pâr

(f. i.) : 1) geçen yıl, bıldır, (bkz pâr-sâl). 2) para. 3) sepilenmiş deri.

pârâv

(f. i.) : kocakarı, (bkz. : ac ze, fertûte, pâdâv).

pâr-çe

(f. i.) : ufak, küçük şe parça.

pâr-dûz

(f. b. i.) : eskici, yama((bkz : pâre-dûz, pîne-dûz).

pârdüm

(f. i.) : paldum.

pare

(f. i.) : 1) parça, Dü-pâre : i parça. 2) sayı, bölük. 3) para.

pare

(f. i.) : "parça" mânâsiyle * birl şik kelimeler yapar. Meh-pâre : ay parçası; güze Şems-pâre : güneş parçası; güzel. Yekpare : b parça, tek parça, blok. gibi.

pâre-dûz

(f. b. s. i.) : eskici, y maçı. (bkz. : pâr-dûz, pîne-dûz).

pâre-dûzî

(f. b. i.) : eskicilik mesleği.

pâre-kâr

(f. b. s.) : şiveli olan, şen, şuh.

pâ-renc

(f. i.) : 1) ayak teri, ücret. 2) parsa.

pare pare

(f. zf.) : parça parça.

pârgî

(f. i.) : 1) orospuluk. 2) banyo ve mutfak sularının biriktiği çukur.

pârîn, pârîne

(f. s.) : geçen seneki, geçen yıl olan, bıldırki.

pârîr

(f. i.) : direk, dayak, destek.

pars

(f. i.) : zool. pars, fr. panthere.

Pars

(f. h. i.) : îran, Fars iklimi, Acemistan.

pars

(f. s.) : 1) sofu, dîne bağlı [kimse] , (bkz. : âbid, zâhid). 2) iffetli, namuslu, temiz, doğru [kimse]

parsâî

(f. i.) : 1) sofuluk, dîne bağlılık. 2) iffeti ilik, namusluluk.

pâr-sâl

(f. b. i.) : geçen yıl, bıldır, (bkz. : pâr}.

pârse

(f. i.) : 1) parsa. 2) dilencilik, (bkz. : deryûze, su'âl3, tese'ül).

pâr-seng

(f. i.) : persenk, teraziyi denkleştirmek için kefesine konulan şey.

pârsî

(f. s.) : 1) fârisî, farsça. 2) Iran ülkesine âit, Iran ile ilgili; İran'da konuşulan dil.

pârû

(f. i.) : kocakarı . (bkz. : acuze, fertûte, pârûb).

pârûb

(f. i.) : kocakarı, (bkz. : pâdâv, pârâv, pârû, pârûb).

pârûle

(f. i.) : 1) yonga. 2) s. lâtîfeci, şakacı, (bkz. : mizâh-gû). 3) s. hayırsız, işe yaramaz [kimse]

pâr-yâ

(f. b. i.) : (bkz. : pâr-yâb).

pâryâb

(fi.) : çay ve ırmak suyu ile sulanan ekin. (bkz. : fâr-yâb,).

pâr-yâv

(f. b. i.) : (bkz. : pâr-yâb).

pârzede

(f. i.) : bot. 1) kasnı. 2) çocuk göğüslüğü.