sû'

(a. i.) : 1) kötülük, fenalık. 2) kötü, fena.

sû-i ahlâk

ahlâk kötülüğü, kötü ahlâk.

sû-i hâl

hal kötülüğü, fena, kötü hal.

sû-i hareket

fena davranış.

sû-i idare

kötü idare.

sû-i hazırı

hazım bozukluğu.

sû-i isti'mâl

kötüye kullanma.

sû-i i'tiyâd

alışıktık fenalığı.

sû-i kasd

cana kıymıya hazırlanma.

sû-il-kınye

hek. umûmî halsizliğe yol açan, ishal (sürgün) ve benzerleri gibi hastalık. sû-i muamele : fena muamele. sû-i niyyet : kötü, bozuk niyet. sû-i telâkki : kötüye çekme. sû-i teşekkül : vücut yapısının kötü kuruluşu. sû-i zann : fena, kötü san iş.

sû [y]

(f. i.) : taraf, cihet, yan. (bkz. : cânib).

suâl

(a. i. c. : esile, suâlât) : 1) sorma, sorulma, soruşturma, soru 2) (c. es'ile) sorulan şey. 3) dilenme, dilencilik.

suâl

(a. i.) : öksürük, (bkz : sürfe).

suâl-i dîkî

boğmaca öksürüğü.

suâl-i kelbî

durup durup gelen şiddetli öksürük.

suâlât

(a. i. suâl'in c.) : sualler, (bkz. : es'ile).