yel |
: | يل |
(f. c. : yelân) : pehlivan, şampiyon, |
yelân |
: | يلان |
(f. i. yel'in c.) : pehlivanlar, şampiyonlar |
yeldi |
: | يلدا |
(f. s.) : uzun. Şeb-i yeldâ : yılın en uzun gecesi [23-24 aralık] |
yele |
: | يله |
(f. i.) : 1) otlağa salınmış hayvan sürüsü. 2) kuvvetli, saldırıcı. Ştr-i yele : kuvvetli, saldırıcı arslan. 3) koşucu, koşan. Esb-ı yele : koşucu at. |