rica

(a. i.) : (bkz. : recâ).

ric'a

(a. i.) : fık. bir veya iki defa boşayan erkeğin tekrar karısına dönmesi.

rical

(a. i. recül'ün c.) : 1) erkekler. 2) (râcil'm c.) : yayan, yaya olanlar. 3) belli mevki sahibi kimseler. ricâl-i ayn-üt-tahakküm ve-z-zevâid : tas. Bir kısım evliya.

ricâl-i devlet

devlet ricali, devletin ileri gelenleri.

ricâl-i dudmân-ı bektâsiyan

tar. Yeniçeri ocağının yüksek rütbeli subayları.

ricâl-i gayb,ül-gayb

her devirde olan fakat görülmiyen ve Allah'ın emirlerine göre insanları idareye çalışan mübarek kimseler.

ricâl-i ilâhiyye

tas. manevî kudret ve kuvvet sâhibî olan evliya.

ricâl-ullah

tas. manevî kudret ve kuvvet sahibi olan evliya.

ricâl-ül-feth

tas. bir kısım manevî kudret sahipleri.

ricâl-ül-mennân

tas. evliyanın bir kısmı.

ricâl-üt-taht-el-esfel

tas. evliyanın bir kısmı.

ric'at

(a. i.) : 1) geri dönme. 2) gerileme, çekilme; geri kaçma. Hatt-ı rie'at : geri çekilme hattı, yolu.

ric'at-ı illet

hek. hastalımın geri dönmesi, (bkz : nüks).

ric'at-i kahkariyye

ask. intizamsızlık ve başarısızlıkla geri dönme.

ric'at-i kevâkib

astr. yıldızların mihverinden geri dönmesi.

ric'î

(a. s.) : geri dönmeye âit, onunla ilgili. Talâk-ı rie'î : tekrar karısına dönmesi mümkün ve caiz olacak şekilde erkeğin karısını boşaması; fels. fr. râtospeotif (-regard) ; recurrence.

ricl

(a. i. c. : ercâl, ercül) : ayak. (bkz. : kadem). ricl-ül-bahr : coğr. körfez. ricl-ül-cebbâr : astr. elcebbar (orion) burcunun ikinci dereceden parlak yıldızı olup dörtgenin sağ alt köşesinde bulunur, (Rigel) lât. Beta Orion.

rics

(a. i. c. ercâs) : 1) dînin yasak ettiği şey, günah. 2) pislik, murdarlık, (bkz. : neces, revse2.

ricz

(a. i. c. : ercâz) : 1) azap. 2) puta tapma. 3) pislik [maddî, manevî]

rîçâl

(i. i.) : reçel, (bkz. : rîçâr). rîsir)

rîçir

(f. i.) : reçel, (bkz : rîçâl, rîsâr).