müvâkil

(a. s.) : yapamadığı işi başkasına yaptıran.

müvecceh

(a. s. vech'den) : 1) tevcîh edilmiş, yüzü bir tarafa döndürülmüş. 2) herkesin teveccüh ettiği, makbul, münâsip, uygun. 3) mant. fr. modales.

müveffer

(a. s.) : tevfîr edilmiş, çoğaltılmış.

müvekkel

(a. s. vekâlet'den) : vekil tâyinedilen , vekil edilen kimse [biritarafından]

müvekkelün-bih

(a. b. s.) : müekkil tarafından, müekkele (vekile) bildirilen şey.

müvekkil

(vekâlet'den) : (bkz. : müekkil).

müvellâ

(a. i. velî'den) : 1) bir iş. takibi için şerîatçe vazifelendirilen me'mur. 2) huk. bir kazada vâki bâzı muayyen dâvaları o kaza hâ kiminin görmesinde mahzur veya manî bulunduğu surette yalnız mezkûr dâvaları istimâ ve fasletmek üzere tâyin olunan hâkim [yargıç]

müvelled, müvellede

(a. s. vilâdet'den) : 1) tevlîdedilmiş, doğmuş, doğurulmuş, doğma. 2) melez, kanı karışık 3) aslında yok iken sonradan meydana gelmiş. Kelimât-ı müvellede : yapma kelimeler.

müvelledât

(a. s. c.) : 1) doğmakla meydana gelmiş canlılar. 2) yapma kelimeler.

müvellid

(a. s. vilâdet'ten) : 1) tevlîdeden, doğuran. 2) doğurtan, doğurtucu, ebe. kim. meydana gelen, meydana getiren.

müvollide

(a. i. vilâdet'den) : ebe [kadın]

müvellid-ül-humûza

(a. b. i.) : kim. oksijen, fr. oxygene.

müvellid-ül-mâ'

(a. b. i.) : kim. hidrojen, fr. hydrogene.

müverrah

(a. s. îrâh'dan) : tarihli, târihi atılmış.

müverrahan

(a. zf.) : tarihli olarak.

müverrih

(a. s. ve i. îrâh'dan. c. : müverrihin) : 1) târih yazan, tarihçi. 2) "eb-ced" hesabına göre manzum olarak târih düşüren kimse [bir hâdise hakkında]

müverrihin

(a. s. ve i. târih'den. müverrih'in c.) : 1) târih yazanlar, tarihçiler. 2) "ebced" hesabına göre manzum olarak târih düşürenler [bir hâdise hakkında]

müvessah

(a. s.) : tevsîh edilmiş, kirli, kirletilmiş.

müvess

(a. s. vesü' ve saat'den) : tevsi' eden, nişleten.

müvessih

(s. s.) : tevsîh eden, kirleten.

müvesvis

(a. s. vesvese'den) : kuruntucu, kuruntu eden.

müvezzi'

(a. s. vez'den. c. : müvezziîn) : 1) tevzi' ve taksîm eden, dağıtan. 2) i. postacı, posta, mektup, telgraf gibi şeyleri ev ev dağıtan kimse. 3) gazeteci, evlere gazete dağıtan kimse.

müvezziîn

(a. s. ve i.) : (bkz. : müvezzi').