teyakkun

(a. i. yakin'den. c. : teyakkunât) : tam olarak, iyiden iyiye bilme; iyi, tam bilinme.

teyakkunât

(a. i. teyakkun'un c.) : tam olarak, iyiden iyiye bilmeler; iyi, tam bilinmeler.

teyakkuz

(a. i. yakaz'dan. c. : teyakkuzât) : 1) uyanma, uykudan kalkma. 2) mec. uyanıklık, açıkgözlük. (bkz. : intibah).

teyakkuzît

(a. i. teyakkuz'un c.) : 1) uyanmalar, uykudan kalkmalar. 2) mec. uyanıklıklar, açıkgözlülükler.

teybîs

(a. i.) : kurutma, kurutulma, kurulama.

teyebbüs

(a. i. c. : teyebbüsât) : kuruma, kuru olma.

teyebbüsât

(a. i. teyebbüs'ün o.) : kurumalar, kuru olmalar.

teyemmüm

(a. i. c. : teyemmümât) : su bulunmıyan yerlerde, su bulunmasına imkân olmıyan hallerde niyet ederek abdest veya gusül yerine kaim olmak üzere (kum, toprak, tuğla gibi) arz cinsinden bir şeye iki defa ellerin iç kısmını sürerek fazla tozu silkeledikten sonra birinci defasında yüzü, ikinci defasında sol elin içîle sağ kolu, sağ elin içîle de sol kolu sığama, [sağa, sola, ileriye, geriye dörder bin adımlık mesafede su bulunmadığı takdirde teyemmüm caiz olur]

teyemmümât

(a. i. teyemmüm'ün c.) : teyemmümler.

teyemmün

(a. i. yümn'den. c. : teyemmünât) : uğur sayma.

teyemmünât

(a. i. teyemmün'ün c.) : uğur saymalar.

teyemmünen

(a. zf.) : uğur sayarak.

teyessür

(a. i. yüsr'den. c. : teyessürât) : 1) kolaylaşma, kolay olma. 2) başarı ile bitme.

teyessürât

(a. i. teyessür'ün c.) : 1) kolaylaşmalar, kolay olmalar. 2) başarı ile bitmeler.

te'yîd

(a. i. c. : te'yîdât) : 1) kuvvetlendirme, kuvvetlendirilme, sağlamlaştırma. 2) doğru çıkarma, doğrulama; destekleme.

te'yîdât

(a. i. te'yîd'in c.) : kuvvetlendirmeler, sağlamlaştırmalar.

te'yîdât-ı samedâniyye

Cenab-ı Hakk'ın bir husus te'yîdi zımmında tazammun eden tecellileri.

te'yîs

(a. i. ye's'den) : ye'se düşürme, me'yûs etme.

teykin

(a. i. c. : teykinât) : tam olarak iyiden iyiye bildirme, bildirilme.

teykinât

(a. i. teykin'in c.) : tam olarak bildirmeler, bildirilmeler.

teykîz

(a. i.) : (bkz. : îkaz).

teymîm

(a. i.) : teyemmüm ettirme, ettirilme.

teymin

(a. i.) : "yümünlü, uğurlu olsun!" deme [k]

teys

(a. i. c. : etyâs, tiyese, tüyûs) : teke, erkek keçi. (bkz. : büz).

teysîr

(a. i. yüsr'den. c. : teysîrât) : kolaylaştırma, kolaylaştınlma.

teysîrât

(a. i. teysîr'in c.) : kolaylaştırmalar, kolaylaştırılmalar.

teyyâr

(a. s.) : hazırlanmış.

teyyâr

(a. i. c. : teyyârât) : 1) dalga, (bkz. : mevc, mevce). 2) s. hazır, tamâmı, bitmiş [şey]