savâb

(a. i.) : 1) doğruluk, dürüstlük; doğru hareket, doğru davranış, doğru düşünce. 2) s. doğru, dürüst.

savâb-dîde

(a. f. b. s.) : doğru, haklı görülmüş; beğenilmiş.

savâb-endîş

(a. s.) : düşüncesi, görüşü doğru olan.

savâb-nümâ

(a. f. b. s.) : doğruyu gösteren; doğruya benzer.

savâik

(a. i. sâika'nın c.) : yıldırımlar.

savâlic

(a. i. savlecân'ın c.) : çev-gânlar, cirit oynanılan eğri sopalar.

savâmi'

(a. i. savmaa'nın c.) : ibâdet yerleri, tekkeler, *özel tapınaklar, (bkz. : biya').

savârım

(a. i. sârım'ın c.) : keskin kılıçlar.

savârif

(a. i. sârife'nin c.) : değişiklikler, değişmeler.

savârif-i dehr

dünyâ değişiklikleri.

sa'vât

(a. i. sa've'nin c.) : kuyruk sallıyan kuşları, (bkz. : sıâ).

savb

(a. i.) : taraf, cihet, yön. savb-ı âlî : yüksek taraf.

sa've

(a. i. c. : sa'vât, sıâ) : kuyruk sallıyan [kuş]

Sâviye-i Halvetiyye

(a. h. i.) : Halvetiyye tarikatı şubelerinden, Dürdiriyye-i Halve-tiyye kollarından biri. [kurucusu Şeyh Seyyid Ahmed bin Muhammed (Alehisselâm)-ül-Mâlikiy-yüs-Sâvî'ye nispetle bu adı almıştır]

savl

(a. i.) : saldırış, atılış, (bkz. : savlet).

savlecân

(a. i. c. : savâlic) : çevgân, cirit oynanılan eğri sopa.

savlet

(a. i.) : şiddetli hücum, saldırma.

savlet-i seyf ü kalem

kılıcın ve kalemin saldırışı.

savm

(a. i. c. : sıyâm) : oruç. Şehr-i savm : oruç ayı, ramazan.

savm-ı Dâvûd

bir gün oruç tutup, bir gün iftar etme.

savmaa

(a. i. c. : savamı") : 1) ibâdet yeri, tekke, *özel tapınak. 2) Nesârâ rahiplerinin halktan inkıta' ve inzivası için te'sis edilmiş olan hücre.

savmaa-nişîn

(a. f. b. s.) : tekkede, *özel ibâdet yerinde, tapınakta oturan.

savn

(a. i.) : koruma, (bkz. : muhafaza, siyânet, vikaye).

savt

(a. i. c. : esvât) : ses, sadâ. Meleke-i savt : fiz. suda ses çıkarmak hassası bulunan bir âlet.

savt-i bülend

yüksek ses.

savt-i hazîn

hüzünlü ses.

savt-ı taklidi

yansıma, fr. onomatopee.

savt

(a. i. c. : esvât, siyât) : kamçı, kırbaç, (bkz. : tâziyâne).

savtî, savtiyye

(a. s.) : sese âit, sesle ilgili; ses çıkaran harf. Hurûf-i savtiyye : sesli harfler.

savtiyyât

(a. i. c.) : leng. *sesbi-limi, fonetik, fr. phonetique.

savvâg

(a. i.) : kuyumcu, (bkz : sayyâg).