pâzâc

(f. i.) : 1) ebe kadın, (bkz : kabile). 2) sütnine, dadı. (bkz. : dâye).

pâ-zede

(f. b. s.) : ayak altında kalmış, çiğnenmiş, (bkz. : pâ-mâl, pây-mâl).

pâ-zede-i huyu I

atların ayaktan altında ezilmiş, mahvolmuş.

pazen

(f. s.) : pezevenk, (bkz. : kav-vâd, pâzeng).

Pâzend

(f. h. i.) : Mecûsîlerin din kitabı olan Zendavesta'ya Zerdüşt tarafından peh-levî dilinde yazılan tefsir.

pâzeng

(f. s.) : pezevenk, (bkz. : kavvâd, pazen).

pâzîn

(f. i.) : gecenin bir kısmı.

pâzîr

(f. i.) : payanda, destek.