ra'd

: رعد

(a. i.) : gök gürlemesi. ra'd ü berk : gök gürlemesi ve şimşek.

râd

: راد

(f. s.) : 1) cömert, eliaçık. (bkz : sahî). 2) faziletli, erdemli, üstün, değerli.

râdd

: راد

(a. s.) : reddeden, geri döndüren, geri çeviren, geri bırakan. râd-üs-selâm : başkasının verdiği selâmı alan.

radde

: راده

(a. i.) : 1) sır, mertebe, derece, kerte. 2) çizgi, (bkz. : hatt). 3) aşağı yukarı tah-mîn edilen miktar veya zaman, [arapçada : "fayda, menfaat ve araba oku" mânâlarına da gelir]

ra'de

: رعده

(a. i.) : (bkz. : ra'şe).

ra'd-endâz

: رعد انداز

(a. f. b. s.) : gürleyici, gök gürültüsü gibi ses veren.

radh

: رضح

(a. i.) : 1) az bir şey verme; az verilen şey. 2) mec. cihâda katılan kadınlara, çocuklara, kölelere, zimmîlere ganîmet malından verilen bir miktar mal.

râdî, râdiyye

: راضی ، راضيه

(a. s.) : 1) rızâ gösteren, kabul eden, boyun eğen. 2) [birincisi] erkek, [ikincisi] kadın ad. (bkz. : râzî, râziyye).

râdife

: رادفه

(a. i.) : 1) kıyamette üfürülecek sûr'un ikincisi. 2) kadın adı.