sûf |
: | صوف |
(a. i. c. : esvâf) : 1) sof, yün, yapağı. 2) yün dokuma. |
sûfâr |
: | سوفار |
(f. i.) : 1) iğne deliği. 2) ok gezi. |
sufef |
: | صفف |
(a. i. sofa'nın c.) : sofalar. |
sufeyha |
: | صفيحه |
(a. i.) : levhacık. |
sufeyha-i azmiyye |
: |
anat. kemik levhacığı, fr. lamelle osseuse. |
|
suffe |
: | صفه |
(a. i. c. : sufef) : sofa. Çemen-i suffe : çimenlik, çimenli yer. |
sûfî |
: | صوفی |
(a. i. ve s. c. : sûfiyyûn) : 1) tasavvuf ehli. 2) sofu. (bkz. : mutasavvıf). |
sûfiyya |
: | صوفيه |
(a. s. ve i.) : tasavvufçular. |
sûfiyyûn |
: | صوفيون |
(a. s. ve i. sûfî'nin c.) : 1) tasavvuf ehli olanlar. 2) sofular. |
sufr |
: | صفر |
(a. i.) : bakır, pirinç, tunç. |
sufret |
: | صفر |
(a. i.) : 1) sarılık, sarı renk. 2) beniz solukluğu. |
sufûf |
: | صفوف |
(a. i. saff'ın c.) : sıralar, diziler. |