süccâd |
: | سجاد |
(a. s. sâcid'in c.) : secde edenler, (bkz. : secede, sücced, sücûd). |
sücced |
: | سجد |
(a. s. sâcid'in c.) : secde edenler, secde edip yere kapananlar, (bkz. : secede, süccâd, sücûd). |
sücûd |
: | سجود |
(a. s. sâcid'in c.) : secde edenler, secde edip yere kapananlar, (bkz. : sece-de, süccâd, sücced). |
Sücûd |
: | سجود |
(a. i.) : secde etme, namazda alný, el ayalarýný, dizleri ve ayak parmaklarýný yere getirerek alýnan vaziyet. |
sücûf |
: | سجوف |
(a. i. secf'in c.) : perdeler, örtüler. |
sücûl |
: | سجول |
(a. i. secl'in c.) : içi su ile dolu olan kovalar, (bkz. : sicâl). |
sücûn |
: | سجون |
(a. i. sicn'in c.) : hapishaneler, ceza evleri, zindanlar. |