sûs

(a. i.) : 1) tabîat, huy. (bkz : tînet). 2) miyan kökü.

sûs

(f. i.) : 1) güve. 2) kurtçuk, (bkz : sürfe).

sûsen

(f. i.) : bot. susam, lât. sesamum. (bkz. : sevsen, simsim).

sûsmâr

(f. i.) : keler, kertenkele, (bkz. : yerbû').