riya'

(a. i.) : özü, sözü bir olmama,

riyâh

(a. i. rîh'in c.) : 1) rüzgârlar. Mürsil-ür-riyâh (rüzgârlar gönderen) : Allah. 2) yeller, ağrılar, romatizmalar.

riyâh-ı gayr-i muntazama

coğr. istikametleri ekseriya değişik olan ve ne zaman tekrar esecekleri belli olmıyan rüzgârlar.

riyâh-ı muntazama

coğr. altı ay bir cihetten, altı ay aksi cihetten esen rüzgârlar, mevsim rüzgârları.

riyâ-kâr

(a. f. b. s.) : ikiyüzlü.

riyâ-kârâne

(a. f. zf.) : ikiyüzlülükle.

riyaset

(a. i.) : reislik, başlık, baş olma, başkanlık.

riyâset-penâh

(a. f. b. s.) : reislik, başkanlık makamında bulunan, başkan olan, başkanlık eden.

riyâset-penâhî

(a. f. b. i.) : 1) reise, başkana âit, onunla ilgili. 2) reis, başkan olmaklık.

riyâz

(a. i. ravza'nın c.) : bahçeler, ağaçlık, çimenlik yerler. riyâz-ı Cennet, riyâz-ı Rıdvan : Cennet bahçeleri.

riyazet

(a. i.) : nefsi kırma, dünyâ lezzetlerinden ve rahatından sakınma, perhizle, kanaatle yaşama. riyâzet-i bedeniyye : cimnastik.

riyâzî, riyâziyye

(a. s.) : 1) hesapla, matematikle ilgili. Ulûm-i riyâziyye : riyâzî ilimler, matematik. 2) i. g. s. bir yazı sitili.

riyâziyyat

(a. i. c.) : matematik bilgisi. riyâziyyât-ı âliye : yüksek matematik.

riyâziyye

(a. i.) : hesap ilmi, matematik bilgisi.

riyâziyyûn

(a. i. riyâzî'nin c.) : matematik âlimleri (*bilginleri).

riyeb

(a. i. rîbet'in c.) : şüpheye düşmeler, şüphelilikler.