sülâf, sülâfe

(a. i.) : şarap, (bkz. : bade, hamr, sahbâ).

sülâle

(a. i.) : soy sop, döl döş, ocak.

süiâle-i tâhire

Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in temiz sülâeleşi.

sülâm, sülâmî

(a. i. c. : sülâmiyât) : hek. el ve parmak kemiiji.

sülâmiyât

(a. i. sülâmî'nin c.) : hek. el ve parmak kemikleri.

sülâsâ'

(a. i.) : Salı

sülâsî

(a. s. selâse'den) : 1) üçlü, üç şeyden meydana gelen.

sü!âsi-l-ezhâr

bot. bir sapta üç çiçeği bulunan bitki.

sülâsî meıîdün fih

a. gr. zâid harf almış üçlü kelime.

sülâsî mücerred

a. gr. üç harfli aslî kelime kökü.

sülâsi-r-re's

üç kafalı (hayvan). 2) a. gr. aslı üç harf olan [fiil]

Süleyman Çelebi

(a. h. i.) : Bursa'da doğmuştur. Babasının adı Ahmet Paşa'-dır. Önce Sultan Yıldırım Bayezit'ın, sonra Emir Süleymamn yakınlarından olmuştur. Peygamberimiz hakkında yazdığı Mevlidi ile pek çok İslâm şâirine nasîbolmıyan bir şöhret kazanmış, mevzuunu yüksek bir samimiyet ve heyecanla ifâde etmeğe çalışmıştır. Eserini Aşık Paşanın "Garibnâ-nâme"si ile Kadı Darîr'in "Siyer-i Nebevî tercüme-si"nden ilham alarak 1409 senesinde tamamlamıştır. Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'e karşı samimî bağlılığını, derin tahassüsleriyle ve islâm ümmetinin dînî he-yecanlariyle mezcederek nakle muvaffak olduğu için bu manzum eser, bu sahada yazılmış bütün eserler ar

süleymânî

(a. i.) : 1) kemer tokası ve şâire yapmakta kullanılan kıymetli bir taş. 2) Süleyman'a âit, süleymanla ilgili. 3) i. g. s. güzel sanatlarda kullanılan bir kâğıt cinsi : [tezhip, hat, minyatür v. b.]

süleyme

(a. i.) : hek. el ve ayak parmaklarının ikinci kemiği, fr. phalange.

sülevme-i sagîre

anat. parmak üçüncü kemiği, !. -. phalangslte.

sülhafâ

(a. i.) : kaplumbağa.

sulhafâ-i azb

zool. tatlı su kaplumbağası.

sulharâ-i bahriyye

zool. deniz kaplumbağası.

sulhafâ-i berriyye

zool. kara kaplumbağası.

suhafâ-i mezragıyye

zool. nehir, göl ve bataklıkların kenarında yaşıyan, kara kaplumbağasına benzer bir cins kaplumbağa.

sülhafât

(a. i. c. : selâhif) : zool. kaplumbağa, (bkz. : sülhafâ)

sülhafiyye

(a. i.) : zool. kaplumbağalar, fr. cheloniens.

süllâ'

(a. i.) : nebatların ("bitki) kabukları üzerinde bulunan ve kolaylıkla opan dikenler.

sülâf

(a. i. selefin c.) : selefler, önce gelip geçmişler, (bkz. : eslâf).

sülle

(a. i.) : 1) çok para. 2) insan topluluğu, kalabalık. Lâ-yüferriku beyne-s-sül-le ve-s selle : koyun sürüsü ile insan kalabalığını farketmez; çok aptal.

süllem

(a. i. c. : selâlim) : 1) merdiven, (bkz. : mi'râc1, mirkat) : 2) hek. kulağın içindeki merdiven şeklinde olan boşluk.

sülme

(a. i.) : gedik, çatlak, (bkz : sahre).

sülûc

(a. i. selc'in c.) : karlar.

sülük

(a. i. silk'den) : 1) bir yola girme, bir yol tutma. 2) husûsî bir sınıfa, bir gruba katılma. 3) bir tarikata intisâbetme.

sü'lûl

(a. i.) : 1) meme başı. 2) vücutta meydana gelen siğil.

sülüs

(a. i.) : 1) üçte bir. 2) (bkz : hatt-ı sülüs).

sülüs celisi

g. s. bir yazı sitili.

sülüs grossi

g. s. bir yazı sitili, [hattat Râ-kım'ın icadıdır]

sülüsân

(a. s.) : üçte iki, üç kısımda iki kısım, (bkz. : sülüseyn).

sülüseyn

(a. s. c.) : üçte iki, - üç kısımda iki kısım, (bkz. : sülüsân).

sülüsî

(a. s.) : 1) sülüsle, üçte bir ile ilgili. 2) i. bir yazı sitili.

sülvân, sülvâne

(a. i.) : yüreğe ferahlık veren ruh; iç açıcı ilâç.