nâ-pâk |
: | ناپاك |
(f. b. s. c. : nâ-pâkân) : pis, murdar. |
nâ-pâkân |
: | ناپاكان |
(f. b. s. nâpâk'in c.) : pisler, mundarlar. |
nâ-pâkî |
: | ناپاكى |
(f. b. i.) : pislik, murdarlýk. (bkz. : hubs). |
nâ-paydâr |
: | ناپايدار |
(f. b. s.) : sebatsýz, kararsýz; süreksiz. |
nâ-pervâ |
: | ناپروا |
(f. b. s.) : 1) pervasýz, korkusuz, çekinmez, aldýrýþsýz. (bkz : bî-pervâ). 2) sersem. |
nâ-pesend, nâ-pesendide |
: | ناپسند , ناپسنديده |
(f. b. s.) : beðenilmez. |
nâ-peydâ |
: | ناپيدا |
(f. b. s.) : 1) bellisiz, görünmiyen, gizli. 2) kaybolmuþ, (bkz. : nâ-bûd). Peyda vü nâ-peydâ : belli belirsiz. |
nâ-pezîr |
: | ناپذير |
(f. b. s.) : 1) kabul etmez. 2) olamaz, olmaz. |
nâ-puhte |
: | ناپخته |
(f. b. s.) : 1) piþmemiþ, çið. 2) mec. tecrübesiz, acemi. |