süın

(f. i.) : dört ayaklı hayvanların tırnağı.

süm'a

(a. i.) : görsünler, işitsinler diye yapılan göstermecilik, (bkz. : riya).

sümeyre

(a. i.) : 1) meyva çağa-!ası. 2) bot. kendi üzerine kıvrılmış yaprak.

sümmâk

(a. i.) : somak, kebaba, hamura konulan ekşice ve kırmızı taneler.

sümme

(a. zf.) : sonra, (bkz. : ba'de-, hu, pes).

sümme-t-tedârik

(a. b. s. ve zf.) : tetiârikten sonra, iş olduktan sonra düşünülmüş, sonradan uydurma. [aslı : "sümme-t-tedaVük" dür]

sümpâre

(o. i.) : zımpara. (bkz ı sünbâde).

sümre, sümret

(a. i.) : esmerlik, karayağızlık.

süm-tırâş

(f. b. i.) : suntraç, nalbantların tırnak kesme âleti.

sümûhat

(a. i.) : elaçıklığı, cömertlik, (bkz. : semahat).

sümûm

(a. i. semm'in c.) : zehirler, ağılar, (bkz. : simam).

sümut

(a. i. simât'ın c.) : 1) sofralar, yemek masaları. 2) sofraya gelmiş yemekler.

sümün

(a. i.) : sekizde bir : 1/8) ("sümn" de denilir).

sümüvv

(a. i.) : yükseklik, yücelik, (bkz. : rif'at, ulüvv). [maddî, manevî kullanılır]