rim

(a. i.) : (bkz. : rimm).

rîm

(f. i.) : 1) irin. 2) Roma'nın bir adı. rîm-i âhen : demir boku. rîm-i asel : bal mumu.

rimâh

(a. i. rumh'un c.) : mızraklar, süngüler, kargılar. rimâh-ül-cin : hek. taun.

rimâhat

(a. i.) : mızrakçılık san'atı.

rimâl

(a. i. reml'in c.) : kumlar.

rimayet

(a. i.) : atıcılık, ok, kurşun, gülle gibi şeyleri atmada mahir olma.

rîme

(f. i.) : çapak. rîme-i çeşm : göz çapağı.

rimm, rimine

(a. i.) : çürümüş kemik, (bkz. : rüfât).

rîm-nâk

(f. b. s.) : 1) irinli. 2) pis, murdar.

rind

(f. s. c. : rindân) : kalender, dünyâ işlerini hoş gören kimse, aldırışsız.

rindân

(f. s. rind'in c.) : kalenderler, dünyâ işlerini hoş görenler. rindân-ı Hüdâ : hak erenler.

rindâne

(f. zf.) : rind olana yakışır yolda.

rindek

(f. s.) : rintlifli taklîdeden, sahte rint, sahte kalender.

rindî

(f. i.) : rintlik, kalenderlik.