nâl

(f. i.) : 1) kamış düdük, (bkz. : mizmâr). 2) kamış. 3) kamış kalemin içindeki saz. 4) şeker kamışı. 5) s. inliyen, inleyici.

na'l

1) ayakkabı, papuç. 2) nal. 3) oturacak yerlerin en aşağısı.

nâlân

(f. s.) : inleyici, inliyen.

nâ-lâyık

(f. a. b. s.) : lâyıksız, lâyık değil, (bkz. : nâ-revâ, nâ-sezâ).

na'l-bend

(a. f. b. i.) : nalbant.

na'l-bur

(a. f. b. i.) : nalbur, nal, çivi gibi şeyler yapan kimse.

na'lçe

(a. f. b. i.) : nalça.

nâle

(f. i.) : inleme, inilti, (bkz. : feryâd).

nâle-i bülbül

bülbülün feryadı.

nâle-kâr

(f. b. s.) : inliyen. (bkz : (f. zf.) : inliyerek, nâle-senc, nâle-zen).

nâle-künân

(f. zf.) : inliyerek, feryâdederek.

nâlende

(f. s.) : inleyen, inleyici.

nâle-senc

(f. b. s.) : inliyen, inildiyen, (bkz nâle-zen

nâle-sencî

(f. b. i.) : feryadedicilik.

na'leyn

(a. i. c.) : 1) bir çift ayakkabı. 2) bir çift nalın.

na'leyn-tırâş

(a. f. b. s. ve i.) : nalıncı.

nâle-zen

(f. b. s.) : inliyen, inildiyen. (bkz. : nâle-senc).

nâle-zenân

(f. zf.) : inliyerek, inildiyerek.

nâle-zenî

(f. b. i.) : (bkz. : nâle-sencî).

na'lî

(a. s.) : nal biçiminde olan.

nâliş

(f. i.) : inleyiş, inleme, inilti.

nâlivkâr, nâliş-ker

(f. b. s.) : inleyen, inildiyen.

nâliş-zen

(f. b. s.) : inildiyen.

na'l-tırâş

(a. f. b. i.) : 1) ağaç ayakkabı yapan sanatkâr. 2) nalıncı.