şegab |
: | شغب |
(a. s.) : fitne uyandıran. |
şegaf |
: | شغاف |
("ga" uzun okunur, a. i.) : hek. kalb zan. İltihâb-ı şegaf : kalb zarı iltihabı. şegaf-ı ciâhilî-i kalb : kanat. iç yürek zarı. |
şegaf-ı hârici-i kalb |
: |
anat. dış yürek zarı. |
|
şegaf |
: | شغف |
(a. i.) : delicesine sevme. |
şegaf-dâr |
: | شغفدار |
(a. f. b. s.) : delirtici. |
şegafî |
: | شغافی |
("ga" uzun okunur, a. s.) : kalb zarına âir, bununla ilgili. |
şegal |
: | شغال |
("ga" uzun okunur, f. i.) : çakal, (bkz. : dimne, şegâl, va'). |
şegâl |
: | شغال |
(f. i.) : çakal, (bkz. : şegal). şeh _- (f. i) (bkz. : şâh). |