pindâr, pindâre

(t. i.) : 1) sanma, sanış. (bkz. : zann). 2) böbürlenme, [asıl : mânâsı "piç, veledizinâ" dır]

pindâri

(f. i.) : böbürlenme, (bkz : pindâr, pindâre2).

pîne

(f. i.) : yama.

pîne-dûz

(f. b. s.) : eskici, ayakkabı tamir eden, yamacı, (bkz. : pâr-dûz, pâre-dûz).

pîne-dûzî

(f. b. i.) : yamacılık, eskicilik.

pinqân

(f. i.) : fincan, tas. (bkz. : fincan).

pingân-çe

(f. i.) : fincancık, küçük fincan.

pinhân

(f. s.) : gizli, (bkz. : hafî, mahfî, mestur, muhtefî, müstetir).