silâ'

(a. i. c. : seleât) : hek. hıyarcıklar; urlar.

sil'a

(a. i.) : 1) ticâret malı. 2) vücutta olan ur. 3) sülük.

silâh

(a. i. c. : esliha) : silâh.

silâh-dâr

(a. f. b. s.) : silâhlan muhafaza eden me'mur.

silâh-endaz

(a. f. b. s.) : îcâbın-da karaya çıkarılan tüfekli deniz eri.

silâh-hane

(a. f. b. i.) : silâhların saklandığı yer, askerî depo.

Silahşör

(a. f. b. i.) : silâhlı adam, silâh eri, savaşçı.

silâl

(a. i. selle'nin c.) : seleler, sepetler.

sîlî

(f. i.) : şamar, tokat.

silif

(a. i.) : bacanak.

silih

(a. i.) : (bkz. : silâh).

sîlî-havâr

(f. b. s.) : şamar yiyen, tokat yiyen, (bkz. : sîlî-hâr).

silih-dâr

(a. f. b. s.) : (bkz : silâh-dâr).

sîlî-hör

(f. i.) : sille, şamar, tokat, yiyen, (bkz. : sîlî-hâr).

Silih

(a. f. b. s.) : (bkz. : silâh-şör).

silî-zen

(f. b. s.) : tokat vuran.

silk

(a. i.) : bot. pancar.

silk

(a. i.) : 1) iplik. 2) sıra, dizi. 3) yol; meslek, tutulan yol. silk-i askeri : askerlik mesleği. silk-i leâlî : inci dizisi.

sili

(a. i.) : 1) erime, (bkz. : zeveban). 2) hek. verem.

sill-i hanâıîr

(bkz. : dâ-ül-hanâzîr). sill-ür-rie : verem, akciğer veremi.

silm

(a. i.) : barış, barışıklık, (bkz : âsâyiş, sulh).

silsile

(a. i. c. : selâsil) : 1) zincir, zincirleme olan şey. 2) art arda gelen şey. lerin meydana getirdiği sıra. 3) soysop, ocak. 4) babadan oğula sıra ile yazılarak meydana gelen kuşak, soy defteri. 5) jeol. sıradağ. 6) mat. seri, dizi, fr. serie.

silsile-i ale-l-vilâ

mat. dizi, fr. progression.

silsile-i cibâl

coğr. sıradağ.

silsile-i merâtib

büyükten küçüğe veya küçükten büyüğe doğru [rütbe sırasına göre] ; soys. *koram, hiyerarşi, fr. hierarchie.

silsilet-üz-zeheb

tas. "On İki imam'ı tasdik etmek, candan sevmek" yerinde kullanılan bir tâbir.

silsile-nâme

(a. f. b. i.) : meşhur bir kimsenin silsilesini gösteren cetvel.

silta

(a. i.) : şilte.

silîm

(f. i.) : 1) gümüş, (bkz. : fıdda). 2) gümüş para. 3) s. gümüşten, sırmadan. 4) s. gümüş taklidi sırma veya mâden tel. sîm O zer : gümüş ve altın.