yah

(f. i.) : buz. (bkz. : cemed).

yahâmîm

(a. i. yahmûm'un c.) : kara dumanlar.

yah-âver

buzlu su, buzlu şerbet.

yah-beste

(f. b. s.) : buz bağlamış, buz tutmuş, (bkz. : müncemid).

yah-çe

(f. t. i.) : donmuş yağmur, yağan dolu.

yâ hey

(a. n.) : ey!, hey!, be hey!.

yahmûm

(a. i. c. : yahâmîm) : kara duman.

yahmûr

(a. i.) : yaban eşeği.

yahnî

(f. i.) : 1) zahire, azık. 2) pişmiş şey. 3) yahni, et yemeği.

yah-pâre

(f. b. i.) : buz parçası.

yâhte

(f. i.) : 1) oda. 2) eş, benzer, (bkz. : misi, nazîr). 3) küçük küp.

yahtemil

(a. zf.) : ihtimal, olabilir. yâl ü bil

yâ-hû

(a. n.) : 1) ey o zat! (Ey Allah!). 2) hey, bana bak, baksan a!, a canım; adam!, adamlar!, ey sen!, işitmiyormusun.

yâhûd

(f. e.) : 1) veya; isterseniz. 2) iyisi.

yahûd

(a. h. i.) : (bkz. : Yehûd).

yahûdâ

(a. h. i.) : (bkz. : Yehûda).

yahûd-hâne

(a. f. b. i.) : Yahudilerin bir arada oturdukları bir çok evlerden ibaret yer.

yahudi

(a. i.) : (bkz. : Yehûdî, Musevî).