yek

(f. s.) : bir. (bkz. : münferid). 3) i. birlik, bir oluş.

yek-âheng

(f. b. s. ve zf.) : 1) Aynı âhenkte, hiç değişmeden. 2) i. ed. beyitleri arasında mânâca münâsebet bulunan manzumeler, daha çok gazeller.

yek-âvâı

(f. b. s.) : 1) tek sesli, bir sesli; mec. bir şekil üzerine. 2) i. ed. başından sonuna kadar aynı kuvvette güzel bulunan manzume.

yek-âvta

(f. b. i.) : varsak denilen kısa kılınç.

yekâ-yek

(f. b. s.) : 1) tek tek, birer birer. 2) ansızın, (bkz. : nâgehân).

yek-bâr, yek-bare

(f. zf.) : bir kere, (pir defa, bir defada.

yek-baregî

(f. b. s.) : bir kerelik, bir defalık.

yek-berg

(f. b. s.) : 1) tek yaprak, tek yapraklı. 2) i. g. s. tezhipte kullanılan tek küçük yapraktan ibaret bir motif.

yek-be-yelc

(f. zf.) : tek tek, birer birer.

yek-cihet

(f. a. b. i.) : fikirleri bir olan. (bkz. : müttehid, müttefık.).

yek-cihett

(f. a. b. i.) : fikirleri bir olma.

yek-cins

(f. a. b. s.) : aynı cinsten.

yek-çesm

(f. b. s.) : 1) tek gözlü, sokur, (bkz. : ayn-1 vâhid). 2) i. Güneş.

yek-ceşmt

(f. b. i.) : tek gözlülük, sokur I uk.

yek-dâns

(f. b. s.) : 1) eşi, benzer! olmıyan, tek. 2) 1) bir çeşit gerdanlık.

yek-dem

(f. b. i.) : bir dem, bir nefes, çok kısa.

yek-deme

(f. b. s.) : bir anda geçici, süreksiz.

yek-desl

(f. b. s.) : 1) bîr elli. 2) bir cins, bir çeşitte olan. 3) i. [eskiden] bir çeşit rende.

yek-dîger

(f. b. s.) : birbirini, bir taraf öbür tarafı.

yek-dil

(f. b. s.) : gönüllü, gönülleri birbirine uygun, bir gönülde olan.

yek-dilân

(f. b. i.) : gönüldaşlık, yekdillik.

yek-dilâne

(f. zf.) : gönüldaşlıkla, gönülleri birbirine uygun olarak, bir gönüllülükle.

yek-dile

(f. b. i.) : gönül birliği, (bkz. : yek-dilt).

yek-dilî

(f. b. i.) : gönül birliği, (bkz. : yek-dile).

yek-dü-se

(f. b. s.) : bir iki öç.

yeke

(f. s.) : tek; bir; yalnız.

yek-endâz

(f. b. s.) : 1) ince temrenli küçük veya çatal temrenli bir çeşit ok. 2) i. dere ve ırmak kenarlarındaki uçurumlar. 3) düz.

yek-esbe

(f. t. s.) : bir atlı, bir atı olan; tek başına.

yeke-tâz

(f. b. s.) : [düşmana] yalnız başına saldıran yiğit, (bkz. : yekke-tâz).

yekke-tâz

(f. b. s.) : [düşmana] yalnız başına saldıran yiğit, (bkz. : yeke-tâz).

yek-nesak

(f. b. s.) : tek düzen, biteviye, değişmez, fr. monotona.

yek-neverd

(f. zf.) : bir çırpıda; yeknesak.

yek-oâ

(f. b. s.) : tek ayaklı, topal, (bkz. : a'rec, leng).

yek-pâre

(f. b. s.) : tekparça, bir parçadan ibaret, bütün, som.

yek-ran

(f. b. s.) : 1) soyu temiz cins at. 2) sarı ve kırmızı arasında bir nevî at, al at.

yek-reh

(f. b. s.) : 1) riyasız, doğru. 2) zf. bir yol, bir kerre.

yek-reng

(f. b. s. c. : yek-rengân) : 1) bir renkte olan. 2) sözünün eri olan. 3) i. meşhur bir çeşit lâle.

yek-rengân

(f. b. s. yek-reng'in c.) : 1) bir renkte olanlar. 2) sözünün eri olanlar.

yek-reng!

(f. b. i.) : bir renkte olma; riyâsızlık, doğruluk, sözünün eri olma.

yek-rikâbî

(f. b. i.) : 1) yedek çekilen at. 2) bîr işe hazırlanma, hazır bulunma.

yek-rişte

(f. b. s.) : 1) uygun, yakışık, yaraşık, (bkz. : muvafık). 2) şefkatli.

yek-rû [y]

(f. b. s.) : 1) bir yüzlü, iki yüzlü olmıyan. 2) güvenilir dost.

yek-rûye

(f. b. s.) : (bkz. : yek-rû).

yek-rûyt

(f. b. i.) : bir yüzlülük, riyâsızlık.

yek-rûz, yek-rûze

(f. b. s.) : bir pünlük, cjecici.

yek-sâl, yek-sâle

(f. b. s.) : bir yıllık, bir yaşında.

yek-sân

(f. b. s.) : 1) düz. (bkz : müstevî). 2) bir, beraber, (bkz. : müsâvî). 3) her zaman, bir düziye. Hâk ile yek-sln : toprakla bir, yıkık.

yek-ser, yek-sere

(f. zf.) : 1) yalnız başına. 2) bir baştan bir başa. 3) ansızın, (bkz. : nâ-gâh).

yek-sûn, yek-sûne

(f. b. s.) : (bkz. : vek-sSn).

yek-süvâr

(f. b. s.) : 1) binicilikte emsalsiz; yiğit atlı. 2) tar. bir ok adı f'zer-gerdân, karabatak, hâki" ve daha bâzı adlarla anılanlar gibi bu da sonradan kullanılmaz olmuştur]

yek-süvârân

(f. b. s. yek-süVâr'ın c.) : arkadaşı olmıyan atlılar.

yek-süvâre

(f. b. s. c. : yek-süvârân) : 1) tek başına ata binen. 2) mec. arkadaşı olmıyan kimse.

yek-sâh

(f. b. i.) : kapların altın kısmının üzerindeki nokta. F mücellit terimlerindendir]

yek-sebe

(f. b. s.) : bir gece, bir gecelik.

yek-senbih

(f. b. i.) : "birinci gün" : pazar günü. (bkz. : yevm-i ahad).

yek-tâ

(f. b. s.) : 1) tek, eşsiz, benzersiz. 2) i. erkek adı.

yek-tây

(f. b. i.) : [eskiden] müz. telli sazlardan biri.[Câmi-ül-elhân'daki târîfi : dört köşe kaseli ve deri gerili bir saz. Üzerine at kılı bağlanır ve çalınır]

yek-tâz

(f. s.) : (bkz. : yeke-tâz).

yek-lene

(f. zf.) : yalnız'başına, tenha.

yek-terbiye

(f. a. b. s.) : avnı terbiyeye sahip olan.

yekûn

(a. i.) : toplam, fr. total; top. Cem'an yekûn : bir kalem, toptan olarak.

yek-vüçod

(f. a. b. s.) : hep birden, tek bir insan gibi.

yek-zebân

(f. b. s.) : 1) bîr dilli. 2) ağız birliği eden. 3) aynı dille konuşan.

yek-zebânî

(f. b. i.) : 1) bir dilli-lik. 2) ağız birliği etme. 3) ayni dille konuşma.