vetâir |
: | وتائر |
(a. i. vetîre'nin c.) : yollar, meslekler. |
veted |
: | وقد |
(a. i. c. : evtâd) : 1) ağaç kazık. 2) ed. aruzda üç harften meydana gelen nazım. |
veîed-i mecmu' |
: |
ed. iki harekeli harfle bir sakin (harekesiz) harften ibaret olan kelime : "faul, benim, senin. . " gibi. |
|
veted-i mefrâk |
: |
ed. iki harekeli harfin arasında bulunan bir sakin (harekesiz) harften ibaret olan kelime : "fâle, kâne. . " gibi. 3) anat. ense kemiği. |
|
veter |
: | وتر |
(a. i. c. : evtâr) : 1) yay çilesi, kiriş. 2) saz teli, saz kirişi, çalgı teli. 3) geo. kiriş. |
veter-i kaime |
: |
geo. hipotenüs. 4) adaleler! hareket ettiren kalın sinir. |
|
vetire |
: | وتيره |
(a. i. c. : vetâir) : 1) dar yol, keçi yolu. 2) yol, üslûp, tarz. |
vetîre-i necat |
: |
kurtuluş yolu. 3) anat. burnun iki deliğini ayıran zar. 4) fels. "süreç, fr. proces-sus. |