pâd

(f. s.) : 1) hıfzeden, saklıyan.

pâd-şâhî

(bkz. : hafız) 2) koruyan, bekliyen. (bkz. : muhafız). 3) büyük, ulu.

pâ-dâm

(f. b. i.) : tuzak, kuş tuzağı, (ayaktan tutan).

pâdâş

(f. i. c. : pâdâşân) : 1) mükâfat, (bkz. : ecr, ivaz). 2) ayakdaş. (bkz. : hem-râh, refîk).

pâdâşân

(f. i. pâdâş'ın c.) : 1) mükâfatlar. 2) arkadaşlar, ayakdaşlar. (bkz. : hem-râhân, rüfeka).

pâ-dâşt

(f. b. i.) : (bkz. : pâ-deş).

pâdâv

(f. i.) : kocakarı, (bkz : pârâv, pârû, pârûb).

pâde

(f. i.) : 1) hergele, eşek ve sığır sürüsü. (bkz. : hayl2). 2) yayla. 3) çoban sopası.

pS-der-gi!

(f. b. s.) : "ayağı çamurda" mec. 1) davranamaz. 2) sıkıntıda, (bkz. : pây-der-gil).

pâ-der-havâ

(f. b. s.) : "ayağı havada" : mec. çürük, temelsiz, (bkz : pây-der-havâ).

pâ-der-ikal

("ka" uzun okunur, f. a. b. s.) : ayağı köstekli, ayağı bağlı, hareketsiz.

pâ-der-rikâb

(f. a. b. s.) : (bkz : pâ-be-rikâb, pâ-ber-rikâb).

pâ-der-pâ

(f. zf.) : ayak ayağa, yanyana.

pâ-deş

(f. b. s.) : mükâfat.

pâdgâne

(f. i.) : 1) yüksek dam. 2) kapı içinde olan yüksek pencere ve kapı.

pâd-şâh

(f. b. i.) : padişah, hükümdar, (bkz. : melik).

pâd-sâhâne

(f. zf.) : pâdişâha yakışacak surette.

pâd-şâhî

(f. b. i.) : pâdişâha âit, pâdişâh ile ilgili.

pâd-şeh

(f. b. i.) : (bkz. : pâd-şâh).

pâdıehr

(f. i.) : panzehir, (bkz. : pâjîr).