ye's

(a. i. c. : yüûs) : ümitsizlik, elem, keder, (bkz. : kunût, nevmîdî).

yesâg

(f. i.) : 1) yasak. 2) kanun, nizam.

yesâr

(a. i.) : 1) varlık, zenginlik. 2) sol, sol taraf. Dest-i yesar : sol el. Yemîn o yesar : sağ ve sol.

yesâret

(a. i.) : 1) kolaylık. 2) zenginlik.

yesâri

(a. i.) : 1) geo. bir müstevî (*düzlem) içinde bulunmıyan şekil. 2) erkek adı. 3) sola, sol tarafa âit, sol ile ilgili.

ye's-âver

(a. f. b. s.) : ümitsizlik veren.

ye's-efzâ

(a. f. b. s.) : ümitsizliği, elemi, kederi artıran.

yeser

(a. i.) : 1) kolaylık, (bkz. : yüsr). 2) ip, yün gibi şeyleri bükme. 3) birinin saâ tarafından gelme. 4) okla kumar oynama

yesîr

(a. s. yüsr'den) : 1) kolay. (bkz. : âsân). 2) az şey. 3) kumarbaz, (bkz. : vesûr).

yesrib

(a. h. i.) : Medîne-i Münev-vere'nin Müslümanlıktan evvelki adı.

yesribî

(a. h. i.) : 1) Medîne şehrine âit, bununla ilgili. 2) Medîneli.

yesûr

(a. s.) : kumarbaz, (bkz. : yesîr3.

yesb

(a. i.) : yağmur taşı da denilen bir yeşil taş.

yeşb-i ahdar

yeşil yeşb.

yeşb-i ahmer

kırmızı yeşb.

yeşb-i asfer

sarı yeşb.

yeşb-i hattı

çizgilerle nakışlı olan yeşb.

yeşb-i Mısrî

esmer yeşb.

yeşk

(f. i.) : köpek dişi denilen sivri diş.

yeşm

(f. i.) : (bkz. : yeşb).