yerâ'

(a. i. yerâa'nın c.) : 1) kamışlar; yontulmamış kamış kalemler. 2) ateşböcekleri,

yerâa

(a. i. c. : yera') : 1) kamış; yontulmamış kamış kalem. 2) ateşböceği.

yerâa-cünbân

(a. f. b. s.) : "kalem oynatan" : yazı yazan, (bkz. : yerâa-zen).

yerâa-ıen

(a. f. b. s.) : "kalem vuran" : yazı yazan, (bkz. : yerâa-cünbân).

yerâbî'

(a. i. yerbo'un c.) : tarla fareleri.

yerbû'

(a. i. c. : yerâbî') : tarla fareleri.

yerekan

("ka" uzun okunur, a. i.) : 1) hek. sarılık hastalığı. 2) bot. ekinlere vuran sam hastalığı.

yerhamük-Allah

(a. cü.) : Allah sana merhamet etsin!; çok yaşa. Taksırsnlara kar-şı kullanılır]

yerhom

(a. i.) : erkek kartal.

yerlig

(i. i.) : yarhg, buyruk, (bkz : ferman).