ritim

(a. i. retîme'nin c.) : bir şeyi hatırlamak üzere parmağa bağlanan iplikler, (bkz. : retâim).

ritic

(a. i.) : 1) haram, memnu olan şey. 2) çıkmaz yol.

ritic-i kebîr

anat. midenin boğaz borulariyle birleştiği yerde ve sol tarafta bulunan büyük çukur.

ritic-i sagîr

anat. midenin barsaklara açıldığı yerde ve sağ tarafta olan küçük çöküntü.

ritl

(a. s.) : hoş lâtif, güzel.