rem

: رم

(f. i.) : 1) ürkme. 2) titreme, (bkz. : ra'şe). 3) sürü.

remâd

: رماد

(a. i.) : kül.

remâdet

: رمادت

(a. i.) : insan veya hayvan kırımı.

remâdî, remâdiyye

: رمادی ، رماديه

(a. s.) : 1) küle mensup, kül ile ilgili. 2) kül renginde olan, gri.

remân

: رمان

(f. i.) : sürü.

reme

: رمه

(a. s.) : ürken, ürkek, (bkz : remende). Esb-i reme : ürkek at.

remed

: رمد

(a. i.) : göz ağrısı, göz ağrıması, (bkz. : sâd). remed-i mütekayyih : hek. irinli göz nezlesi.

remel

: رمل

(a. i.) : (bkz : bahr-i remel). remel-i kasîr : müz. vaktiyle Türk müziğinde kullanılmış bir usul uolup zamanımıza numunesi kalmamıştır.

remel-i tavîl (-)

:  

müz. vaktiyle Türk müziğinde kullanılmış bir usul olup, zamanımıza kalmış numunesi yoktur.

remende

: رمنده

(f. s.) : ürkücü, ürkek, (bkz. : remân).

remes

: رمث

(a. i. c. : ermâs) : sal.

rem-gerde

: رمگرده

(f. b. s.) : 1) ürkmüş, ürkek. 2) titremiş, (bkz. : mürteiş).

remîde

: رميده

(f. s.) : ürkmüş, korkmuş

remîm, remîme

: رميم ، رميمه

(a. s.) : çürümüş, çürük [en çok kemiğin, bilhassa ölmüş insan kemiğinin sıfatıdır] . Azm-i remîm : çürümüş kemik. Izâm-ı remîme : çürümüş kemikler, (bkz. : rüfât).

reml

: رمل

(a. i. c. : rimâl, c. c. : erâmil) : 1) kum. (bkz. : rîg). 2) bir takım nokta ve çizgilerle kayıptan haber verme dolandırıcılığı, remil.

remm

: رم

(a. i.) : onarma.

remmâh

: رماح

(a. s.) : mızrakçı, süngücü.

remmâl

: رمال

(a. s.) : remil döken, fal açan, kayıptan haber vermek iddiasında bulunarak dolandırıcılık eden [adam]

remmâz

: رماز

(a. s. remz'den) : işaretlerle konuşan.

rems

: رمس

(a. i. c. : rumûs) : sin, mezar, kabir (bkz. : gûr1, medfen, merkad).

remy

: رمی

(a. i.) : atma, tüfek atma. (bkz. : endâht).

remz

: رمز

(a. i. rümûz, rümûzât) : 1) işaret, işaretle anlatma, (bkz. : îmâ). 2) gizli ve kapalı bir surette söyleme. 3) müz. müzikte perdelerin veya aralıkların yerine, onları anlatmak üzere kullanılan işaretler.

remz-âşnâ

: رمز آشنا

(a. f. b. s.) : (bkz : remz-şinâs).

remzî, remziyye

: رمزی ، رمزيه

(s.) : 1) remze mensup, remiz ile ilgili. 2) i. [birincisi] erkek, [ikincisi] kadın adı.

remz-şinâs

: رمز شناس

(a. i. b. s.) : 1) gizli kapaklı anlatılan şeyteri ve işaretleri bilen. 2) bir maksat anlatan resim şekil ve saire, (bkz. : muamma).