vaîd |
: | وعيد |
(a. i.) : birini iyiliğe sevk ve kötülükten uzaklaştırmak için korkutma, yıldırma. Va'd ü vaîd : iyi ve yıldırıcı, ürkütücü şeyler vâdetme. |
vâiye |
: | واعيه |
(a. i.) : (bkz. : feryâd). |
vaiz |
: | واعظ |
(a. s. ve i. va'z'dan. c. : vâizân,vu'âz) : dinî öğütlerde bulunan [ibâdet yerlerin-de-] |
vâizân |
: | واعظان |
(a. i. vâiz'in c.) : dînî öğütlerde bulunanlar [ibâdet yerlerinde-] (bkz. : vâizîn, vu'âz). |
vâizîn |
: | واعظين |
(a. i. vâiz'in c.) : dînî öğütlerde bulunanlar [ibâdet yerlerinde-] , (bkz : vâizân, vu'âz). |
vâiziyye |
: | واعظيه |
(a. i.) : vazedenlere, gördükleri vazîfe karşılığı olarak verilen para. |