rey'

(a. i.) : nema, galle.

re'y

(a. i. c. : ârâ) : 1) görme, görüş. re'y*©l-ayn : kendi göziyle görerek. 2) fikir, dü-şünce. 3) oy, Fr. vote. re'y-i âmm : umûmun reyi, *genel oy. re'y-i höd : kendi reyi. re'y-i salim : doğru fikir, doğru düşünce.

reyâhîn

(a. i. reyhân'ın c.) : bot. fesleğenler.

rey'ân

(e. i.) : (bkz. : reyeân).

reyb

(a. i.) : şüphe, (bkz : gümân, şekk). Bilâ-reyb : şüphesiz. revb ü gümân : şüphe ve zan. reyb-ül-merıûn : dünyâ hâdiseleri.

reybî

(a. s.) : fels. şüpheci, fr. sceptique.

reybiyyûn

(a. s. reybî'nin c.) : fels. şüpheciler.

reyeân

(a. i.) : 1) her şeyin evveli, tazelik zamanı. reyeân-ı şebâb : gençlik çağı. 2) artma, bereketlenme.

reyhan

(a. i. c. : reyâhîn) : 1) bot. fesleğen. 2) kadın adı.

reyhâne

(a. i.) : 1) bir demet fesleğen. 2) rızık, geçinecek şey.

reyhani

(a. s.) : 1) fesleğen gibi fnce nakışlı. 2) i. (bkz. : hatt-ı reyhânî).

reyhukan

("ka" uzun okunur, a. i.) : bot. safran, (bkr : za'ferân).

reyn

(a. i.) : 1) kir pas. (bkz. : vesah). 2) gönül sıkıntısı, iç üzüntüsü [işlenen bir günahtan dolayı]

reyyâ

(a. i.) : güzel koku. (bkz : galiye). reyyâ-yi karanfil : karanfilni güzel kokusu.

reyyân

(a. s. c. : rivâ) : suya kanmış.