collecteur. |
câmi-ül-Fâris |
: |
|
adı bilinmeyen bir zat tarafından I. Ahmet adına düzenlenen Farsçadan Türkçeye *sözlük. |
Câmi-ün-Nasâyih |
: |
|
(nasihatleri toplayan) : Ünlü Türk bilgini İbni Kemal'in didaktik bir eseri. |
câmi-ün-Nezâir |
: |
|
Eğridirli Hacı Kemal'in, XV., yüzyıl şairlerinin birbirlerine yazdıkları nazireleri toplayan mecmuası. |
cân |
: |
جان |
(f. i.) : (bkz. : cânn). |
cânân |
: |
|
3) tas. Allah. |
cândârû |
: |
جاندارو |
(f. b. i.) : tiryak, |
câne |
: |
|
2) ruh, can. |
câ-nemâz |
: |
جانماز |
(f. b. i.) : "namaz yeri" : seccade. |
canibi |
: |
|
2) jeol. , mant. *yanal, fr. latéral. |
caniye |
: |
جانيه |
(a. i.) : cânî kadın, |
câri |
: |
|
2) sosy. geçer, fr. courant. |
câr-ullah |
: |
جارالله |
(a. b. i.) : Mekke'ye çekilip orada oturan. |
câsim |
: |
جاثم |
(a. s.) : yüzü koyun, göğsü üstüne yatmış kimse. |
câvidân-serây |
: |
جاردانسراى |
cennet (bkz. : adn, behişt, firdevs) |
cây-i buse |
: |
|
öpülecek yer. |
cây-i meşakkat |
: |
|
(sıkıntı yeri.) : mec. [bu] dünya. |
câzibe-dâr |
: |
|
2) psik. *duygudaşlı, fr. sympathique. |
câzibe-i arz |
: |
|
fiz. * yerçekimi, |
cebrî |
: |
|
2) mat. *cebirsei. |
cebriyye |
: |
جبريه |
(a. s.) : (bkz. : cebrî). |
ced |
: |
جد |
(a. i.) : (bkz. : cedd). |
cedí |
: |
جدى |
(a. i.) : astr. oğlak. (bkz. : cedy ). |
Cedvel-i sîm |
: |
|
(gümüş kanalı) : 2) Lâle devrinde Kâğıthanede açılmış sun'î bir derei |
cefâ perver |
: |
جفاپرور |
(a. f. b. s.) : cefayı benimseyen kimse. |
Cehd |
: |
|
2) Abdullah Cevdet tarafından İstanbul'da yayımlanmış ayl'ık iktisadî, içtimaî, edebî bir dergi. |
Cem |
: |
|
5) Cem tarafından İstanbul'da yayımlanmış haftalık bir gazete. |
cemâdiyyet |
: |
جماديت |
(a. i.) : cansızlık, ruhsuzluk, donukluk. |
cemeliyye |
: |
جمليه |
(a. i.) : zool. devegiller. |
cem'î |
: |
|
2) sosy. ortaklaşa, fr. collectif. |
cem'iyyet-geh |
: |
جمعيتگه |
(a. f. b. i.) : (bkz. : cem'iyyet-gâh ). |
cem'iyyet-i hatır |
: |
|
akıl ve fikir topluluğu. |
cemşîd-i mâhî-gîr |
: |
|
1) Hz. Süleyman; 2) Hz. Yunus; 3) mec. güneş : |
cem'ü telfîk |
: |
|
(toplama ve birleştirme) : ed. (bkz. : tenâsüb). |
cenâb-ı Mevlevî |
: |
|
Hz. Mevlânâ. |
cendal |
: |
جندال |
(f. s.) : bayağı, aşağılık, adî [kimse]. |
cender |
: |
جندر |
(f. i.) : eşya ve elbise gibi şey. |
cenîn i tâmm-ül-hilka |
: |
|
hek. uzuvları tamamen teşekkül etmiş cepîn ( = karındaki çocuk> döl). |
centıyanıyye |
: |
جنطيانيه |
(a. i.) : bot. centiyangiller. |
cenûben |
: |
جنوبا |
(a. zf.) : cenup, güney yönünden. |
cerabe |
: |
جرابه |
(a. i.) : dağarcık, |
cerâbe-i hafiyye |
: |
|
biy. bot. , zool. üreme dağarcığı, fr. conceptacle. |
cerâsîm |
: |
جراثم |
(a. i. cürsûme'nin c.) : dipler, kökler, tomurcuklar; mikroplar, hasta tohumlar. |
cerâsîm i mütenâsile |
: |
|
bot. yeşil yosun hücreleri, fr. gonidies. |
cereyân-ı elektrîkî |
: |
|
elektrik *akımı. |
cereyân-ı galvânî |
: |
|
fiz. volt. |
cereyân-ı mütemadi |
: |
|
fiz. doğru *akim. |
cerî |
: |
جري |
(a. i.) : (bkz. : cery). |
cerr |
: |
جر |
(a. i.) : (bkz. : cer), [aslı : "cerr" dir]. |
cerşeft |
: |
جرشفت |
(f. i.) : ed. hiciv. |
cevâb ale-l-cevâb |
: |
|
cevaba cevap. |
cevâb-ı bâ-savâb |
: |
|
-doğru cevap. |
Cevâhir-ül-Ahbâr |
: |
|
(iyiliklerin cevherleri.) : sofi bilginlerden Antakyalı Şeyh Isaoğlu Şeyh Kası.m'ın, önce Arapça olarak yazıp sonra Türkçeye çevirdiği din ve ahlâk bilgileri veren eseri. |
cevânân |
: |
جوانان |
(f. i. cevan'ın c.) : (bkz. : civânân). |
cevânî |
: |
جوانى |
(f. i.) : (bkz. : civânî). |
cevâz-ı istihdam karârı |
: |
|
*atanabilme kararı, |
cevdet-i zihn |
: |
|
zihnin tazeliği, |
cevf-i batnî |
: |
|
anat. karın boşluğu, |
cevf-i galsamî |
: |
|
biy. solungaç kovuğu, |
cevf-i hicâbî |
: |
|
biy. *gozevi, fr. orbite, |
cevf-i nihâî |
: |
|
anat. omurilik kovuğu, |
cevf-i sadrî |
: |
|
anat. göğüs kovuğu, |
cevher-i ebyâz |
: |
|
biy. akmadde, fr. substance blanche. |
cevher-i lâsık |
: |
|
biy. aglütinin. |
cevher-i mücerred |
: |
|
mutlak cevher, madde hâlinde olmayan ve' kâinatın ruhunu meydana getiren nesne. |
cevher-i sincabi |
: |
|
biy. bczmadde, fr. substance grise. |
cevheriyye |
: |
جوهريه |
(a. i.) : fels. cevhercilik, *tözcülük, fr. substantialisme. (bkz. : cevheri). |
cevî |
: |
جوى |
(f. i.) : bir arpa ölçüsündeki ağırlık. |
cevşen-güzar |
: |
جوشن گذار |
(f. b. s.) : zırh delen. |
cevz-i mâsil |
: |
|
bot. tatula. |
cevz-ül-hind |
: |
|
bot. Hindistan cevizi. |
cexr-i müsbit |
: |
|
bot. tutunma kökü, fr. racinefixatrice. |
cezaî müeyyide |
: |
|
ceza baskısı. |
cezâir-i halidât |
: |
|
Kanarya adaları. |
cezâir-i saadet |
: |
|
(saadet adaları) : Kanarya adaları. |
cezbe yâb |
: |
جذبه ياب |
(a. f. b. s.) : cezbeye tutulmuş, kendinden geçmiş. |
cezbe-dârâne |
: |
جذبه دارانه |
(a. f. b. zf.) : cezbeye tutulmuş gibi. |
cezbe-dârî |
: |
جذبه داراى |
(a. f. b. i.) : cezbeye tutulma hâ'i. |
cezbiyye |
: |
جذبيه |
(a. i.) : çekme, çekicilik. |
cezî' |
: |
جذيع |
(a. i.) : bot. küçük tomurcuk. |
cez'-i adûdi-i re'sî |
: |
|
anat. kolbaş *anadamarı. |
cezîrei bürkâniyye |
: |
|
coğr. yanardağ adası, |
cezM tâiî |
: |
|
bot. *ikincîl kök. |
cezr i murabba' |
: |
|
mat. karekök. |
cezr-i aslî |
: |
|
bot. anakök. |
cezr-i ekmal |
: |
|
coğr. büyük *gidim, fr. morteseaux. |
cezr-i hamız |
: |
|
kim. asit kökü |
cezr-i mihver |
: |
|
mat. kuvvet *ekseni. |
cezr-i mik'ab |
: |
|
mat. *küpkök. |
cezr-i muzâaf |
: |
|
mat. iki kök. |
cezr-i şârî |
: |
|
anat. *kılkök. |
ciger-hâr |
: |
جگر خوار |
(f. b. s.) : kederli, sıkıntılı [kimse]. |
ciger-hâre |
: |
جگر خواره |
(f. b. s.) : 1) çok eziyet çeken kimse. 2) merhametsiz, gaddar. 3) i. büyücü. |
ciger-feşne |
: |
جگر تشنه |
(f. b. s.) : mec. Çok özleyen. |
cihât-ı asüyye |
: |
|
2) coğr. *anayöhler. |
cihâz-ı asabî |
: |
|
anat. sinir sistemi. |
cihâz-ı basarı |
: |
|
anat. görme *aygıtı. |
cihâz-ı hazmî |
: |
|
biy. *sindirim *aygıtı. |
cihâz-ı muharrik |
: |
|
biy. hareket sistemi, * devinim düzeni, fr. système locomotrice. |
cihâz-ı müfriğ |
: |
|
biy. boşaltım aygıtı, |
cihâz-ı tenasül-i şeybiyye |
: |
|
bot. apotek. |
cihâz-ı teneffüsî |
: |
|
anat. * solunum * aygıtı. |
cildî |
: |
جلدى |
(a. s.) : ciltle, deri ile *ilgili. |
cildi ihsaslar |
: |
|
fels. deri *duyumları, fr. sensations cutanées. |
cildiyye |
: |
جلديه |
(a. i.) : hek. cilt hastalıkları kliniği. |
cilve-fürûş |
: |
جلوه فروش |
(a. f. b. s.) : "cilve satan" : cilveli, kırıtkan. |
cilve-sâzî |
: |
جلوه سازى |
(a. f. b. s.) : cilve yapma, cilvelilik. |
cinâs-ı darbî |
: |
|
ed. pekiştirme sıfatiyle yapılan , cinas [Kapkara ise ne çıkar badesi renğîn olsun., gibi]. |
cinsî terbiye |
: |
|
fels. *cinsel *eğitim, fr. éducation sexuelle. |
cirye |
: |
|
2) biy. börkenek, fr. bonnet. |
cism i azm |
: |
|
anat. kemik gövdesi, fr. diaphyse, |
cism i latîf |
: |
|
1) beş duygu ile idrâk edilemeyen cinler, melekler; 2) mec. güzel kadın veya kız. |
cism-i billûrî |
: |
|
anat. billur cisim, |
cism-i gayr-i muzî |
: |
|
fiz. ışıksız cisim, |
cism-i muhâmî |
: |
|
biy. *sümüksü cisim. |
cism-i mürekkeb |
: |
|
kim. *bileşik cisim. |
cism-i müteharrik |
: |
|
fiz. harekette olan cisîm. |
cism-i sefenî |
: |
|
biy. nasırlı cisim. |
cism-i semavî |
: |
|
astr. gökcismi, fr. astre. |
cism-i sulb |
: |
|
fiz. katı cisim. |
Cisr-i Ergene |
: |
|
(Ergene köprüsü) : Uzunköprü' nün eski adı. |
cûş ü hurûş |
: |
|
taşıp coşma. |
cûşen |
: |
|
(f. i.) : (bkz. : cevşen). |
cübbe i Yûsuf |
: |
|
(Yusuf'un cübbesi.) : Hz. Yusuf'un atıldığı kuyu. |
cüdâî |
: |
جدائ |
(f. i.) : (bkz. : cüdayı), |
cüft-i felek |
: |
|
Güneş ile Ay. |
cül |
: |
جل |
(a. i.) : çul. |
cüleyde |
: |
جليده |
(a. i.) : zool. dericilik, fr. pellicule. |
cümle-i istidrâkiyye |
: |
|
gr. *karşıtlı cümlecik, |
cümle-i şartiyye-i faraziyye |
: |
|
gr. sözde şart cümleciği. |
cümmâ'ül-keff |
: |
|
(dertop olmuş avuç) : yumruk. |
cünbiş-i evvel |
: |
|
1) kaza ve kaderin başlangıcı; 2) feleğin hareketi; 3) gezegenlerin Hamel burcundaki hareketi. |
Cünûn-i Aşk |
: |
|
Abdülhak Hâmid'in basılmamış manzum bir tiyatro eseri. |
cür'a-dân |
: |
جرعهدان |
(a. f. b. i.) : 1) içki kadehinin dibinde kalan kısım. 2) şarap artıklarının döküldüğü kap. |
cür'a-nûşân |
: |
جرعه نوشان |
(a. f. b. i.) : içki içenler. |
cüseyme |
: |
جسيمه |
(a. i.) : cisimcik, fr. corpuscule. |
cüst ü çâlâk |
: |
جست و چالاك |
(f. b. s.) : çabuk hareketli, çevik. |
cüzeyrevî |
: |
جزيروى |
(ä. i.) : adalı, adada oturan. |
cüz-i ferdî |
: |
|
atomal. |
cüz-i ferdiyye |
: |
|
fels. atomculuk, fr. atomismo. |