sîv |
: | سيو |
(f. i.) : elma. (bkz. : sîb, tuffâh). |
sivâ |
: | سوا |
(a. i.) : başka, gayri. Mâ-sivi : (bkz. : mâ-sivâ). |
sivâg |
: | سواغ |
(a. i.) : kuruyu, yumuşatarak veya eriterek suluyu da koyulaştırarak istenilen kıvama getiren kimyevî bir madde. |
sivâr |
: | سوار |
(a. i. c. : esâvir, esâvire, suûr, esvire) : bilezik, (bkz. : berencen, berencîn, ebrencen, yâre). |
sivâr-ı zerrin |
: |
altın bilezik |
|
Sivâsiyye-i Halvetiyye |
: | سواسيهء خلوتيه |
(a. h. i.) : tas. Halvetiyye tarikatı şubelerinden Şemsiyye-i Halvetiyye'nin kollarından birinin adı. [kurucusu Şeyh Abdülehad-ün-Nûrî-i Sivâsî'ye nispetle bu adı almıştır] |