riz

(a. i.) : (bkz. : rizz).

rîz (-)

(f. s.) : "döken, akıtan, saçan" mânâlariyle *bileşik kelimeler yapar. Eşk-rîz : gözyaşı döken. Hûn-rîz : kan döken. Şeref-rîz : şeref saçan.

rizâm

(a. s.) : serkeş adam veya at.

rîzân

(f. s.) : dökülen, akan.

rîze

(f. i.) : kırıntı, döküntü, saçıntı, ufak parça. rîze-i âhen : hararete gösterilen demirin yüzünde meydana gelip, soğuduktan sonra çekiçle vurulduğu zaman kolaylıkla ayrılabilen küçük küçük parçalar.

rîze-i elmas

pek küçük elmas parçaları.

rîze-i sîmîn

1) gümüş döküntüsü; 2) yıldızlardan kinaye.

rîze-i zer

altın kırıntısı, (bkz. : pervâze).

rîze-çîn

(f. b. s.) : döküntü; kırıntı toplıyan.

rîze-hâr

(f. b. s.) : döküntü; kırıntı yiyeni (bkz. : rîze-hâr, lukata-hâr).

rîze-hör

(f. b. s.) : döküntü, kırıntı yiyen, (bkz. : rîze-hâr).

rîze rîze

(f. zf.) : ufak ufak; parça parça.

rîziş

(f. i.) : dökülüş, akış.

rizz

(a. i.) : gizli ses.