ribâ

(a. i.) : 1) bir şey artma, çoğalma. 2) tefecilikle alınan fahiş faiz.

ribâ'

(a. i. reb'in c.) : 1) evler [bah-çesiyle birlikte] . 2) barınılan yerler. 3) arazîler.

ribâc

(a. i.) : kanadlarının ortasında küçük kapısı olan büyük kapı.

ribâh

(a. i. ribih'in c.) : tie. kârlar, kazançlar.

ribâ-hâr

(a. f. b. s.) : tefeci, fahiş faizle para işleten.

ribâ-hâr

(f. b. s.) : faizci, (bkz. : ribâ-hâr).

ribât

(a. i. c. : ribâtât) : 1) bağ, ip. 2) sağlam yapi. a. konak han; tekke. 4) anat. (c. : erbita, rubut) sînirler. ribât-ı arîz : anat. enli bağ, fr. ligament large.

ribât-ı beyn-el-mafsal

anat. *eklem bağı, fr. ligament interarticulaire.

ribât-ı muallik

anat. aşıcı bağ, fr. ligament suspenseur.

ribât-ı müdevver

anat. yuvarlak bağ, fr. Ligament rond.

ribâtet

(a. i.) : 1) kalbi sağlam olma. 2) kalb kuvveti. 3) sabır, tahammül.

ribâtî

(f. b. i.) : hancı, odacı.

ribbî

(a. i. c. : ribbiyyûn) : büyük kalabalık.

ribbiyyûn

(a. i. ribbî'nin c.) : büyük kalabalıklar.

rîbet

(a. i. c. : riyeb) : şüpheye düşme, şüphelilik.

ribh

(a. i. c. : ribâh) : tic. kâr, kazanç, faiz.

ribka

(a. i.) : kemend, kemend bağı, ilmekli ip.