sugur

("gu" uzun okunur, sagr'ın c.) : sınırlar, düşman ağzı olan yerler.

Süha

(a. i.) : 1) astr. Büyükayı yıldız kümesinden en küçük yıldız, [eskiden, gözlerin görüş derecesi bu yıldızla tecrübe olunur-muş] . 2) erkek adı.

sühan

(f. i.) : söz, lâkırdı, (bkz. : kavi, kelâm, lâfz).

sühan-ârâ

(f. b. s.) : güzel, düzgün söz söyliyen.

sühan-ârâyî

(f. b. i.) : güzel, düzgün söz söyleyicilik.

sühan-çîn

(f. b. s.) : söz top-lıyan, söz getirip götüren, dedikoducu.

sühan-dân

(f. b. s.) : sözbilen, güzel söz söyliyen.

sühan-dânî

(f. b. i.) : sözbilirlik, güzel söz söyleyicilik.

sühan-fehm

(f. a. b. s.) : sözün değerini takdîr eden.

sühan-gû

(f. b. s.) : söz söyliyen, söz söyleyici.

sühan-güzâr

(f. b. s.) : güzel söz söyliyen.

sühan-perdâz

(f. b. s.) : düzgün, güzel söz söyliyen.

sühan-perdâzî

(f. b. i.) : düzgün, güzel söz söyleyicilik.

sühan-pirâ

(f. b. s.) : süslü söz söyliyen.

sühan-rân

(f. b. s.) : güzel söyliyen.

sühan-rânî

(f. b. i.) : güzel söyleyicilik.

sühan-senc

(f. b. s. c. : sü-han-sencân) : hesaplı, ölçülü konuşan.

sühan-sencân

(f. b. s. sü-han-senc'in c.) : hesaplı, ölçülü konuşanlar.

sühan-sencî

(f. b. i.) : hesaplı, ölçülü konuşma.

sühan-şinâs

(f. b. s.) : söz bilir, sözün kıymetini takdîr eden.

sühan-ver

(f. b. s.) : düzgün konuşan.

sühan-verî

(f. b. i.) : düzgün konuşma.

süheyl

(a. i.) : 1) semânın güney yarım küresinde bulunan sefîne-i Nûh burcundaki parlak ve büyük bir yıldızın adı, fr. canopus Yemen'den daha iyi göründüğü için buna "süheyl-i yemânî" de derleri. 2) erkek adı.

süheyl-i ferd veya Şam

Astr. şücâ' burcunun bir yıldızı, (bkz. : şücâ').

süheyl-i Huzzâr

astr. Sefîne-i Nûh ile "süheyl-i rakkas" arasına çekilen hat üzerinde bulunan ve "Sefîne-i Nûh"a yakın ola'n yıldız.

Süheyl-i Mahlef

astr. "Sefîne-i Nûh" ile "Süheyl-i Rakkas" arasına çekilen hat üzerinde bulunan ve "süheyl-i Huzzâr"dan sonraya kalan yıldız.

Süheyl-i Rakkas

astr. "Sefîne-i Nûh" ile "Süheyl-i Mahlef'den geçen hat üzerinde "Süheyl-i Mahlef'den sonra gelen yıldız.

Süheyl-i Yemânî

astr. ''Sefîne-i Nûh" ile "Re-cül-i Yesâr-i Cevza" arasına çekilen hat üzerinde "Sefîne-i Nuh"dan sonra gelen yıldız. [Süheyl doğduğu zaman Yemen'de çıkan akik taşı, rengini ondan alırmış]

Süheyl ü Nev-bahâr

XIV. asır Anadolu türkçe-sinin şiir dilindeki ilk güzel örneklerini veren Fer-henknâme-i Sa'dî mütercimi Hoca Mes'ud Gülşehrî tarafından farsçadan türkçeye tercüme edilmiş, Çin Hükümdarının kızı Nevbahar'a âşık olan Yemen hükümdarının oğlu Süheyl'in Çin'e seyahatini ve bîr çok maceralarını anlatan manzum bir hikâye kitabıdır.

süheylâ

(a. i.) : 1) yumuşacık huylu kadın. 2) kadın adı.

sühre

(a. i.) : yalancı fecir.

sühreverdiyye

(a. h. i.) : tas. Şeyh Ömer Sahabettin Sühreverdî tarafından kurulan tarikat.

suhulet

(a. i.) : 1) kolaylık. 2) kolaylık vasıtası. 3) yavaşlık, usul; nâzik muamele. 4) s. elverişli, kullanışlı. 5) paraca kolaylık.

sühûlet-bahş

(a. f. b. s.) : kolaylık veren, kolay kullanılan, pratik.

Sühûmet

(a. i.) : hısımlık, akrabalık, (bkz. : karabet).

sühunet

(a. i.) : sıcaklık, kızgınlık, (bkz. : hararet).

sühunet

(a. i.) : katılık, peklik, (bkz. : sehânet).