ra'd |
: | رعد |
(a. i.) : gök gürlemesi. ra'd ü berk : gök gürlemesi ve şimşek. |
râd |
: | راد |
(f. s.) : 1) cömert, eliaçık. (bkz : sahî). 2) faziletli, erdemli, üstün, değerli. |
râdd |
: | راد |
(a. s.) : reddeden, geri döndüren, geri çeviren, geri bırakan. râd-üs-selâm : başkasının verdiği selâmı alan. |
radde |
: | راده |
(a. i.) : 1) sır, mertebe, derece, kerte. 2) çizgi, (bkz. : hatt). 3) aşağı yukarı tah-mîn edilen miktar veya zaman, [arapçada : "fayda, menfaat ve araba oku" mânâlarına da gelir] |
ra'de |
: | رعده |
(a. i.) : (bkz. : ra'şe). |
ra'd-endâz |
: | رعد انداز |
(a. f. b. s.) : gürleyici, gök gürültüsü gibi ses veren. |
radh |
: | رضح |
(a. i.) : 1) az bir şey verme; az verilen şey. 2) mec. cihâda katılan kadınlara, çocuklara, kölelere, zimmîlere ganîmet malından verilen bir miktar mal. |
râdî, râdiyye |
: | راضی ، راضيه |
(a. s.) : 1) rızâ gösteren, kabul eden, boyun eğen. 2) [birincisi] erkek, [ikincisi] kadın ad. (bkz. : râzî, râziyye). |
râdife |
: | رادفه |
(a. i.) : 1) kıyamette üfürülecek sûr'un ikincisi. 2) kadın adı. |