rây |
: | رای |
(a. i.) : 1) rey, fikir, *oy. [nazýmda "râ" þeklinde kullanýlýr] . Hod-râ, Hod-rây : bildiðinden þaþmýyan. 2) Raca, H'nt hükümdarý. 3) (râyet'in c.) : sancak, bayrak, (bkz : râyât). |
ra’y |
: | رعی |
(a. i.) : 1) otlama. 2) otlatma, gütme. 3) teslîm olma. |
râyât |
: | رايات |
(a. i. râyet'in c.) : sancaklar, bayraklar, (bkz. : rây). |
râyet |
: | رايت |
(a. i. c. : râyât) : sancak, bayrak. râyet-i istilâ : istilâ bayraðý. |
râygân |
: | رايگان |
(f. s.) : 1) bedava, parasýz. 2) pek çok, pek bol. |
râyic |
: | رايج |
(a. s.) : (bkz. : râic). |
râyiha |
: | رايحه |
(a. i.) : koku. faslý : "râi-ha" dýr, c. : revâih gelir] |
râyiha-dâr |
: | رايحه دار |
(a. f. b. s.) : kokulu. |
râyiha-nisâr |
: | رايحه نسار |
(a. f. b. s.) : koku saçan. |
râyiþ |
: | رايش |
(a. s.) : rüþvet verenle rüþvet alan arasýnda vasýta olan kimse. |
râyiz |
: | رايض |
(a. i.) : seyis, (bkz. : sâyis). |